تمام انواع فلفل از گروه سبزیها هستند و این دسته از سبزیها از فلفل سبز دلمه ای گرفته تا فلفل تند قرمز، همگی در یک گروه غذایی جای می گیرند و تقریباً دارای خواص مفید بسیاری برای بدن هستند.تحقیقات ارائه شده در نشریه بیریتیش مدیکال، نشان می دهد هفت هزار سال قبل از میلاد مسیح، […]
تند قرمز، همگی در یک گروه غذایی جای می گیرند و تقریباً دارای خواص مفید بسیاری برای بدن هستند.
تحقیقات ارائه شده در نشریه بیریتیش مدیکال، نشان می دهد هفت هزار سال قبل از میلاد مسیح، در آمریکای جنوبی
و مرکزی از این سبزی به عنوان چاشنی در غذاها استفاده می شد.
پژوهشگران می گویند این ماده غذایی یکی از منابع سرشار ویتامین ث و کاروتن هاست.
متخصصان از مدتها پیش معتقدند از این سبزی خوراکی می توان برای افزایش جریان خون، تحریک سیستم عصبی، افزایش اشتها
و رهایی از سؤهاضمه استفاده کرد.
حتی بسیاری از محققان و متخصصان طب سنتی در چین توصیه می کنند زنان برای تسکین دردهای ناشی از دوره
عادت ماهانه ،می توانند از فلفل استفاده کنند.
نوعی از این سبزی به نام فلفل دلمه ای به رنگهای سبز، نارنجی، زرد و قرمز وجود دارد که اصلاً
تند نیستند و ما اغلب آنها را با غذا یا در سالاد استفاده می کنیم.
مطالعات نشان می دهد کاپسیسین ماده ای در فلفل است که سبب گرم بودن این گیاه می شود.
هر چند فلفل گیاهی گرم است، کاپسیسین موجود در آن سبب کاهش درجه حرارت بدن شده که یکی از دلایل
اصلی تمایل مردم مناطق آب و هوای گرم به مصرف زیاد فلفل به شمار می رود.
تحقیقات نشان داده است کاپسیسین به عنوان فعال ترین عنصر موجود در فلفل، سبب کاهش میزان کلسترول خون و کاهش
شدت سیگنالهای درد در بدن می شود.
این ماده همچنین خاصیت آنتی اکسیدانی دارد که سلولهای شما را از آسیب مولکولهای رادیکال آزاد محافظت می کند و
درعین حال خاصیت ضد باکتریایی نیز دارد.
ین ماده به بسیاری از خواص درمانی فلفل کمک می کند و سیستم قلبی عروقی را تحریک و سیستم هاضمه
را تقویت کرده و درد موجود روی پوست یا مفاصل بدن را تسکین می بخشد و برای مثانه به عنوان
داروی ضد احتقان و ضد باکتری، مؤثر است.
به گفته محققان، فلفل میزان کلسترول خون را پایین می آورد که این امر باعث کاهش فشارخون نیز می شود.
این گیاه همچنین از انعقاد خون در رگها جلوگیری می کند و این خواص فلفل به پیشگیری از بیماریهای قلبی
نظیر آرترواسکلروز (سخت شدن رگها) کمک فراوانی می کند.
هر چند فلفل سبب سوزش زبان می شود، اما این گیاه واقعاً مسکنی قوی است.
این گیاه ابتدا سبب تحریک درد می شود، اما پس از مدتی شدت علایم درد را در بدن کاهش می
دهد.
کاپسیسین موجود در فلفل نه تنها درد آرتروز و آرتریت روماتوئید را تسکین می دهد، بلکه هنگام استفاده به شکل
موضعی، میزان ورم ناشی از این بیماریها را کاهش می دهد.
فلفل با تحریک ترشح آنزیمهای گوارشی در معده و نابودی باکتریهایی که می توانند عامل عفونت باشند، قدرت هضم را
تقویت می کند.
خاصیت ضد باکتری فلفل همچنین از بروز اسهال ناشی از عفونت جلوگیری می کند.
پژوهشگران تأکید می کنند این گیاه به عنوان داروی ضد احتقان، سبب رقیق و نازک شدن خلط و خارج شدن
آن از ریه ها می شود.
از آنجا که این گیاه بافت ریه را تقویت می کند، برای بیماران مبتلا به آمفیزم (بیماری اتساع و بزرگ
شدن ریه ها) نیز مفید است.
ارسالی کاربران