دفن مردگان هوشنگ جاوید، اسلام شناس و پژوهشگر فرهنگ ایران در خصوص کفن و دفن مردگان گفت: کفن پوشاندن، دفن کردن، غسل کردن و تمامی فعالیت‌هایی که مسلمانان روی مردگان انجام می‌دهند، همگی بر اساس دستورهای دینی است.البته این فعالیت‌ها با کمی تفاوت پیش از ظهور اسلام، در تاریخ ایران وجود داشته است و کفن […]
دفن مردگان
هوشنگ جاوید، اسلام شناس و پژوهشگر فرهنگ ایران در خصوص کفن و دفن مردگان گفت: کفن پوشاندن،
دفن کردن، غسل کردن و تمامی فعالیت‌هایی که مسلمانان روی مردگان انجام می‌دهند، همگی بر اساس دستورهای دینی است.
البته این فعالیت‌ها با کمی تفاوت پیش از ظهور اسلام، در تاریخ ایران وجود داشته است و کفن و دفن
مردگان در ایران به دوران ساسانیان برمی‌گردد.
وی در خصوص فلسفه کفن پوشاندن به مردگان اظهار داشت: علت کفن پوشاندن بر مردگان این است که در حین
تشییع جنازه حجابی مختصر بر تن آنان باشد.
از آن جایی که جنس کفن‌ها از کتان و نخ است، پس از مدت کوتاهی این کفن‌ها می‌پوسد و از
بین می‌برد.
نکته جالب در خصوص کفن اینکه دین اسلام در توضیحاتی که برای زندگی پس از مرگ داده، به کفن و
لباس مرده اشاره ای نکرده و نگاهش صرفاً معطوف به روح آدمی است.
جاوید در خصوص دفن کردن مردگان در خاک بیان کرد: چون جنس انسان از خاک است و تنها در آنجا
تجزیه می‌شود، مردگان را در خاک دفن می‌کنند.
در واقع هم خاک کردن و هم کفن پوشاندن مرده برای تجزیه شدن هر چه زودتر جنازه به صورت
طبیعی است.
وی در خصوص تخریب قبرها در تاریخ ایران گفت: تاریخ ایران سه دوره اساطیری، ظهور دین و پس از
دین دارد.
در دوران اساطیری در بسیاری از نقاط ایران قبرستان وجود نداشته است، هر کسی که از دنیا می‌رفت و به
خاک سپرده می‌شد، پس از ۳۰ سال قبرش را تخریب می کردند و در همان مکان خانه، زمین زراعی و
چیز های دیگر درست می‌کردند، در این دوران انسان ها اجازه نمی دادند، قبرستان ها گسترش پیدا کنند.
این پژوهشگر تاریخ اسلام ادامه داد: در دوران ظهور اسلام تخریب قبرها را به ۵۰ سال پس از دفن مردگان
افزایش پیدا کرد و هم‌اکنون که ما در دوران پس از ظهور دین زندگی می‌کنیم، می‌شود قبرها را پس از
یک قرن تخریب کرد.
جاوید درخصوص آداب رسوم گذشتگان در برخورد با مردگان گفت: در تاریخ ایران، در نقاط گوناگون و در زمان‌های مختلف،
مردگان به شکل های مختلف دفن می‌شدند.
در برخی مکان‌ها مانند شاهرود، مردگان را درون چاه ها و در برخی جاها در بلندی‌ها مانند تپه ها و
در معرض تابش خورشید دفن می‌کردند.
وی یادآور شد: در دوران اساطیر ایرانیان که عموما زرتشتی بودند، مردگان را پس از سه سال نبش قبر می‌کردند
و استخوان‌هایشان را در استودان (کوزه های سفالی مخصوص قرار دادن استخوان مردگان) قرار می‌دادند.
جاوید اظهار داشت: رفتارهایی که ایرانیان با مردگان داشتند، فرایندی تاریخی بوده که در دوران مختلف از دین، فرهنگ،
تاریخ، خرافات و غیره تأثیر گرفته است.
بشگاه خبرنگاران
خواص درمانی آب زمزم
توصیه های مهم دینی درباره غذا خوردن
۵ راه برای دوری از رذایل اخلاقی
توصیه های اسلام برای داشتن خوابی آرام
