رابطه عمل و ایمان، دل باید پاک باشه !

رابطه عمل و ایمان

برخی می گویند: « ایمان به دل آدمه! خدا خودش می دونه من چقدر عاشقش هستم، ولی نمی تونم
حجابو قبول کنم!» این افراد معتقدند؛ ایمان افراد به ظاهر آن ها هیچ ربطی ندارد.

آیا ایمان تنها حجاب است

در صدر اسلام عده ای می گفتند؛ عمل اصلاً هیچ دخالتی در ایمان ندارد و همین که انسان تصدیق قلبی
به وجود خدا و حقانیت اسلام و پیغمبر اسلام داشته باشد، هر گناهی هم که مرتکب شود ضرر به
ایمان او نمی زند.
در اصطلاح کلام به این طایفه «مرجئه» می گویند.

مذهب شیعه معتقد است که عمل اگر عملی صالح باشد ایمان را تقویت می کند و اگر عملی فاسد باشد
ایمان را تضعیف می کند.
اگر ایمان تقویت شود کم کم مراتب ایمان مؤمن بالاتر می رود.

بنابراین این قول که «دل آدم باید پاک باشه، ظاهر مهم نیست» هیچ مقبولیتی در دین ندارد.
بلکه در جای جای قرآن کریم در کنار ایمان، عمل صالح مطرح شده است.
در آموزه های قرآنی، عمل صالح، بازتاب بیرونی ایمان واقعی است.
هر کس به ایمان واقعی دست یافته باشد در منش و کنش خویش نیک کردار خواهد بود.

در مسیری که با جوانی همراه بودم، سر صحبت بر روی موضوع ایمان و چیستی و لوازم و اثرات آن
باز شد که چکیده اید را خدمتتان عرض می کنیم…
صحبت دوستمان این بود که ایمان تنها به داشتن حجاب و و نماز و امثال این عمل های ظاهری نیست…
همین که من در دل ایمان به خدا دارم کافی است…
و من هم برای یادآوری اول برای خودم این نکات را از لسان قرآن و روایات با او مرور کردم.

«
ایمان »، تنها یک «کلمه» نیست، بلکه یک «باور قلبی» است.
باوری که به زندگی انسان «جهت» می دهد و در «چگونه زیستن» او نقشی مهمّ دارد و محور ارزش گذاری
برای اندیشه ها و عملکردهای مردم است.

بر اساس آیات قرآن ، و روایات ایمان به تنهایی ، باعث بخشیده شدن و رستگاری نیست و افزون بر
ایمان عمل نیز شرط است :إِنَّ الْإِنْسانَ لَفی خُسْرٍ إِلاَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ…
(سوره عصر، آیات ۲ و ۳) به همین جهت در بسیاری آیات ، ایمان با عمل صالح قرین شده اند.
بر این اساس اگر کسی ایمان داشته باشد، ولی تصمیم داشته باشد که هیچ گاه به هیچ یک از لوازم
آن عمل نکند، ایمان به آن نخواهد داشت.به فرموده قرآن، سخن و (اعتقاد) خوب به سوی خدا صعود می کند
و عمل صالح، آن را رفعت می بخشد:«…
إِلَیْهِ یَصْعَدُ الْکَلِمُ الطَّیِّبُ وَ الْعَمَلُ الصّالِحُ یَرْفَعُه» (سوره فاطر، آیه ۱۰).

به لسان قرآن کریم، ایمان ریشه در قلب آدمی دارد؛ از این رو هر کس شهادتین را بر زبان جاری
کند، در زمره مسلمانان قرار می گیرد، ولی به صِرْف به زبان آوردن شهادتین مومن نمی گردد.
لذا خداوند به پیامبرش فرمود:…
قُلْ لَمْ تُوْمِنُوا وَلَکِنْ قُولُوا أَسْلَمْنَا وَلَمَّا یَدْخُلِ الْإِیمَانُ فِی قُلُوبِکُمْ وَإِنْ تُطِیعُوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ لَا یَلِتْکُمْ مِنْ أَعْمَالِکُمْ شَیْئًا
إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِیمٌ:به اعراب بادیه نشین که چنین ادعایی داشتند بگو:شما ایمان نیاورده اید.
بگوید اسلام آورده ایم و هنوز ایمان در دل شما وارد نشده است .
(حجرات (۴۹) آیه ۱۴) پس برای مومن شدن لازم است باور درونی در انسان ایجاد گردد.بنابراین در اسلام علاوه بر
اقرار زبانی، عمل به وظایف نیز شرط است .
امام صادق (علیه السلام) فرمود:”ایمان اعتراف توأم با عمل است ، ولی اسلام ، اقرار بدون عمل می باشد”.
(اصول کافی، ج ۳ ، ص ۳۹)

رسول اکرم (صلی الله و علیه وآله) می فرماید:”ایمان و عمل دو برادر
و شریک یک دیگر.
خداوند یکی را بدون دیگری قبول نمی کند.” (عبد الواحد بن محمد تمیمی آمدی، غرر الحکم و درر الکلم، ص
۱۵۱)به این مثال درباره ایمان و عمل توجه کنید…
رسول اکرم (صلی الله و علیه وآله) می فرماید:”ایمان و عمل دو برادر و شریک یک دیگر.
خداوند یکی را بدون دیگری قبول نمی کند.” (عبد الواحد بن محمد تمیمی آمدی، غرر الحکم و درر الکلم، ص
۱۵۱)

شما اگر وارد منزلی شدید که می دانید این خانه نه صاحبی دارد و نه حسابی، نه دوربینی در
کار است و نه کنترلی، هیچ دلیلی برای نظم و دقّت و انضباط در کارهای شما نیست.
در خانه رها، ما هم رها هستیم و هرچه ریخت و پاش نکنیم و نفس خود را کنترل کنیم ضرر
کرده ایم، ولی اگر بدانیم که این خانه صاحب و حسابی دارد و تمام رفتار ما زیر نظر اوست، به
گونه ای دیگر زندگی خواهیم کرد.

اگر ایمان بیاوریم که این هستی، صاحبی دارد به نام خدای حکیم (ایمان قلبی) و حسابی در کار است به
نام معاد و برای تمام افکار و رفتار و گفتار ما پاداش یا کیفری هست، ما نیز حساب کار خود
را می کنیم و خواسته های نفس سرکش خود را مهار می کنیم.
کارهایی را که صاحب خانه نمی پسندد، انجام نمی دهیم، زیرا می دانیم به حساب تمام کارهای خیر یا شرّ
ما رسیدگی می شود و خداوند در کمین ماست.
(این عمل صالح است که در ادامه ایمان وجود دارد)کسی که مومن است باید لوازم ایمان خود را بپذیرد و
واجبات شرعی خود مثل رعایت حجاب و خواندن نماز و …
را انجام دهد و محرّمات الهی را ترک نماید.
هر چند همه ایمان، حجاب و نماز و روزه و…
نیست، اما هر کدام از این ها جزئی از ایمان هستند.
زیرا حجاب، نماز و روزه و هر چیز دیگری که در اسلام از سایر عبادات و تکالیف واجب شده، بر
اساس مصالحی بوده و باید به آن عمل شود.

ایمان سطحی یا ریشه دار؟

ایمان باید از «دل» به «اعضا» سرایت کند و از «درون» به «بیرون» جاری شود و باور درونی در عمل
خارجی انسان اثر داشته باشد، وگرنه چه ایمانی؟

بعضی از ایمان ها سطحی و تقلیدی و متعصّبانه است؛ برخی هم
عمیق و براساس شناخت و تفکّر و بصیرت.
به همین دلیل گفته شده دو نوع ایمان داریم:یکی «ایمانِ مستقرّ» و دیگری «ایمانِ مستودع».«ایمان مستقرّ» مثل درختی کهنسال، ریشه
دار و استوار است و به این زودی ها از بین نمی رود و مومن، با شنیدن شبهه ها، به
شک نمی افتد.
امّا «ایمان مستودع» حالتی شبیه خانه اجاره ای و اشیای عاریه ای دارد، همیشگی واستوار نیست؛ زود زایل می شود
و رنگ می بازد و چون براساس منطق و برهان نیست، با کمترین آسیب از بین می رود، یا حدّاقل
از تأثیر گذاری در زندگی شخص، باز می ماند.

حسن ختام بحث ایمان و عمل

حسن ختام را با خلاصه ای از ویژگی های مومنان در قرآن به پایان
می بریم:- یاد و نام خدا در دل آن ها زنده است:الَّذِینَ إِذَا ذُکِرَ اللّهُ وَجِلَتْ قُلُوبُهُمْ وَإِذَا تُلِیَتْ عَلَیْهِمْ
آیَاتُهُ زَادَتْهُمْ إِیمَانًا وَعَلَی رَبِّهِمْ یَتَوَکَّلُونَ- خشوع در نماز دارند :الَّذِینَ هُمْ فِی صَلاتِهِمْ خاشِعُونَ- از گفتار و عملکرد بیهوده
دور هستند:وَ الَّذِینَ هُمْ عَنِ اللَّغْوِ مُعْرِضُونَ- از بدگمانی، غیبت، بدگوئی و تجسّس دور هستند:یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اجْتَنِبُوا کَثِیراً
مِنَ الظَّنِّ إِنَّ بَعْضَ الظَّنِّ إِثْمٌ وَ لا تَجَسَّسُوا وَ لا یَغْتَبْ بَعْضُکُمْ بَعْضاً» [سوره حجرات، آیه ۱۲]- شب زنده
دار هستند:وَ الَّذِینَ یَبِیتُونَ لِرَبِّهِمْ سُجَّداً وَ قِیاماً [سوره فرقان، آیه ۶۴]- تنها خدا را می پرستند:وَ الَّذِینَ لا یَدْعُونَ
مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ [سوره فرقان، آیه ۶۸]- به موقع جهاد و هجرت دارند:الَّذِینَ آمَنُوا وَ هاجَرُوا وَ جاهَدُوا فِی
سَبِیلِ اللَّهِ بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ…
[سوره توبه، آیه ۲۰]- مراقب دوستی هایشان هستند:لا یَتَّخِذِ الْمُوْمِنُونَ الْکافِرِینَ أَوْلِیاءَ مِنْ دُونِ الْمُوْمِنِینَ …
[سوره آل عمران، آیه ۲۸]- امر به معروف و نهی از منکر می کنند:وَ الْمُوْمِنُونَ وَ الْمُوْمِناتُ، بَعْضُهُمْ أَوْلِیاءُ بَعْضٍ
یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ [سوره آل عمران، آیه ۱۳۰]- حقوق مالی که بر گردن دارند را نفی نمی
کنند:وَ الَّذِینَ هُمْ لِلزَّکاهِ فاعِلُونَ [سوره مومنون، آیه۴]- از ربا دوی می کنند:یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَأْکُلُوا الرِّبا أَضْعافاً
مُضاعَفَهً وَ اتَّقُوا اللَّهَ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ [سوره آل عمران، آیه ۱۳۰]- امانت دار هستند:وَ الَّذِینَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ
[ سوره مومن، آیه ۸]

خلاصه آنکه مومن کسی است که اعتقاد قلبی به دستورات خداوند داشته باشد و به
آن ها عمل کند.
در این صورت است که محبوب خداوند تعالی می گردد و زندگی نیکو و سعادت مندی خواهد داشت:و من یَتَّقِ
اللَّهَ یَجْعَلْ لَهُ مَخْرَجاً وَ یَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لا یَحْتَسِبُ وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ
أَمْرِهِ قَدْ جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیْ ءٍ قَدْراً [ سوره طلاق، آیات ۲و۳]

پاسخگو- بیانات حجت الاسلام قرائتی -سایت حوزه