خانم سالمند ۸۲ ساله ای که روزها در رستوران آشپزی و غروب ها دی جی کلوب است
خانم سالمندی با دو شغل عجیب
خانم سالمندی با دو شغل عجیب | سومیکو ایوامورو خانم ۸۲ ساله ای است که یک رستوران چینی را
در شهر توکیو اداره می کند، او روزهایش را با پختن “گیوزا” (نوعی دلمه چینی) می گذراند و وقتی که
غروب می شود به دی جی سومیراک و یکی از پرانرژی ترین دی جی ها در کلوب های شبانه مشهور
در پایتخت ژاپن تبدیل می شود.
به گزارش نیک صالحی این خانم سالمند علاقه خود را موزیک های تکنو از ۱۲ سال پیش و در جشن تولد پسرش کشف کرد و ظاهرا آنقدر جذب این نوع موزیک شد که حتی یک سال از عمرش
را صرف آموختن حرفه دی جی گری و انتخاب موزیک برای جشن ها کرد.
پس از آن شروع به ساخت ترک های موسیقی مخصوص به خود کرد که بیشتر آنها شامل ضرب های
تکنو همراه با ترکیبی از موسیقی جاز ، کلاسیک و چانسون فرانسوی است.
خانم سالمندی با دو شغل عجیب ، روزها آشپزی و غروب ها دی جی گری کلوب ها
این ترکیب ها برای کلوب های ژاپنی بازخورد بسیار خوبی داشت و موجب شد تا این خانم ۸۲ ساله تبدیل
به یکی از محبوب ترین دی جی ها در شهر توکیو شود.
ایوامورو می گوید: “وقتی من صفحات روی میز را می چرخانم، فقط می خواهم ضرب های هماهنگ و موسیقی مناسب
را انتخاب کنم ولی بهترین چیز برای من این است که مخاطبانم لذت ببرند.”
فاصله سنی زیاد این خام سالمند با مخاطبانش
مخاطبان او نیز به راستی از
سبک موسیقی او لذت می برند و با وجود آنکه معمولا حدود ۶۰ سال از او جوان تر هستند ولی
موسیقی او موجب شده تا این فاصله نسلی بسیار زیاد پنهان شود.
صاحب ۲۵ ساله کلوب فومینار فوجی می گوید:”او انرژی بسیار بالایی دارد که بسیار فراتر از سن اوست و می
توان گفت برابر با جوانترین فرد حاضر در اینجاست.
او فوق العاده است.”
خانم ۸۲ ساله و سالمندی که روزها در رستوران آشپزی می کند و شب ها دی جی کلوب ها می شود
این دی جی سالمند ژاپنی در مورد ارتباط دو شغلش می گوید ، چرخاندن صفحه موزیک
در کلوب به درست کردن دلمه در رستوران شباهت دارد، چرا که در هر دو آنها نتیجه فورا مشخص می
شود.
اگر مشتری چیزی که درست کردی بخورد، در همان وهله اول از صورت او می توانی بفهمی که آن خوشمزه بوده یا خیر و اگر دی جی خوب باشد، شادی از چهره افرادی که برای جشن آمده اند
مشخص می شود.
علاقه سومیکو به موسیقی از دوران جوانی
سومیکو ایوامورو عشق به موسیقی را از پدرش به ارث برده ، چرا
که او یکی از طبل زن های موسیقی جاز بود.
در طول جنگ جهانی دوم، او به موسیقی های جاز گوش می داد و با یک بالش گرامافون را می
پوشاند تا همسایه ها متوجه نشوند او به موسیقی گوش می دهد که دشمنان متفقین آن را ساخته اند.
در ۱۹ سالگی او در رستوران خانوادگی شان شروع به کمک کرد و همین کار باعث شد تا حرفه موسیقی
را دنبال نکند ولی گویا قطعا آن را برای آخر کنار گذاشته بود.
وی امیدوار است روزی حرفه خود را به کلوب های فراتر از مرزهای ژاپن و به نیویورک برساند و می
توان گفت با در نظر گرفتن کسی که در ۷۰ سالگی توانسته مشهور شود، بنابراین رویای دور از دسترسی برای
او نمی تواند باشد.
تهیه و ترجمه: گروه خبر نیک صالحی بخش اختصاصی نیک صالحی