این روزها و شب ها بسیار مقدس اند و البته تقارن ایام شهادت حضرت علی علیه السلام و لیالی قدر باعث شده است که مراسم عزاداری ان حضرت در سراسر ایران و در میان اقشار مختلف برگزار شود.
هنر موسیقی همیشه بخشی از فرهنگ عزاداری ما بوده است. موسیقی در جنوب ایران از زیباترین وجه های این خطه است. دمام زنی و نواختن آن از فرهنگ هندی وارد ایران شده است. دمام زنی «کامران تفتی» در شب شهادت حضرت علی (ع) را در نیک صالحی ببینید.
کامران تفتی در شب شهادت حضرت علی
این ریتم
این حال تا عمیق ترین نقطه قلبم نفوذ میکنه و پروازم میده تا عرش
کلمه کم میارم برای توصیف
دلم با دمام داغ میشه و اشک هم نمی تونه پاک کنه همه ارادتم رو به نامت و راهت
یا علی مدد بی حد و عدد
ممنونم از سجاد شهریاری عزیزم
محسن استیری درجه یک
سلمان بهمنی
پیام نادی
و
همه عوامل جواهر سرخ
تاریخچه دمام زنی
به نظر میرسد دمام در اصل دمبام بوده و در قدیم گروهی در بامداد با نواختن آن برای بیدارباش استفاده میکردند. نقل شده است که دمام توسط برخی از مردم زنگبار یا هند به بوشهر وارد شده است و از آن در مراسم مختلف شادی و غم استفاده میکردند و به مرور وارد مراسم عزاداری شد.برخی همراهی سنج با دمام را به اعتقادات بومی مردم بوشهر نسبت میدهند که مردم این شهر اعتقاد داشتند فلز شیطان و اجنه را فراری میدهد و در اطراف دمام که ساز مقدسی است، سنج آن نواخته میشود تا شیاطین به او نزدیک نشوند.
مراسم سنج و دمام
در هر مراسم سنج و دمام حدود هفت دمام و هشت سنج حضور دارند که شخصی در میانه آنها حضور دارد و آنها را مدیریت میکند.
در دسته دمامزنان یک نفر به نام إشْکونزن در ابتدای دسته قرار میگیرد و تکنواز است که ضرباهنگ یکنواخت آن، ضرباهنگی متفاوت با بقیه دمامها ایجاد میکند. بقیه دمامزنها در دو ردیف میایستند و در ابتدای هر ردیف یک نفر به نام غِمْبِر حضور دارند که بقیه دمامزنها از ایشان تقلید میکنند.
سنجزنان نیز معمولا به دو گروه تقسیم میشوند که چهار سنج بالای دمامها و چهار سنج دیگر در کنار دمامهای پایینی میایستند و مینوازند.
همچنین بوق نیز از اجزای این مراسم است که البته حضور آن ضروری نیست. بوق هماهنگسازی بین دمامزنها را به عهده دارد و همچنین شروع دمامنوازی و خاتمه آن را نیز اعلام میکند.
اینستاگرام ـ ویکی شیعه