رابطه عمل و ایمان، دل باید پاک باشه !

همانطور که میدانید و در قران هم بیان شده است ایمان و عمل صالح رابطه نزدیکی دارند .عمل صالح  از روی اخلاص انجام می شود. و معیار قبولی عمل مطابقت بادرستی ایمان امکان پذیر می باشد . در این مجموعه رابطه متقابل ایمان و عمل را بیان کرده ایم . ایمان و عمل صالح  ارتباط متقابلی با یکدیگر دارند. اگر به دنبال بحث ایمان و عمل صالح در زندگی هستید. مطالب ما را در نیک صالحی ببینید.

رابطه متقابل ایمان و عمل

برخی می گویند: « ایمان به دل آدمه! خدا خودش می دونه من چقدر عاشقش هستم، ولی نمی تونم حجابو قبول کنم!» این افراد معتقدند؛ ایمان افراد به ظاهر آن ها هیچ ربطی ندارد.آیا ایمان تنها حجاب است در صدر اسلام عده ای می گفتند؛ عمل اصلاً هیچ دخالتی در ایمان ندارد و همین که انسان تصدیق قلبیبه وجود خدا و حقانیت اسلام و پیغمبر اسلام داشته باشد، هر گناهی هم که مرتکب شود ضرر به ایمان او نمی زند.در اصطلاح کلام به این طایفه «مرجئه» می گویند.

مذهب شیعه معتقد است که عمل اگر عملی صالح باشد ایمان را تقویت می کند و اگر عملی فاسد باشدایمان را تضعیف می کند.اگر ایمان تقویت شود کم کم مراتب ایمان مؤمن بالاتر می رود.بنابراین این قول که «دل آدم باید پاک باشه، ظاهر مهم نیست» هیچ مقبولیتی در دین ندارد.بلکه در جای جای قرآن کریم در کنار ایمان، عمل صالح مطرح شده است.در آموزه های قرآنی، عمل صالح، بازتاب بیرونی ایمان واقعی است.هر کس به ایمان واقعی دست یافته باشد در منش و کنش خویش نیک کردار خواهد بود.

تعامل ایمان و عمل در قرآن

در مسیری که با جوانی همراه بودم، سر صحبت بر روی موضوع ایمان و چیستی و لوازم و اثرات آن باز شد که چکیده اید را خدمتتان عرض می کنیم…صحبت دوستمان این بود که ایمان تنها به داشتن حجاب و و نماز و امثال این عمل های ظاهری نیست…همین که من در دل ایمان به خدا دارم کافی است…و من هم برای یادآوری اول برای خودم این نکات را از لسان قرآن و روایات با او مرور کردم.

« ایمان »، تنها یک «کلمه» نیست، بلکه یک «باور قلبی» است.باوری که به زندگی انسان «جهت» می دهد و در «چگونه زیستن» او نقشی مهمّ دارد و محور ارزش گذاریبرای اندیشه ها و عملکردهای مردم است.بر اساس آیات قرآن ، و روایات ایمان به تنهایی ، باعث بخشیده شدن و رستگاری نیست و افزون برایمان عمل نیز شرط است :إِنَّ الْإِنْسانَ لَفی خُسْرٍ إِلاَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ…

(سوره عصر، آیات ۲ و ۳) به همین جهت در بسیاری آیات ، ایمان با عمل صالح قرین شده اند.بر این اساس اگر کسی ایمان داشته باشد، ولی تصمیم داشته باشد که هیچ گاه به هیچ یک از لوازم آن عمل نکند، ایمان به آن نخواهد داشت.به فرموده قرآن، سخن و (اعتقاد) خوب به سوی خدا صعود می کندو عمل صالح، آن را رفعت می بخشد:«…إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَ الْعَمَلُ الصّالِحُ یَرْفَعُه» (سوره فاطر، آیه ۱۰).

به لسان قرآن کریم، ایمان ریشه در قلب آدمی دارد؛ از این رو هر کس شهادتین را بر زبان جاریکند، در زمره مسلمانان قرار می گیرد، ولی به صِرْف به زبان آوردن شهادتین مومن نمی گردد.
لذا خداوند به پیامبرش فرمود:…قُلْ لَمْ تُوْمِنُوا وَلَکِنْ قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا یَدْخُلِ الْإِیمَانُ فِی قُلُوبِکُمْ وَإِنْ تُطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَا یَلِتْکُمْ مِنْ أَعْمَالِکُمْ شَیْئًاإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ:به اعراب بادیه نشین که چنین ادعایی داشتند بگو:شما ایمان نیاورده اید.

بگوید اسلام آورده ایم و هنوز ایمان در دل شما وارد نشده است .(حجرات (۴۹) آیه ۱۴) پس برای مومن شدن لازم است باور درونی در انسان ایجاد گردد.بنابراین در اسلام علاوه بر
اقرار زبانی، عمل به وظایف نیز شرط است .امام صادق (علیه السلام) فرمود:”ایمان اعتراف توأم با عمل است ، ولی اسلام ، اقرار بدون عمل می باشد”.(اصول کافی، ج ۳ ، ص ۳۹)

رسول اکرم (صلی الله و علیه وآله) می فرماید:”ایمان و عمل دو برادرو شریک یک دیگر.خداوند یکی را بدون دیگری قبول نمی کند.” (عبد الواحد بن محمد تمیمی آمدی، غرر الحکم و درر الکلم، ص
۱۵۱)به این مثال درباره ایمان و عمل توجه کنید…رسول اکرم (صلی الله و علیه وآله) می فرماید:”ایمان و عمل دو برادر و شریک یک دیگر.خداوند یکی را بدون دیگری قبول نمی کند.” (عبد الواحد بن محمد تمیمی آمدی، غرر الحکم و درر الکلم، ص۱۵۱)

شما اگر وارد منزلی شدید که می دانید این خانه نه صاحبی دارد و نه حسابی، نه دوربینی درکار است و نه کنترلی، هیچ دلیلی برای نظم و دقّت و انضباط در کارهای شما نیست.در خانه رها، ما هم رها هستیم و هرچه ریخت و پاش نکنیم و نفس خود را کنترل کنیم ضررکرده ایم، ولی اگر بدانیم که این خانه صاحب و حسابی دارد و تمام رفتار ما زیر نظر اوست، به
گونه ای دیگر زندگی خواهیم کرد.

رابطه ایمان و اختیار

اگر ایمان بیاوریم که این هستی، صاحبی دارد به نام خدای حکیم (ایمان قلبی) و حسابی در کار است بهنام معاد و برای تمام افکار و رفتار و گفتار ما پاداش یا کیفری هست، ما نیز حساب کار خودرا می کنیم و خواسته های نفس سرکش خود را مهار می کنیم.کارهایی را که صاحب خانه نمی پسندد، انجام نمی دهیم، زیرا می دانیم به حساب تمام کارهای خیر یا شرّ
ما رسیدگی می شود و خداوند در کمین ماست.

(این عمل صالح است که در ادامه ایمان وجود دارد)کسی که مومن است باید لوازم ایمان خود را بپذیرد وواجبات شرعی خود مثل رعایت حجاب و خواندن نماز و …را انجام دهد و محرّمات الهی را ترک نماید.هر چند همه ایمان، حجاب و نماز و روزه و…نیست، اما هر کدام از این ها جزئی از ایمان هستند.زیرا حجاب، نماز و روزه و هر چیز دیگری که در اسلام از سایر عبادات و تکالیف واجب شده، براساس مصالحی بوده و باید به آن عمل شود.

ایمان سطحی یا ریشه دار؟ایمان باید از «دل» به «اعضا» سرایت کند و از «درون» به «بیرون» جاری شود و باور درونی در عملخارجی انسان اثر داشته باشد، وگرنه چه ایمانی؟بعضی از ایمان ها سطحی و تقلیدی و متعصّبانه است؛ برخی همعمیق و براساس شناخت و تفکّر و بصیرت.به همین دلیل گفته شده دو نوع ایمان داریم:یکی «ایمانِ مستقرّ» و دیگری «ایمانِ مستودع».«ایمان مستقرّ» مثل درختی کهنسال، ریشه دار و استوار است و به این زودی ها از بین نمی رود و مومن، با شنیدن شبهه ها، بهشک نمی افتد.

امّا «ایمان مستودع» حالتی شبیه خانه اجاره ای و اشیای عاریه ای دارد، همیشگی واستوار نیست؛ زود زایل می شودو رنگ می بازد و چون براساس منطق و برهان نیست، با کمترین آسیب از بین می رود، یا حدّاقل از تأثیر گذاری در زندگی شخص، باز می ماند.

حسن ختام بحث ایمان و عمل

حسن ختام را با خلاصه ای از ویژگی های مومنان در قرآن به پایانمی بریم:- یاد و نام خدا در دل آن ها زنده است:الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْآیَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِیمَانًا وَعَلَی رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ- خشوع در نماز دارند :الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ- از گفتار و عملکرد بیهوده دور هستند:وَ الَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ- از بدگمانی، غیبت، بدگوئی و تجسّس دور هستند:یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثِیراً

مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا وَ لا یَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضاً» [سوره حجرات، آیه ۱۲]- شب زندهدار هستند:وَ الَّذِینَ یَبِیتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِیاماً [سوره فرقان، آیه ۶۴]- تنها خدا را می پرستند:وَ الَّذِینَ لا یَدْعُونَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ [سوره فرقان، آیه ۶۸]- به موقع جهاد و هجرت دارند:الَّذِینَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِیسَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ…

[سوره توبه، آیه ۲۰]- مراقب دوستی هایشان هستند:لا یَتَّخِذِ الْمُوْمِنُونَ الْکافِرِینَ أَوْلِیاءَ مِنْ دُونِ الْمُوْمِنِینَ …[سوره آل عمران، آیه ۲۸]- امر به معروف و نهی از منکر می کنند:وَ الْمُوْمِنُونَ وَ الْمُوْمِناتُ، بَعْضُهُمْ أَوْلِیاءُ بَعْضٍ یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ [سوره آل عمران، آیه ۱۳۰]- حقوق مالی که بر گردن دارند را نفی نمیکنند:وَ الَّذِینَ هُمْ لِلزَّکاهِ فاعِلُونَ [سوره مومنون، آیه۴]- از ربا دوی می کنند:یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَأْکُلُوا الرِّبا أَضْعافاًمُضاعَفَهً وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ [سوره آل عمران، آیه ۱۳۰]- امانت دار هستند:وَ الَّذِینَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ[ سوره مومن، آیه ۸]

خلاصه آنکه مومن کسی است که اعتقاد قلبی به دستورات خداوند داشته باشد و بهآن ها عمل کند.در این صورت است که محبوب خداوند تعالی می گردد و زندگی نیکو و سعادت مندی خواهد داشت:و من یَتَّقِاللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بالِغُأَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْ ءٍ قَدْراً [ سوره طلاق، آیات ۲و۳]

سایت حوزه