اوتیسم یا خوددرماندگی نوعی اختلال رشدی می باشد که به صورت رفتارهای ارتباطی و کلامی غیرطبیعی مشخص می شود.علایم این بیماری قبل از سه سالگی بروز می کند.بد نیست در ادامه همراه با نیک صالحی شوید تا درباره این بیماری و همچنین تشخیص اوتیسم در بزرگسالان بیشتر بخوانید.
تشخیص اوتیسم در بزرگسالان
دانشمندان شیوه نوینی ابداع کرده اند که می تواند بیماری اوتیسم در بزرگسالان را ظرف فقط ۱۵ دقیقه تشخیص دهد.
تا کنون تشخیص اوتیسم براساس توضیحات شخصی که دوستان و خویشاوندان فرد مبتلا در اختیار پزشکان قرار داده می شد،
صورت می گرفت.
اکنون گروهی از پژوهشگران دانشگاه کینگ لندن، اسکن مغزی سریعی ارائه کرده اند که می تواند با ۹۰ درصد دقت،
ابتلای فرد بزرگسال به بیماری اوتیسم را تشخیص دهد.
در حقیقت به گفته این دانشمندان این یافته مهمی است که محققان امیدوارند در آینده به غربالگری برای اوتیسم در
کودکان منجر شود.
محققان دانشگاه کینگ از اسکن ام آ ر آی برای تصویر برداری از ماده خاکستری مغز استفاده کردند.
سپس یک شیوه تصویر برداری جداگانه برای تبدیل این تصاویر اسکن شده به تصاویر سه بعدی بکار گرفته شد تا
الگوریتم های رایانه ای ساختار، شکل و ضخامت این ماده را ارزیابی کنند.
این اندازه گیری های پیچیده توانست اختلال طیف اوتیسم را نشان دهد.
با توسعه این فرایند، رایانه توانست به سرعت نشانگرهای زیست شناختی را برای ارزیابی اینکه آیا فردی اختلال طیف اوتیسم
دارد یا خیر نشان دهد.
درخودماندگی یا اوتیسم (Autism)
نوعی اختلال رشدی است که با رفتارهای ارتباطی، کلامی غیر طبیعی مشخص می شود.
علائم این اختلال تا پیش از سه سالگی بروز می کند و علت اصلی آن ناشناخته است.
این اختلال در پسران شایع تر از دختران است.
وضعیت اقتصادی، اجتماعی، سبک زندگی و سطح تحصیلات والدین نقشی در بروز اوتیسم ندارد.
این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت های ارتباطی تأثیر می گذارد.
کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم در ارتباطات کلامی و غیر کلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیت های مربوط به بازی،
مشکل دارند.
این اختلال ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای آنان دشوار می سازد.
در بعضی موارد رفتارهای خود آزاری و پرخاشگری نیز دیده می شود.
در این افراد حرکات تکراری (دست زدن، پریدن) پاسخ های غیر معمول به افراد، دلبستگی به اشیا و یا مقاومت
در مقابل تغییر نیز دیده می شود و ممکن است در حواس پنجگانه (بینایی، شنوایی، بساوایی، بویایی و چشایی) نیز
حساسیت های غیر معمول مشاهده شود.
هسته مرکزی اختلال در اوتیسم، اختلال در ارتباط است.
اوتیسم
بد نیست مشکلات افرادی که اوتیسم دارند
برخی از مشکلاتی که افراد مبتلا به اوتیسم در بزرگسالی با آن روبه‌رو می‌شوند:
انزوا و مشکلات اجتماعی
مشکلات ارتباطی
مشکلات مالی
نبود حمایت به همراه مراقبت شخصی
بی‌دفاع بودن
مسکن و امکانات بهداشتی ناکافی
کمبود شغل
درحالی‌که مراقبت از کودکان اوتیسم شامل تصمیم‌های پزشکی و اجتماعی مراقبان و والدین است، برای بزرگسالان بیشتر این تصمیم‌ها به سمت بیمار متمایل است.
در واقع برای بهبود کیفیت زندگی در بزرگسالان مبتلا به اوتیسم تصمیمات فردی بسیار مهم می‌شوند که شامل مدیریت علائم و خودباوری است.
دکتردکتر- irna
در ایام قرنطینه در منزل بی نهایت کارتون ببینین
