بسیاری از افراد وقتی دچار عفونت سرماخوردگی می شوند در عوض مراجعه به پزشک متخصص شروع به خوردن انواع و اقسام دارو به صورت خودسرانه می کنند.
آنتی بیوتیک ها داروهای ضد میکروب و عفونت هستند که حتما زیر نظر پزشک متخصص باید تجویز و مصرف شوند. مصرف این نوع داروها به صورت خودسرانه و با سلیقه شخصی بیمار خطرناک است. آمپی سیلین و آموکسی سیلین از جمله آنتی بیوتیک ها هستند که اکثر افراد به دلیل دسترسی راحت به این داروها به راحتی و خودسرانه از آن ها استفاده می کنند. برای خواندن فرق آموکسی سیلین و آمپی سیلین با نیک صالحی همراه باشید.
توضیحاتی در رابطه با فرق آموکسی سیلین و آمپی سیلین
فرق آموکسی سیلین و آمپی سیلین چیست؟
امپی سیلین در درمان عفونت های مجاری ادرار، عفونت گوش
میانی، برونشیت مزمن، سالمونلوز مهاجم وسوزاک مصرف می شود.
اموکسی سیلین: این دارو در درمان عفونت های مجاری ادرار، عفونت های گوش میانی، سینوزیت، برونشیت مزمن، سالمونلوز مهاجم ،
مننژیت متگوکوکی، ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری، این دارو در درمان عفونت های مجاری ادرار، عفونت های گوش میانی، سینوزیت، برونشیت مزمن،
سالمونلوز مهاجم ، مننژیت متگوکوکی، ریشه کنی هلیکوباکترپیلوری، پیشگیری از آندوکاردیت و به عنوان داروی کمکی در درمان مننژیت لیستریایی
و سوزاک مصرف می شود.
به علاوه، این دارو در درمان تب تیفوئیدی و نیز در پیشگیری از عفونت دندانی مصرف می شود.
موارد منع مصرف وحساسیت ها وموارد احتیاط این دو دارو کاملا مشابه یکدیگر میباشد.
خوب است بدانید : نگاهی دقیق تر به فرق آموکسی سیلین و آمپی سیلین
خیلی از افراد داروهای مختلف را بدون اینکه دقیقا بدانند چه کاربردی دارد استفاده می کنند و «آموکسی
سیلین» هم یکی از همین داروهاست.
آموکسی سیلین یک آنتی بیوتیک از خانواده پنی سلینی ها محسوب می شود که پزشک
آن را برای درمان عفونت های باکتریایی تنفسی، ادراری، دهان، دندان، مغز، قلب، معده و
گوش تجویز می کند. آموکسی سیلین درواقع یک «آمینو پنی سیلین» از خانواده «بتالاکتام»
با طیف متوسط است. این دارو یک آنتی بیوتیک باکتری کش محسوب می شود که با جلوگیری
از ارتباط بین زنجیره های پلی مری «پپتیدو گلایکان» دیواره سلولی باکتری، از سنتز دیواره
سلولی باکتری جلوگیری می کند.
آموکسی سیلین در حدود ۷۰ تا ۹۰ درصد از راه دستگاه گوارش جذب می شود و اثر آن ۳۰
دقیقه بعد از مصرف شروع شده و در عرض ۲ ساعت به حداکثر می رسد.
متابولیسم آموکسی سیلین در کبد و دفع آن از راه کلیه است. در نتیجه یکی از عوارض مصرف
خودسرانه این کپسول می تواند آسیب به کبد و کلیه ها باشد. آمارهای جهانی نشان می دهد
بیشترین مصرف کنندگان آموکسی سیلین افراد زیر ۲۰ سال بوده اند. حدود ۱۵ درصد بین سن
۲۰ تا ۴۰ ساله، حدود ۱۵ درصد بین سن ۴۰ تا ۶۰ سال و حدود ۱۲ درصد مصرف کنندگان
آموکسی سیلین بالای ۶۰ سال سن داشته اند و از این تعداد حدود ۶۰ درصد خانم ها و
حدود ۴۰ درصد آقایان بودهاند.
اشکال مختلف آموکسی سیلین
آموکسی سیلین در اشکال مختلفی تولید می شود، کپسول ۲۵۰ میلی گرمی، کپسول ۵۰۰ میلی گرمی، سوسپانسیون خوراکی ۱۲۵ میلی گرم در هر ۵ میلی لیتر و سوسپانسیون خوراکی ۲۵۰ میلی گرم در هر ۵ میلی لیتر انواع آموکسی سیلین هستند که پزشک با توجه به شرایط بیمار یکی از آنها را برای بیمار تجویز می کند.
افراد بزرگسال با توجه به شدت عفونت باید ۲۵۰ تا ۵۰۰ میلی گرم را هر ۸ ساعت، یک بار مصرف کنند. همچنین مصرف آموکسی سیلین در کودکان با توجه به شدت عفونت باید ۲۰ تا ۴۰ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن در ۲۴ ساعت (در سه دوز تقسیم شده) و هر ۸ ساعت یک بار باشد. آموکسی سیلین با نام های تجاری مختلف مثل نواموکسین (Novamoxin)، دیسپرموکس (Dispermox)، تریموکس (Trimox)، موکساتاژ (Moxatag)، وای موکس (Wymox) و آموکسیل (Amoxil) به فروش می رسد.
برترین ها