در این مطلب به موضوع قارچ مجرای رحم و درمان آن پرداخته ایم.
یکی از مشکلاتی که بسیاری از زنان در طول زندگی خود بارها با آن مواجه می شوند عفونت های واژن و مجرای رحم است.اغلب این عفونت ها به وسیله ی داروهای مخصوص به راحتی درمان می شوند بد نیست در ادامه همراه با نیک صالحی شوید تا درباره قارچ مجرای رحم و درمان آن بیشتر بخوانید.
قارچ مجرای رحم
من الان مدت ۳ ماه هست که مبتلا به قارچ دستگاه تناسلی شده ام و البته کرم کانستن یا همان
کلوتریمازول را استفاده کرده ام یک مدتی خوب می شود ولی دوباره بعد از یک ۱۰ یا ۱۵ روز مجددا
مبتلا می شوم بسیار خسته کننده شده است علتش چه می تواند باشد من ازدواج هم کرده ام.
راه حلی دارد که من از دست این بیماری راحت شوم
جواب: کاندیدا عامل ۹۰% قارچهای مجرای رحم است.
قارچ ها اصولا پاسخ خوبی به ترکیبات آزول مثل…
کلوتریمازول نمیدهند.
در این موارد ترکیبات اسید بوریک با نیستاتین بسیار خوب پاسخ میدهند.
حتی محلول آبی ۱% gentian viole در تعداد محدودی از بیماران موثر است.
بیشترین مشکل در درمان کاندیدیازیس راجعه وجود دارد.
در این موارد درمانهای واژینال به مدت ۲-۳ هفته ادامه می یابد.
درمان شریک جنسی و کاهش مصرف قند تاثیر زیادی ندارد.
هرچند در این موارد تست تحمل قند جهت رد دیابت تشحیص داده نشده باید انجام شود.
بعلاوه در موارد مقاوم تست HIV نیز باید انجام شود.
عفونت رحم
در موضوع قارچ مجرای رحم بعضی با کاندیدیازیس دچار عفونت همزمان دیگری میباشند لذا تکرار معاینه و تست wet mount میتواند مسئله را روشن کند.
بیماران با کاندیدیازیس راجعه یعنی ۴ بار یا بیشتر در سال باید درمان ضد کاندیازیس سرکوب کننده دریافت کنند.
در مرحله اول باید درمان استاندارد ضد کاندیدیازیس به مدت ۲ هفته تجویز شود و سپس در مان سرکوب کننده
با ترکیبات آزول داخل واژن یا اسید بوریک دو بار در هفته یا ۵ روز مداوم هر ماه یا فلوکونازول
خوراکی هر هفته با دوز ۱۵۰ میلیگرم ادامه یابد.
این درمان حد اقل باید یک سال انجام گیرد.
با این درمان تعدا عفونتها به صفر یا حد اکثر یک بار در سال کاهش میابد.
در عین حال بعضی فاکتور ها برای مستعد کردن به این بیماری دخیل هستتند.
که شامل حاملگی…
دیابت..
داروهای تضغیف کننده ایمنی..
و آنتی بیوتیک های وسیع الطیف میباشند.
اخبرا نزدیکی های واژینال مداوم و دوش های واژینال را نیز بعنوان علت مطرح کده اند.
خلاصه: شما اول از همه باید اصول بهداشت اون منطقه را رعایت کنید…
و بعنوان استریل کننده محیط اون قسمت همیشه از یک دستمال گرم استفاده کنید…
و نه چیز دیگر…
و اینکه باید تستهای قند خون و HIV را انجام دهید.
و سپس به ملاقات پزشکتان بروید تا برسی کند آیا عفونت همزمان دیگری هست با نه..
مصرف دارو برای عفونت رحم
و اینکه شما را برای دریافت داروی خودتان ( داروی استاندارد ) برای ۲ هفته هدایت کند..
بجای ۳-۵ روز معمول..
و پس از ۲ هفته هم درمان دیگری را شروع کند…
البته اگر در سال بیشتر از ۴ بار دچار عفونت میشوید…
به اون فاکتور های مستعد کننده هم توجه کنید
سوال: من ۲۸سال دارم و سه سال است ازدواج کردم و
از ۳ ماه بعد از ازدواج که برای معاینه رفتم فهمیدم عفونت شدید دارم که زخم شده و علت درد
و رگه های خونی که بعد از نزدیکی می بینم همان است.
یک سری قرص تریپل سولفا و دو سری پماد کلوتریمازول مصرف کردم و دیگر پیگیری نکردم ولی هربار مراجعه داشتم
همواره پزشکم وجود عفونت را تایید کرده طوری که الان یکسال است تقریبا هر ۲ ماه و تازگی هر ماه
معاینه می شوم با داروهای مختلف، که هیچ یک جواب نمی دهد.
داروهای عفونت رحم
دوسری فلوکونازول (روزی یک عدد یکبار ۴ تا و یکبار ۶ تا دادند)، ۲۰ عدد مترونیدازول(هر ۱۲ ساعت یکی خودم
و همسرم) ۳۰ شب قرص تریپل سولفا(واژینال) و دوسری ۶ تایی کلوتریمازول(قرص واژینال) مصرف کردم در عرض ۳ ماه گذشته
اما انگار نه انگار.
ایندفعه هم که دکتر گفت تمام لباسهای زیر خودم و همسرم را در ساولون ضدعفونی کردیم و روزی ۴ عدد
مترونیدازول۲۵۰ (هر۱۲ ساعت ۲ تا) و ۲۰ عدد قرص سیپروفلوکساسین (هر۱۲ساعت یکی) به من و همسرم داده به اضافه پماد
واژینال لکورکس برای من.
نمی دونم اینها فایده دارد یا نه؟ در ضمن من هردوشب یکبار محلول آب و سرکه را به صورت دوش
واژینال مصرف می کنم.
خواهش می کنم کمکم کنید می ترسم نتونم بچه دار شم و این عفونت مزمن سبب برداشتن رحمم شود.
(البته من ۳ تا دکتر عوض کردم و همه نتونستند جواب مناسب بگیرن) من مقالات قارچهای مزمن را خوندم ولی
دقیقا نفهمیدم اسید بوریک چیست و چگونه باید مصرف کرد
جواب: من مجددا متذکر میشم که این تالار ها محلی
برای طبابت نیست.
و فقط برای کسب اطلاعات عمومی در حد غیر تخصصی هست اول , اشاره به انجام توصیه هائی برای کاهش
موارد عود و ریشه کنی اون کرده و بعد دستوراتی برای درمان داده.که غیر از اینها چیز دیگه ای نیست..
و اگر مشکل شما هنوز باقی هست..
یا شما دستورات پزشکتون رو بخوبی انجام ندادید..
یا پزشکتون اصول درمان این موارد بخصوص رو رعایت نکرده ..
ولی ظاهرا هیچ کدوم اینها نیست.
من مجددا و تیتر وار به اصول درمان اینها اشاره میکنم..
و لی اگر قبلا اینها رو رعایت کردین و تجربه اونها رو دارید..
توصیه من اینه که به پزشک دیگری مراجعه کنید.
تاثیر داروها بر قارچ مجرای رحم
۱– قارچ ها اصولا پاسخ خوبی به ترکیبات آزول مثل…
کلوتریمازول نمیدهند
۲– ترکیبات اسید بوریک با نیستاتین بسیار خوب پاسخ میدهند( در اینمورد با پزشکتون مشورت کنید)
۳- محلول
آبی ۱% gentian viole در تعداد محدودی از بیماران موثر است
۴– درمان شریک جنسی و کاهش مصرف قند تاثیر
زیادی ندارد
۵– در این موارد تست تحمل قند جهت رد دیابت تشحیص داده نشده باید انجام شود
۶– در
موارد مقاوم تست HIV نیز باید انجام شود
۷- بعضی با کاندیدیازیس دچار عفونت همزمان دیگری میباشند (پزشکتون حتما این
مسئله رو در نظر داره)
۸– درمان سرکوب کننده..
باید حداقل یک سال ادامه پیدا کند: یعنی مثلا فلوکونازول داخل واژنی حداقل ۲ بار در هفته تا یک سال
۹– جلوگیری از بعضی فاکتور های مستعد کننده: حاملگی…
دیابت..
داروهای تضغیف کننده ایمنی..
و آنتی بیوتیک های وسیع الطیف
۱۰– نزدیکی های واژینال مداوم و دوش های واژینال را نیز بعنوان علت مقاوم
شدن مطرح کرده اند
۱۱– این اصول مهم رو هم اجرا کنید تا احتمال عود کمتر باشه..
البته وقت ترجمه اونها نیست
بد نیست چند توصیه برای کاهش ابتلا به عفونت واژن را بدانید
رعایت بهداشت شخصی، پس از اجابت مزاج برای جلوگیری از آلودگی ناحیه واژن محدوده مقعد را خشک و تمیز کنید. هنگام پریودی نوار بهداشتی را به طور منظم تعویض کنید.
پس از استفاده از توالت، ناحیه تناسلی را با دستمال کاغذی به آرامی خشک کنید.
از لباس زیر نخی استفاده کنید.
هنگام مقاربت از نرمکنندهها مانند ژل لوبریکانت استفاده کنید، زیرا بدون استفاده از آن به دلیل خشک بودن ناحیه واژن احتمال زخم بیشتر شده و محیط برای رشد عوامل بیماریزا مهیا میشود.
از لباس زیر و شلوار تنگ استفاده نکنید.
برای جلوگیری از بیماریهای آمیزشی و ورود باکتریهای مضر به واژن در رابطه جنسی از کاندوم استفاده کنید. اگر از کاندوم برای رابطه مقعدی استفاده شده است، برای دخول از راه واژن کاندوم را تعویض کنید.
از صابون و شویندههای قوی که ممکن است PH محیط واژن را تغییر دهند؛ استفاده نکنید.
اجتناب از حمامهای داغ و عمومی.
اجتناب از تحریککنندهها، شامل تامپونهای عطری، پد و صابونهای معطر
اجتناب از پوشیدن لباسهای مرطوب
سایت ایران سلامت -دکتردکتر