تشخیص خال های خوش خیم و بدخیم!

خال ها جز ضایعات پوستی می باشند که می توانند در سرتاسر بدن ظاهر شوند اغلب خال ها خوش خیم هستند اما در این میان خال هایی با ویژگی هایی از نوع بدخیم نیز وجود دارند.در واقع خال هایی که متقارن بوده و تغییر رنگ و اندازه نمی دهند خوش خیم هستند در ادامه همراه با نیک صالحی شوید تا روش تشخیص خال های خوش خیم و بدخیم را بخوانید.

تشخیص خال های خوش خیم

گاهی هم بیمار خودش می‌خواهد خال را از بین ببرد.
مهم است که هر فرد خال های بدن خود را بشناسد تا در صورتی که تغییری در آن حاصل شد،
به پزشک مراجعه کند.
در این خصوص خواندن گفت و گو با دکتر کامران جزایری متخصص بیماری های پوست و مو خالی از
لطف نیست.

خال ها چگونه به وجود می آیند؟

خال از سلولی به
نام ملانوسیت ساخته می شود.
ملانوسیت، به سلول هایی گفته می شود که مسئول ساختن رنگدانه است.
این سلول ها گاهی در دوران جنینی در لایه پوستی باقی می مانند و در سنین مختلف تکثیر شده و
به شکل خال بروز می کنند.
تشکیل خال متاثر از عوامل گوناگونی است؛ مثلا به دنبال بعضی از تغییرات هورمونی در بدن مانند حاملگی، بلوغ جنسی، تابش شدید پرتو خورشید یا مصرف بعضی داروها به وجود می آیند.
این خال ها از نوع ملانوسیتی اکتسابی و اغلب سیاه و یکنواختند.
توجه داشته باشیم خال ها با افزایش سن پیر می شوند.
در ابتدای ظهور به شکل نقطه ای سیاه و سپس ضایعه برجسته پررنگ می شوند و بتدریج رنگ خود را
از دست داده، ولی برجستگی خود را از دست نمی دهند.
در این حالت به آنها خال های اینترادرمال گفته می شود.

نمی توان مانع ایجاد خال شد؟

هر فرد ممکن است تا صد عدد
خال روی بدن خود داشته باشد که به مرور روی پوست ظاهر می شود ولی مهم ترین راه جلوگیری از
ایجاد خال، محافظت از پوست در مقابل پرتو آفتاب است.
گرچه این راه نیز صد درصد موثر نیست.

خال پوستی

ولی برخی خال ها از همان بدو تولد وجود دارند

همه خال ها بعدا به وجود نمی آیند.
بعضی خال ها مادرزادی است و از همان بدو تولد روی بدن وجود دارند و ممکن است اندازه های مختلف
داشته باشند؛ از کوچک و متوسط گرفته تا خال های بزرگی که بخش وسیعی از بدن را احاطه کرده اند.
هر چقدر اندازه خال مادرزادی بزرگ تر باشد، احتمال تغییر شکل و سرطانی شدنش در آینده بیشتر است.
کودکی که خال مادرزادی بزرگ دارد، بهتر است همیشه تحت نظر پزشک باشد تا هر تغییری زود تشخیص داده شود.
اصولا توصیه ما این است که خال های مادرزادی ـ اگر قابل برداشتن هستند ـ از طریق جراحی برداشته شوند.

برداشتن خال ها

منظورتان از قابل برداشت چیست؟

برخی خال ها نیمی از بدن را پوشانده اند و قابل برداشت
نیستند.
یعنی آنقدر وسیع است که پوستی برای جایگزینی وجود ندارد و حتی جراحی پلاستیک نمی تواند سطح پوستی را که
بر اثر برداشتن خال آسیب دیده، ترمیم کند.
بعضی خال ها هم روی پلک کودک قرار دارد و اگر خال دستکاری شود، پلک تغییرشکل می دهد.
در این مواقع شاید بتوان فقط حجم خال را اندکی کاهش داد.

چرا رنگ آنها متفاوت است؟

رنگ خال نیز به منشأ آن بستگی دارد.
برخی خال ها در نوجوانی ظاهر می شوند و ممکن است اندکی مو هم روی سطحشان دیده شود.
این نوع خال ها خال بکر نام دارند.
نوع دیگری از خال ها قرمز هستند و بعد از سی سالگی روی پوست پدیدار می شوند که آنژیوم نام
دارند و به دلیل تغییرات عروق پوستی به شکل دانه های ریز توت فرنگی دیده می شوند.

برخی دیگر اتیپیک هستند، یعنی
از نظر فرم یا شکل شناسی با خال های خوش خیم فرق می کنند، اندازه بزرگ (بیش از ۵ ـ
۴ میلی متر) حاشیه نامنظم و رنگ آمیزی غیریکنواخت دارند.
این خال ها را باید از نظر آسیب شناسی بررسی کنیم، زیرا احتمال بدخیمی در این نوع زیاد است.
برخی افراد به طور ارثی تعداد زیادی از این خال ها را روی بدنشان دارند.
این گروه نیز باید همیشه تحت نظر باشند.

روش تشخیص خال های خوش خیم و بدخیم

هر خالی که متقارن باشد، تغییراندازه و تغییررنگ ندهد، خوش
خیم است.
البته برخی تغییرات ممکن است دیده شود که با برداشتن یا بررسی آسیب شناسی می توان به مشکل پی برد،
اما اگر خارش، خونریزی، ایجاد زخم، تغییر حاشیه از نظر رنگ و شکل و غیریکنواختی در ساختار آن دیده شود
یا خال جدیدی روی پوست ظاهر شود، حتما باید بررسی شود.
اینها علائمی هشداردهنده محسوب می شوند و فقط متخصص پوست قادر به شناسایی آنهاست.

روش درمانی خال ها چیست؟

برداشتن خال های خوش خیم به منظور زیباسازی و بنا
به خواسته بیمار است.
برداشتن خال روش های متفاوتی دارد که یکی از آنها «شیو» نام دارد، یعنی با یک تیغ سطح خال تراشیده
می شود و قسمت زیرین باقی مانده و سرانجام سطح ترمیم می شود.
این روش برای خال های پایه دار مناسب است، زیرا احتمال عود بسیار کم است.
بهترین روش، خارج کردن خال تا عمق و لایه زیر جلدی و بخیه زدن آن است، گرچه ممکن است اسکار
ناحیه برش اندکی باقی بماند.

روش دیگر تخریب بافت
خال است که به وسیله لیزر انجام می شود و خال با جریان های الکتریکی از بین می رود.
برخی پزشکان به جای جراحی خال را می سوزانند.
این روش چندان مناسب نیست، چون همیشه احتمال عود وجود دارد و نمی توان از تخریب کامل سلول های آن
مطمئن بود.
از آنجا که خال ها پتانسیل تغییر و عود دارند، توصیه می شود بدون آسیب رسانی به بافتشان برداشته شوند.

خال

بد نیست درباره علایم خال های بدخیم بیشتر بدانید

این نوع خال ها اغلب شکلی نامنظم و غیر عادی دارند و چند رنگ هستند

تفاوت دیگری که خال های سرطانی با معمولی دارند، حدود و مرز آنهاست. تومور ملانوما دارای حدود و مرز نامنظم، لبه‌دار یا زاویه‌دار است، درحالی که خال‌های معمولی دارای مرزهایی صاف هستند.

هنگامی که ملانوما در یک خال موجود ایجاد می‌شود، قوامِ خال ممکن است تغییر کند و سفت یا ناهموار یا پوسته‌پوسته شود. اگرچه پوست ممکن است تغییر کند و دچار خارش، سوزش یا خونریزی شود، اما ملانوما معمولاً درد ایجاد نمی‌کند.

اگر ابعاد، شکل، رنگ و ظاهر یک خال قدیمی تغییر کرده یا در ناحیه‌ای از پوست رشد کرده‌ که قبلا وجود نداشته است، نشانه خوبی نیست و باید سریعا به پزشک مراجعه کنید.

ملانوما هرچه زودتر تشخیص داده شود، درمان موفق‌تر خواهد بود. پس براساس سایت “وری ول هلث” حداقل سالی یک‌بار پوست خود را به طور کامل معاینه کنید. اگر ۵۰ یا بیشتر خال معمولی (یا ۵ یا بیشتر خال غیرمعمول) داشته باشید، باید پوست خود را چندین‌بار در طول سال بررسی کنید.

در این معاینه ها اگر چیز غیرطبیعی دیدید، سریعا به پزشک مراجعه کنید.

منبع : جام جم آنلاین -لافارر