نشانه های مهم برای عارضه بیماری گال

از بیماری های پوستی میتوان به بیماری ای به نام گال اشاره کرد .این بیماری توسط کنه ای ریز صورت میگیرد و باعث خارش و سوزش محل میشود .بزرگترین عیب این بیماری واگیر دار بودن ان است و حتی از طریق لباس و تشک هم به فرد دیگر سرایت میکند .این بیماری باید باید زود درمان شود وگرنه تا ماه ها بر روی پوست می ماند و ان کنه ها زندگی میکنند .راه درمان گال پوستی را در نیک صالحی ببینید.

راه درمان گال پوستی

برای سفر خود ماه‌ها برنامه‌ریزی می‌کنید تا چند روزی را دور از هیاهوی زندگی شهری در یک اقامتگاه تفریحی به‌سرببرید، بی‌خبر از اینکه شاید حشرات میکروسکوپی «مایت» روی ملافه‌ها، فرش و مبلمان اتاق اجاره‌ای‌تان مخفی شده باشند و بااولین تماس به پوست‌تان نقل مکان کنند.صبر کنید! لازم نیست با آگاهی از وجود این موجودات وحشت‌زده شوید و سفر خود را لغو کنید چراکه می‌توانیدبا کمک راهکارهایی ویژه، خطر انتقال این انگل هشت‌پا را کاهش دهید.

دکتر داریوش دائر، متخصص پوست، مو، زیبایی و لیزر به شما می‌گوید که این حشره موذی چیست و چه علائمیروی پوست ایجاد می‌کند و از همه مهم‌تر اینکه چگونه می‌توانید از شر آن خلاص شوید.« گال » یا«جرب» نوعی بیماری پوستی است که با بروز ضایعات خارش‌دار مشخص می‌شود.نام « گال » از زبان فرانسه وارد ادبیات پزشکی ایران شده و قبل از آن برای نامگذاری این بیماری از واژه «جرب» یا «گری» استفاده می‌شد.

علائم بیماری و نحوه درمان گال

در زبان انگلیسی هم به آن «اسکیبیز» (Scabies) گفته می‌شود.لازم به ذکر است که گاه در متون قدیم بین این بیماری و لک و پیس یا «ویتیلیگو» اشتباهاتی تشخیصیوارد شده و این دو بیماری معادل هم معرفی شده‌اند اما چنین چیزی صحت ندارد.لک و پیس یا برصیا ویتیلیگو نوعی بیماری محدود به رنگدانه‌های پوست است و ربطی به جرب یا گری ندارد.

بیماری باستانی با قدمت بشریت سابقه بیماری گال به قدمت طول عمر بشریت است و ردپای آن را می‌توان در متون باستان و ادبیات کشورهایمختلف یافت.این بیماری شیوع جهانی دارد و تخمین زده می‌شود بیش از ۳۰۰میلیون نفر در جهان به آن مبتلا باشند.عامل ایجاد آن نوعی حشره بسیار ریز موسوم به «مایت» است که با نفوذ در پوست و ایجاد نقب‌ها یاتونل‌هایی بر سطح آن باعث ایجاد خارش و سایر علائم بیماری می‌شود.

ازدحام بیشتر؛ خطر ابتلای بالای این بیماری در منازل و محیط‌هایی که احتمال تماس‌های شخصی زیادتر است (همانند سربازخانه‌ها، اردوگاه‌ها،مراکز نگهداری از افراد بی‌سرپرست و عقب‌مانده، زندان‌ها و سایر اماکن پرازدحام) بیشتر دیده می‌شود.بنابراین حفظ بهداشت فردی و گروهی، استحمام، نظافت بدن و استفاده از حوله، ملافه، پتو و لباس‌های شخصی رکن‌های اساسی
پیشگیری و عدم ابتلا به گال هستند.

البته در افرادی که سطح اجتماعی و رفاهی بالایی دارند نیز گاه این بیماری دیده می‌شود.در هر حال مسئولان و خانواده افراد مبتلا باید در یافتن و درمان بیماران اهتمام بسیار داشته باشند.یک بز گریک گله را گر می‌کند!گال جزء بیماری‌های مشترک بین انسان و حیوان است.حیوانات اهلی همچون سگ یا دام‌ها ( گوسفند و بز) نیز می‌توانند به آن مبتلا شوند که در صورت تماس فرد
با آنها، لازم است حیوانات نیز تحت‌درمان قرار گیرند.شاید ضرب‌المثل «یک بز گر یک گله را گر می‌کند» شاهدی تاریخی بر سوابق اشتراک این بیماری بین انسان و دام باشد.

گال را با شپش اشتباه نگیریداصل مهم در برطرف کردن گال، لزوم درمان بیمار همچنین خانواده و کسانی است که در تماس فیزیکی با اوقرار دارند؛ حتی اگر خارش یا تظاهر پوستی نداشته باشند این بیماری می‌تواند به‌صورت نهفته و بدون علامت در افرادخانواده باقی بماند و خطر ابتلا و انتقال مجدد مایت را به دیگران افزایش دهد.در موارد گرفتاری نواحی تناسلی احتمال انتقال بیماری با تماس جنسی نیز وجود دارد، بنابراین فرد باید قبل از ارتباط زناشویی کاملا درمان شده باشد.

آشنایی با علایم بیماری گال

کدام داروها گال را ریشه‌کن می‌کنند؟

تقریبا تمامی داروهایی که برای درمان گال به‌کار می‌روند باید به‌صورت موضعی استفاده شوند.برای این منظور می‌توان از کرم یا لوسیون لیندان یا گامابنزن هگزاکلراید یک‌درصد، لوسیون بنزیل بنزوآت ۲۵درصد، کرم پرمترین ۵درصدو کرم و لوسیون کروتامیتون ۱۰درصد یا پماد سولفور استفاده کرد.در شیرخواران و نوپایان، دارو باید از سر تا پا و در بالغین از گردن به پایین مالیده شود و
در طول شب باقی بماند.همچنین دارو را باید با کمک مسواک به زیر ناخن‌ها رساند.نواحی بین انگشتان، ناف و هرجا که ممکن است از چشم دور باشد را هم نباید فراموش کرد.

خوددرمانی و خطر بروز مسمومیت

تشخیص و درمان گال به هیچ عنوان نباید توسط دوست و آشنایان یا خود فرد مطرح شود.اقدام به خوددرمانی یا تجویز دارو به دیگران می‌تواند بسیار خطرناک باشد زیرا تمامی داروهای درمان گال بالقوه سمی بوده و اگر به شکل نادرست و بیش از زمان مقرر بر سطح پوست باقی بمانند، جذب بدن می‌شوند و عوارضو مسمومیت‌های جدی و گاه غیرقابل جبرانی باقی می‌گذارند.
بعضی از این داروها در زمان بارداری و شیردهی یا در کودکان زیر ۲سال نیز ممنوعیت مصرف دارند، بنابراین تشخیص و رویکرد درمانی مناسب فقط باید توسط پزشک مجرب اتخاذ و اعمال شود.

سه نکته مهم برای خداحافظی با گال

اگر به بیماری گال مبتلا شده‌اید و باوجود مصرف دارو از خارش و ضایعات آن خلاص نمی‌شوید این سه نکتهرا به‌خاطر بسپارید:پاکسازی خانه از انگل پس از اولین درمان باید تمامی لباس‌ها، ملافه‌ها، تشک‌ها، روبالشی‌ها، پتوها و لحاف‌هاخود را برای چند روز در آفتاب قرار دهید یا با آب داغ شست‌وشو داده و اطوی داغ بکشید.همچنین می‌توانید آنها را در کیسه‌های دربسته به مدت ۱۰روز قرار دهید.عامل گال وقتی از بدن انسان جدا می‌شود قدرت زندگی کردن را به‌تدریج ازدست می‌دهد و می‌میرد.

نیاز به درمان مجدد پاکیزه نگه داشتن کف زمین، جارو کشیدن، ضدعفونی کردن زوایای اتاق و پایه‌های تخت با اسپری حشره‌کش، تهویه و نورمناسب در اتاق‌ها از دیگر تدابیر مهم ریشه‌کنی گال هستنداگر هم با گذشت یک هفته از درمان هنوز علائمی ازقبیل خارش شدید یا ضایعات سرخ رنگ داشته باشید بایدبار دیگر درمان را تکرار کنید.در فواصل یک هفته‌ای بین دو دوره درمان نیز باید مجدد وسایل را از انگل پاکسازی کنید.

خارش پس از درمان گاه دانه‌های برجسته حاصل از گال باوجود درمان موفق و ریشه‌کن شدن بیماری، تا چندین هفته باقی می‌مانند و بعدبه‌تدریج از بین می‌روند.همچنین احتمال باقی ماندن مقدار کمی خارش برای ۲ تا ۴ هفته بعد از درمان وجود دارد.درست است که این علائم باعث نگرانی می‌شوند اما باید بدانید این موضوع فقط مرتبط با زمان است و برجستگی‌هاخود به خود و به‌تدریج محو می‌شوند.

گاهی بیماری گال منحصر به علائم سطحی پوست نمی‌شود و عوارضی همچون عفونت در محل ورود حشره، عفونت قسمتی ازبافت پوست (موسوم به سلولیت)، انتشار عفونت به اطراف یا حتی گرفتاری کلیوی در پی خواهد داشت.البته این عوارض بسیار ناشایع هستند و اغلب در افرادی رخ می‌دهند که مدت زیادی از ابتلای‌شان به بیماری گذشتهباشد یا به دلایلی همچون ابتلا به بیماری‌های شدید، ایدز و سایر بیماری‌های تضعیف‌کننده سیستم ایمنی و مستعد گسترش بیماری در بدن باشند.

مجله سیب سبز