عجایب هفتگانه دانشآموزان شروع به نوشتن کردند.معلم نوشتههای آنها را جمعآوری کرد.با اینکه همه جوابها یکی نبودند اما بیشتر دانشآموزان به موارد زیر اشاره کرده بودند: اهرام مصر، تاج محل، کانال پاناما، دیوار بزرگ چین و… در میان نوشتهها کاغذ سفیدی نیز به چشم میخورد.معلم پرسید: این کاغذ سفید مال چه کسی است؟ یکی از […]
عجایب هفتگانه
دانشآموزان شروع به نوشتن کردند.معلم نوشتههای آنها را جمعآوری کرد.با اینکه همه جوابها یکی نبودند اما بیشتر دانشآموزان به موارد
زیر اشاره کرده بودند: اهرام مصر، تاج محل، کانال پاناما، دیوار بزرگ چین و…
در میان نوشتهها کاغذ سفیدی نیز
به چشم میخورد.معلم پرسید: این کاغذ سفید مال چه کسی است؟ یکی از دانشآموزان دست خود را بالا برد.معلم پرسید:
دخترم چرا چیزی ننوشتی؟ دخترک جواب داد: عجایب موجود در جهان خیلی زیاد هستند و من نمیتوانم
تصمیم بگیرم کدام را بنویسم.
معلم گفت: بسیار خب، هرچه در ذهنت است را به من بگو، شاید بتوانم کمکت کنم.در این هنگام دخترک مکثی
کرد و گفت: به نظر من عجایب هفتگانه جهان عبارتند از: لمس کردن، چشیدن، دیدن، شنیدن، احساس کردن،
خندیدن و عشق ورزیدن.پس از شنیدن سخنان دخترک، کلاس در سکوتی محض فرو رفت.آری؛ عجایب واقعی همین نعمتهایی هستند که
ما آنها را ساده و معمولی میانگاریم.
عصرایران