قبل از جام جهانی برزیل یک گلر ایرانی – آلمانی به تیم ملی اضافه شد و در چهار بازی ملی حضور داشت و او دنیل داوری بود.
هیچ خبری از سرنوشت گلر محبوب ایرانی آلمانی مد نظر سرمربی سابق تیم ملی کارلوس کی روش ندارد و مشخص نیست او چرا افول کرد. در ادامه عکس های از دنیل داوری گلر ایرانی را در Niksalehi مشاهده کنید.
دنیل داوری گلر ایرانی
بعد از خداحافظی مهدی رحمتی از تیم ملی، کی روش به این فکر کرد که باید گلری از خارج از ایران بیاورد. به همین خاطر دانیال داوری گلر ایرانی الاصل تیم برانشویگ آلمان را به تیم ملی آورد. دانیال اما نه تنها در تیم ملی موفق نبود بلکه در رده باشگاهی هم دچار افول زیادی شد.
او بعد از جام جهانی با گراس هوپر و بعد آرمینیا بیله فلد رفت. در ادامه عازم دیسبورگ شد.
او در تمام این تیم ها به موفقیت نرسید و در حال حاضر هم مشخص نیست باشگاه دارد.
یا از فوتبال کنار کشیده. داوری ۴ بازی ملی هم برای ایران انجام داد.
عرش به فرش یا بازگشت به فوتبال؟
وی که در برانشوایگ، ۹۲ مسابقه درون دروازه ایستاده بود، از سال ۲۰۱۴ تا ۲۰۱۹ فقط ۲۶ بار، آن هم بهعنوان دروازه بان ذخیره برای تیم های دویسبورگ، گراسهاپر سوئیس و آرمینیا بیلهفلد به میدان رفت. او حالا با تیم روت هایس اوبرهاوزن قرارداد بسته که در لیگ دسته ۴ بوندسلیگا حضور دارد و البته از شانس نسبتا خوبی برای صعود به دسته سوم از ایالت غرب آلمان برخوردار است.
فاصله ۹ امتیازی این تیم با صدرنشین گروه، آن هم در پایان هفته بیستویکم امیدواری را برای،
یاران داوری زنده نگه داشته تا بتوانند یک رده صعود داشته باشند. داوری که روزگاری با حضور،
در برج میلاد، از آرزویش برای حضور ثابت در تیم ملی ایران گفته بود،
قطعا تصور نمیکرد که تمام رؤیایش بعد از چهار مسابقه از بین برود؛ حالا او اگر روحیه آلمانی،
را همچنان داشته باشد، پس میتواند «بازگشت باشکوهی داشته باشد».
حضور در ایران؛ علت اصلی افول دنیل داوری ؟
خیلیها عقیده دارند دوملیتیهای ایرانی- آلمانی که تیم ملی ایران را انتخاب میکنند عاقبتبهخیر نمیشوند و درواقع توسط ژرمنها طرد میشوند.
نمونهاش فریدون زندی، شماره ۱۰ و ثابت تیم کایزرسلاترن آلمان که بعد از پذیرش حضور در تیم ملی ایران یکباره در تیمش تبدیل به بازیکن نیمکتنشین شد و تیمهای آلمانی دیگر هم حاضر نشدند او را به خدمت بگیرند تا در نهایت سر از لیگ ایران، قبرس و قطر دربیاورد و آنطور که باید نتوانست خودش را نشان دهد.
اشکان دژاگه نیز دیگر بازیکن ایرانی – آلمانی است که هرچند حضور متفاوت و موفقیتآمیزی در تیم ملی ایران داشت، اما در هر صورت آن گذشته سابق خود را نتوانست ادامه دهد.
داوری، اما مورد عجیبی است که روزهای پرفروغی را در بوندسلیگا ۱ و ۲ پشت سر می گذاشت، اما یکباره در یک بازه زمانی ششساله تبدیل به دروازهبان شماره ۲ و ۳ تیمهایش (در سوئیس و آلمان) شد.
خبر انلاین , شرق