مادرشوهری بود که عروسی خودپسند داشت.
روزی می خواست نحوه پختن پلو را به او بیاموزد.
دیگی حاضر کرد و گفت: ابتدا آب را در دیگ می جوشانی.
عروس گفت: این را می دانستم.
گفت: سپس برنج را در آن می ریزی.
عروس گفت: این را هم می دانستم.
گفت: سپس برنج را در آب می جوشانی تا دانه های آن ترد شود، گفت: این را هم می دانستم.
گفت: سپس آن را در صافی می ریزی و دیگ را دوباره بر آتش می نهی و روغن در ته
آن می ریزی و نان بر روغن می گذاری و سپس برنج را در دیگ می ریزی.
گفت: این را هم می دانستم.
مادر شوهر که دید عروسش چقدر خودپسند است، گفت: سپس خشتی بر در دیگ می گذاری.
گفت: این را هم می دانستم.
بعد از رفتن مادر شوهر عروس همان طور که آموخته بود پلو را تهیه کرد و خشتی بر سر دیگ
گذاشت.
پس از چند دقیقه خشت از بخار دیگ خیس شد و در دیگ افتاد.
عروس چون این صحنه را دید هاج و واج ماند و متوجه خودپسندی خود شد.
ظهر چون شوهرش به منزل برگشت گفت: ناهار چه داریم، گفت: «خشت پلو».
یک رقص خیابونی شاد و پرانرژی 
