بوی بد عرق را با کدام خوشبو کننده باید از بین برد؟!

بوی بد عرق

شما عادت دارید پیش از حمام یا صبح ها قبل از ترک منزل زیر بغل تان را
اسپری بزنید؟ این محصولات بهتر است شب ها استفاده شوند.روی میز آرایش هر کسی درست مقابل آیینه، اسپری ، مام
و دئودورانت ها صف کشیده اند و امید خیلی ها برای فرار از بوی بد عرق همین شیشه ها هستند.

اما آیا تنها بر اساس بو و مارک باید بابت آنها پول داد؟

بهترین زمان استفاده از آنها شب است
یا صبح؟

آیا باید پیش از استفاده مو ها را تراشید تا اسپری ضد عرق بهتر عمل کند؟

اگر شما
هم جزو افرادی هستید که بوی بد بدنتان را انکار نمی کنید، بیایید با هم سری به دنیای محصولات ضد
عرق بزنیم.

تا به حال فکر کرده اید قدیم ترها چگونه از شر بوی بد بدن خلاص می شدند؟ آن زمان ها
که خبری از اسپری و مام نبود.
به صورت سنتی از حنا برای از بین بردن بوی بد بدن استفاده می شده است.
حنا لایه شاخی پوست را خشک و پوست را محکم تر می کرده است، ولی این روزها بیشتر برای ساخت
اسپری ها و دیودورانت ها از ترکیبات شیمیایی آلومینیوم کلراید استفاده می شود.

دیودورانت یا ضد عرق؟

خیلی ها فکر می کنند دئودورانت ها و ضد عرق ها تفاوتی با هم ندارند، ولی
هنگام خرید آنها از داروخانه یا فروشگاه لوازم بهداشتی باید به این نکته توجه کنید که این دو نوع محصول
با هم متفاوت اند.
ضد عرق ها ترکیباتی آلومینیوم دار دارند که منافذ غدد عرق را در سطح پوست مسدود می کنند، بنابراین عرق
نمی تواند در سطح پوست ترشح شود، اما دیودورانت ها با از بین بردن باکتری های سطح پوست، مانع ایجاد
بوی بد عرق می شوند.

وقتی عرق به وسیله این باکتری ها تجزیه می شود، بدن بوی بدی می گیرد.
به شما توصیه می کنیم دئودورانت را بخرید، چون با عرق کردن طبیعی تداخل نمی کند.

بهترین زمان و مکان

شما عادت دارید پیش از حمام یا صبح ها قبل از ترک منزل زیر بغل تان
را اسپری بزنید؟

این محصولات بهتر است شب ها استفاده شوند.
ابتدا باید زیر بغل خشک شود.
اگر عرق زیاد است، با یک سشوار می توانید این کار را انجام دهید و سپس این محصولات را در
زیر بغل استفاده کنید.
پس از ۲ تا ۳ هفته که تعریق کاهش پیدا کرد، می توانید هفته ای دو تا سه مرتبه از
این محصولات استفاده کنید.

زنانه، مردانه یا کودکانه؟

اسپری ها و مام های مردانه اغلب بوی تندتری دارند، ولی انواع زنانه آن رایحه های
ملایم تری دارند.
اصولاً تفاوتی میان محصولات ضد عرق زنانه و مردانه وجود ندارد و ترکیبات شیمیایی هر دو یکی است، فقط بوی
آنها مطابق سلیقه آقایان و بانوان متفاوت است.
کودکان هم اغلب با مشکل تعریق زیاد و بوی بد عرق بدن روبرو نیستند، لذا نیازی به استفاده از این
محصولات ندارند.

دستانی خیس از عرق

عرق زیاد مخصوص زیر بغل نیست.
بعضی ها کف دست هایشان زیاد عرق میکند و آنها را کلافه می کند.
حتی ممکن است فکر کنند این یک بیماری است، ولی به دل تان بد راه ندهید.

باید کف دست از عرق خشک شود و سپس این محصولات ضد عرق هر روز در کف دست ها مالیده
شود.
پس از یک تا سه هفته می توان دفعات مصرف را به هفته ای یک یا دو بار کاهش داد،
به گونه ای که عرق کف دست کنترل شود.

امان از حساسیت

اسپری های ضدعرق و دئودورانت ها دردسرهایی هم برای بعضی ها دارند و آن هنگامی است که
پوست شما به مواد شیمیایی این محصولات حساسیت داشته باشد.
خارش، قرمزی پوست و حتی خشکی پوست نشانه حساسیت به دئودورانت ها و مام ها و اسپری های ضد عرق
است.
باید به طرفداران مام ها بگوییم که لازم است چند ساعت پس از مالیدن مام روی پوست، محل را با
آب و صابون بشویید.
با این روش، مواد شیمیایی آن از روی پوست تان پاک شده و فرصت پیدا نمی کنند تا وارد منافذ
پوستی شما شده و حساسیت پوستی ایجاد کنند.
سپس می توانید لایه ای جدید از مام را روی پوست خود بمالید.

کدام مارک را بخریم؟

وقتی در فروشگاه دنبال اسپری دئودورانت و یا مام مورد علاقه تان می گردید، میان بسیاری
از مارک ها و مدل ها سرگردان می مانید که کدام را انتخاب کنید.
توصیه ما این است که به دنبال مارک های معتبرتر بروید که امتحان خود را پس داده اند.
از طرف دیگر، برای اینکه گیر تقلبی ها نیفتید، حتماً برچسب تایید وزارت بهداشت را در روی قوطی این محصولات
کنترل کنید.

اگر نشد، چی؟

شاید شما همه این محصولات را امتحان کرده باشید، ولی هنوز بدن تان زیاد عرق میکند و
از بوی بد عرق بدنتان خجالت می کشید.
در این صورت باید به سراغ راه های دیگری بروید.

تزریق بوتاکس ( حتما تحت نظر پزشک متخصص ) در زیر بغل می تواند شش تا هشت ماه تعریق را
کاهش دهد، ولی این تزریقات اغلب دردناک اند.

الکتروفورز هم که در آن از جریان برق استفاده می شود، می تواند برای درمان این بیماران استفاده شود.
استفاده از داروهای ضد عرق چون تعریق کل بدن را تحت تأثیر قرار می دهند، اغلب توصیه نمی شود.

گاهی هم با جراحی غدد عرق زیر بغل را برمی دارند که جای زخم آن باقی می ماند.

تبیان