حکایت جالب:لحظه آخر

به هنگام حمله ی ناپلئون به روسیه دسته ای از سربازان او در مرکز شهر کوچکی از آن سرزمین همیشه
برف در حال جنگ بودند…

یکی از فرماندهان به طور اتفاقی از سواران خود جدا می افتد و گروهی از قزاقان روسی رد او
را می گیرند و در خیابانهای پر پیچ و خم شهر به تعقیب او می پردازند.

فرمانده که جان خود را در خطر می بیند پا به فرار می گذارد و سر انجام در کوچه ای
سراسیمه وارد یک دکان پوست فروشی می شود و با مشاهده ی پوست فروش ملتمسانه و با نفس های
بریده بریده فریاد می زند : کمکم کن جانم را نجات بده.کجا می توانم پنهان شوم؟!

پوست فروش میگوید : زود باش بیا زیر این پوستینها و سپس روی فرمانده مقداری زیادی پوستین می ریزد …

پوست فروش تازه
از این کار فارغ شده بود که قزاقان روسی شتابان وارد دکان می شوند و فریاد زنان می پرسند
: او کجاست ؟ ما دیدیم که او آمد تو!!!

قزاقان علیرغم اعتراضهای پوست فروش دکان را برای پیدا
کردن فرمانده فرانسوی زیر و رو می کنند.آنها تل پوستین ها را با شمشیرهای تیز خود سیخ می زنند
اما او را نمی یابند سپس راه خود را می گیرند و می روند .

فرمانده پس از مدتی صحیح و سالم از زیر پوستینها بیرون می خزد و در همین لحظه سربازان او از
راه می رسند.

پوست فروش رو به فرمانده کرده و محجوب از او می پرسد : ببخشید که همچین سوالی از
شخص مهمی چون شما می کنم اما می خواهم بدانم که اون زیر با علم به اینکه لحظه ی بعد
آخرین لحظات زندگیتان است چه احساس داشتید ؟

فرمانده قامتش را راست کرده و در حالی که سینه اش را
جلو میداد خشمگین می غرد : تو به چه حقی جرات میکنی که همچین سوالی از من بپرسی ؟ سرباز
این مردک گستاخ را ببرید چشماشو ببندید و اعدامش کنید.من خودم شخصا فرمان آتش را صادر خواهم کرد !!!

محافظان بر پیکر پوست فروش چنگ زده کشان کشان او را با خود می برند و سینه کش دیوار
چشمان او را می بندند پوست فروش نمی تواند چیزی ببیند اما صدای ملایم و موجدار لباسهایش را در
جریان باد سرد می شنود و برخورد ملایم باد سرد بر لباسهایش خنک شدن گونه هایش و لرزش غیر قابل
کنترل پاهایش را احساس می کند…

سپس صدای فرمانده را می شنود که پس از صاف کردن گلویش به آرامی میگوید :

آماده………….هدف……

در این لحظه پوست فروش با علم به این که تا چند لحظه ی دیگر همین چند احساس را نیز
از دست خواهد داد ؛ احساسی غیر قابل وصف سر تا سر وجودش را در بر می گیرد و قطرات
اشک از گونه هایش فرو می غلتد پس از سکوتی طولانی پوست فروش صدای گامهای را میشنود که به
او نزدیک میشوند…

سپس نوار دور چشمان پوست فروش را بر می دارند.پوست فروش که در اثر تابش ناگهانی نور خورشید هنوز نیمه
کور بود در مقابل خود فرمانده فرانسوی را می بیند که با چشمانی نافذ و معنی دار
چشمانی که انگار بر ذره ذره وجودش اشراف دارد به او می نگرد…

آنگاه به سخن آمده و به نرمی می گوید : حالا فهمیدی که چه احساسی داشتم ؟!

داستانک