در این مطلب به معرفی آثاز ۱۰ نویسنده برتر ایرانی خواهیم پرداخت که ممکن است با نخواندن آثارشان بخشی از ادبیات ایران را از دست بدهید.
نویسندههای ایرانی زیادی هستند که هر کدام به دلیلی شهرت پیدا کردهاند و آثارشان طرفدارهای
زیادی را به خودشان جلب کردهاند.
طبیعی است که هر کسی از ظن خودش سراغ هر یک از نویسندهها برود و ارتباط بیشتری با آثار او برقرار کند؛
اما به خاطر داشته باشیم که خواندن آثار نویسندههای مختلف و خصوصا چند نویسنده برتر ایرانی ما را با
دیدگاههای متفاوت فکری آشنا میکند و در نهایت تاثیر بهتر و بزرگتری بر عقاید ما خواهد گذاشت.
۱۰ نویسنده برتر ایرانی
در این مقاله با ۱۰ نویسنده برتر ایرانی با آثاری خواندنی آشنا خواهید شد که ممکن است با نخواندن آثارشان
بخشی از ادبیات ایران را از دست بدهید.
نادر ابراهیمی ؛ پدر عاشقانههای آرام
نادر ابراهیمی را اغلب با دو نام میشناسند؛ یکی «آتش بدون دود» و دیگری کتاب «یک عاشقانه آرام».
ابراهیمی نوشتن را از ۱۵ سالگی شروع کرد؛ بنابراین طبیعی است که بتوان حدس زد نوشتن در آن
سن پایین نیاز به داشتن استعداد و غریزه ذاتی دارد که ابراهیمی به عنوان یک نویسنده برتر ایرانی ،
کاملا از آن بهرهمند بوده است.
او فیلمنامه نویسی کرده، ترانه سرا بوده، فیلم ساخته و نویسنده بسیار قهاری است.
مجموعه این استعدادها در کنار هم منجر به تجدید چاپ کتاب عاشقانهای مثل «یک عاشقانه آرام» میشود
که انتشارات روزبهان تا به حال بیش از ۴۰ بار آن را تجدید چاپ کرده است.
اگر به ویژه دنبال قلم عاشقانه و لطیفی هستید که خواندنش سختیهای امروز دنیا را بشوید و ببرد،
قلم عاشقانه نادر ابراهیمی را از دست ندهید.
صادق هدایت ؛ قلمی تند و بی واهمه
صادق هدایت دهههاست که برای نسلهای مختلف یک نویسنده هنجار شکن و متفاوت بوده است.
او را د رکنار صادق چوبک، بزرگ علوی و جمال زاده از پدران داستان نویسی مدرن ایرانی میدانند.
هدایت بیشتر با «بوف کور» شناخته میشود و کتابهای دیگر او که هر کدام بخشی از طرز فکر
و فلسفه زندگیاش را نشان میدهد، پرداخته میشود.
برای مثال کمتر کسی میداند که هدایت گیاهخوار بوده است و اعتقاد داشته انسانها تا زمانی
که دست از کشتن حیوانات دیگر برندارند، نمیتوانند جلوی جنگ و خونریزی را بگیرند.
او حتی کتابی هم در این باره نوشته است؛ فواید گیاهخواری با چند دلیل قاطعانه از دیدگاه او در بین دیدگاه
سایر نویسندگان برای انجام این کار، موارد زیادی از طرز فکر او را نشان میدهد.
اگر به دنبال قلم تند و تیزی هستید که از گفتن حقیقت ابایی ندارد، به جز بوف کور، مجموعه داستان سه قطره خون،
توپ مرواری، سگ ولگرد و زنده به گور را هم بخوانید.
البته او آثار ترجمه هم دارد که از آن میان میتوان به معروفترینشان، مسخ نوشته کافکا اشاره کرد.
عباس معروفی ، کارگردان ذهن
معروفی یکی از کمنظیرترینهای داستان فارسی است. او را اغلب با دو کتاب «سمفونی مردگان»،
«سال بلوا» و «فریدون سه پسر داشت» میشناسند؛ در حالی که معروفی علاوه بر رمان، مجموعه
داستان، شعر و نمایشنامه هم دارد.
معروفی استاد کارگردانی کردن ذهن است. داستان را به چنان شیوایی خلق میکند و شخصیت
را چنان غنی میپردازد که جایی در همان اوایل داستان به خودتان میآیید و میبینید که خودتان
را جای تک تک کاراکترها میگذارید و از دید آنها به زندگی نگاه میکنید. او متخصص توصیف
عواطف و احساسات انسانی است؛ بنابراین اگر مدتهاست دلتان لک زده برای کتابی که نتوانید
کنارش بگذارید و فکرتان را درگیر کند و هنوز کتابهای معروفی را نخواندهاید، حالا وقتش رسیده است.
سیمین دانشور ، شخصیتی جدا از جلال
اغلب نمیتوان سیمین دانشور و جلال آل احمد را بدون هم تصور کرد؛ به همین دلیل هم بسیاری
معتقدند شخصیت جلال بر سیمین و به عکس تاثیر داشته است؛ اما یکی از عناصری
باعث جدایی سبک آنها میشود لحن نوشتاری زنانه و زیبای سیمین است که طبیعی است در آثار آل احمد
به چشم نخورد، هر چند که هر دو نویسنده برتر ایرانی ، ساده نویسی و توجه به جزئیات را در کارهایشان دارند.
معروفترین اثر سیمین دانشور، «سووشون» است که اندکی قبل از مرگ همسرش منتشر شد
و سر و صدای زیادی به پا کرد.
این اثر از دیدگاه منتقدین همچنان به عنوان یکی از بهترین رمانهای ایرانی محسوب میشود.
از دیگر آثار سیمین میتوان به مجموعه داستانها و ترجمههایش اشاره کرد.
صادق چوبک ، چشم در چشم واقعیت
«انتری که لوطیاش مرده بود» و «تنگسیر» از برجستهترین و معروفترین آثار صادق چوبک هستند.
نام چوبک و هدایت اغلب در کنار هم به عنوان پدران پیشرو و آوانگارد داستان نوین ایرانی به کار میرود؛
جالب اینجاست که یکی از دغدغههای هر دو نویسندهها هم پرداختن به این مسئله است
که کدام اصل جهان بینی راه انتخاب زندگی انسان را مشخص میکند.
دیدگاه چوبک نسبت به وقایع بسیار واقع گرایانه را رئالیستی بود و نوک تیز انتقادش همیشه به جهل
و خرافه پرستی مردم برمیگشت تا بلکه این قوم به جان باخته را به خودش بیاورد.
محمود دولت آبادی ؛ راوی تصاویر واقعی
تا به حال شده بدون دیدن عنوان فیلمی، با دیدن یک صحنه آن متوجه شوید بر اساس کدام
کتاب ساخته شده است؟
اگر اینطور است، احتمالا میدانید که نقش نویسنده در خلق تصاویر زنده بسیار حساس و کلیدی است
و چه کسی بهتر از نویسنده «کلیدر» این را میداند؟
محمود دولت آبادی یکی از عجیبترین نویسندههای ایران است.
قلمی به شدت روان که میتواند در عین سادگی، بسیار پیچیده هم بنویسد.
او راوی رنج است.
راوی زندگی روزمره آدمهایی که ممکن است به ظاهر جدی گرفته نشوند؛ اما به تنهایی اصل زندگی هستند.
از آثار دولت آبادی «جای خالی سلوچ»، «آهوی بخت من گزل»، «طریق بسمل شدن» و «ما نیز مردمی هستیم»،
بیشتر از بقیه شناخته شدهاند که میتوانید بسته به سلیقه ادبیتان هر یک را برای خواندن و غرق شدن انتخاب کنید.
جلال آل احمد ، استاد ساده نویسی
آل احمد یکی از ساده نویسترین نویسندههای ایران است. او معمولا قید هر گونه حواشی،
توصیف اضافه و موارد مشابه را در نوشتارش میزند و مستقیم، رک و پوست کنده سراغ اصل
مطلب میرود.
به همین دلیل هم از گذشته تا کنون در میان چند نویسنده برتر ایرانی طرفداران خاص خودش را دارد.
تاثیر جلال بر ادبیات فارسی غیر قابل انکار است. جلال را اولین کسی میدانند که با ترجمه آثار آلبر کامو
او را به جامعه ایرانی معرفی کرد.
او همچنین آثاری از اوژن یونسکو، آندره ژید و ژان پل سارتر ترجمه کرده است.
برای آشنایی با آثار آل احمد میتوانید آثاری مثل سنگی بر گوری، مدیر مدرسه، از رنجی که میبریم
و زن زیادی را مطالعه کنید که نسبت به سایر آثار او از شهرت بیشتری برخوردار هستند.