داستان ضرب المثل قاضی دیوان بلخ
داستان ضرب المثل قاضی دیوان بلخ را در ادامه ببینید :
داستان ضرب المثل قاضی دیوان بلخ
اگر چشم قاضی به دوستان و بستگان افتد و گوشی قاضی هر ندایی را پذیرا باشد آنچنان دیوان و دارالقضا را به دیوان بلخ تشبیه کنند .
آورده اند که …
در زمان قدیم در شهر بلخ شبی دزدی از دیوارخانه ای بالا رفت . تصادفاً در حین بالا رفتن از دیوار پایش لغزیده به زمین افتاد
و پایش شکست ، بر اثر انعکاس صدا همسایه ها از خانه بیرون دویده ،
دزد را دستگیر و به کلانتری تسلیم نمودند.
دزد از کلانتری جهت معالجه به بیمارستان اعزام شد
و در انجا شکایت نزد قاضی برد
که چون دیوارخانه بلند ساخته شده بود و من نتوانستم
از دیوار بالا بروم بدین جهت صاحبخانه مقصر و بایستی از عهده خسارت وارده برآید .
داستان ضرب المثل قاضی دیوان بلخ
قاضی دیوان بلخ دستور احضار صاحبخانه را صادر و بدین جهت صاحبخانه نیز گناه را به گردن بنا ،
که دیوار بلند ساخته و بنا هم خشتمال را مقصر قلمداد نمود
و به همین طریق خشتمال نجار را که قالب خشت را بزرگ ساخته
و نجار هم پس از حضور در دادگاه اذعان کرد ، چون عاشق روی دختری بودم
روزی که مشغول ساختن قالب بودم و حسب تصادف همان دختر پسری رو از درب دکانم گذشت
و بر اثر عبور او عقل و دل و دینم ازدست برفت ، نتیجه اینکه دخترک را خواستند ،
او هم دعانویسی را گناهکار دانست که به مادرش دعایی را داده بود
که از اثر آن دعا چنین مهوش قدم به عرصه وجود گذارده بود .
بالاخره دعانویس بدبخت محکوم شد که یک چشمش را از حدقه در آوردند ،
او هم اظهار داشت در همسایگی ما شکارچی هست ،
هرگاه شکاری را هدف قرار می دهد یک چشمش را به هم گذارده و با چشم دیگر نشانه روی می کند
و چون یک چشم شکارچی زاید است به جای چشم من چشم او را در آوردند .
قضات دیوان بلخ با الاتفاق رأی دعانویس را پسندیدند و . به اتفاق آراء ، رای صادر کردند که یک چشم شکارچی را در آوردند .
شمیم
آگهی استخدام همکار در سایت های نیک صالحی و پرشین وی
