کسی باور نمیکرد که روزی برسد فارغالتحصیلان رشته پزشکی هم بیکار بشوند با وجود بیکاری تعداد زیادی از فارغالتحصیلان پزشکی هنوز این آرزو در خانوادهها وجود دارد که فرزند پزشک به جامعه تحویل بدهند و نوجوانان این آرزو را در سر میپرورانند که روزی پزشک شوند.بعد از چند سال صرف وقت و هزینه چیزی جز […]
هنوز این آرزو در خانوادهها وجود دارد که فرزند پزشک به جامعه تحویل بدهند و نوجوانان این آرزو را در
سر میپرورانند که روزی پزشک شوند.
بعد از چند سال صرف وقت و هزینه چیزی جز بلاتکلیفی و ناامیدی گریبان این فارغالتحصیلان را نمیگیرد.
اما با همه این تفاسیر هنوز رویای پزشکشدن زنده است و زنده میماند.
از فرهیختگان ؛ ولی اینکه شرایط بهنفع پزشکان تغییر کند، کسی چیزی نمیداند.
این آرزو در ایران شاید بیشتر از کشورهای دیگر باشد.
شاید این به دلیل گذشته ایران و وجود پزشکان نامدار بوده است.
آنچه مسلم است وضعیت دخترها در این رشته با پسرها کاملا متفاوت است.
برای خانمها که مسئله پول کمتر درگیرکننده است بیشتر میتوانند از نام پزشک بودن لذت ببرند.
اما بماند که هزینههای گزاف رشته پزشکی شاید هیچگاه به فرد و خانوادهاش بازنگردد.
هنوز روستاهایی هستند که از وجود پزشک محرومند.
چقدر حس مسئولیت به جان انسانها در دانشگاهها به دانشجویان آموزش داده شده که آنها را به این روستاها بکشد
تا شاید کمکی باشند.
متاسفانه پول حرف اول و آخر را میزند.
روزهایی بود که پسرها با افتخار به خواستگاری میرفتند و تنها پشتگرمی آنها پزشک بودن آنها بود اما این روزها
همهچیز تغییر کرده و بیشتر پول یا بهتر بگوییم موقعیت ممتاز اقتصادی خواستگار تعیینکننده است.