تصاویری منتشر شده است که تلاش مردم محلی را برای نجات یک موتورسوار در مشهد نشان می دهد که در اثر سیل سقوط کرده است. گزارش ها حاکی از تلاش های مردم برای نجات جان این فرد است.
تصاویر منتشر شده از سقوط یک پیک موتوری در سیلاب شهر مشهد و تلاش‌های قهرمانانه اهالی محلی برای نجات او، به سرعت در فضای مجازی و رسانه‌ها بازتاب گسترده‌ای پیدا کرده و واکنش‌های بسیاری را برانگیخته است. این رویداد، که به نظر می‌رسد در منطقه ده غیبی مشهد رخ داده، نمونه‌ای بارز از قدرت ویرانگر سیل و در عین حال، روحیه همدلی و کمک‌رسانی مردم در شرایط بحرانی است لحظه سقوط پیک موتوری مشهدی در سیل را در نیک صالحی ببینید.
پیک موتوری
لحظه سقوط پیک موتوری مشهدی در سیل و واکنش مردم را ببینید
تصاویری از تلاش اهالی محلی برای نجات موتور سوار مشهدی سیل منتشر شده که در سیل سقوط کرده است.
تلاش مردم برای نجات جان او از سیل را ببینید.
سقوط پیک موتوری مشهدی در سیلسیل در مشهد
مشهد به دلیل موقعیت جغرافیایی خود در معرض بارش‌های رگباری و شدید، به ویژه در فصل بهار، قرار دارد. در سیلاب اردیبهشت ۱۴۰۳، ظرف یک ساعت ۳۸ میلی‌متر باران بارید که حجم بسیار بالایی از بارش است و گفته می‌شود بارش‌هایی با این شدت هر ۲۰۰ سال یک بار اتفاق می‌افتد. این حجم بالای بارندگی در مدت زمان کوتاه، سیستم زهکشی شهری را تحت فشار قرار می‌دهد.
اشباع بودن خاک: در برخی موارد، بارندگی‌های قبلی باعث اشباع شدن سطح زمین می‌شود. در چنین شرایطی، بارش‌های جدید به جای جذب شدن به خاک، به سرعت به رواناب تبدیل شده و حجم سیلاب را افزایش می‌دهند.
طبیعت کوهستانی و شیب‌دار: مشهد در دامنه ارتفاعات قرار دارد و آب باران از مناطق مرتفع به سمت شهر سرازیر می‌شود. شیب زمین به سرعت آب را به سمت مناطق پایین‌دست هدایت می‌کند و در صورت عدم وجود زیرساخت‌های مناسب، باعث جاری شدن سیلاب می‌شود.
۲. عوامل انسانی و ضعف‌های زیرساختی:
ساخت‌وساز در مسیل‌ها و بستر رودخانه‌ها: یکی از مهم‌ترین دلایل تشدید سیلاب در مشهد، ساخت‌وسازهای غیرمجاز و بی‌رویه در مسیر آبراهه‌ها و کال‌ها (رودخانه‌های فصلی) است. این ساخت‌وسازها باعث مسدود شدن یا تنگ شدن مسیر طبیعی جریان آب می‌شوند و در زمان بارش‌های شدید، آب راهی برای عبور پیدا نمی‌کند و به مناطق مسکونی وارد می‌شود. محله سیدی در سیل اخیر نمونه بارز این مشکل بود.
ضعف سیستم زهکشی شهری: سیستم جمع‌آوری آب‌های سطحی (کالورت‌ها و کانال‌ها) در برخی نقاط شهر ممکن است برای حجم بالای بارندگی کافی نباشد یا به دلیل عدم نگهداری مناسب، دچار گرفتگی شده باشد. این موضوع باعث می‌شود آب در خیابان‌ها و معابر جمع شده و به سمت خانه‌ها سرازیر شود.
تغییر کاربری اراضی: تبدیل اراضی طبیعی و پوشش گیاهی (که قابلیت جذب آب دارند) به مناطق شهری و آسفالت‌شده، باعث کاهش نفوذ آب به زمین و افزایش رواناب سطحی می‌شود.
عدم توجه به ژئومورفولوژی شهر: عدم در نظر گرفتن ویژگی‌های طبیعی و ژئومورفولوژی منطقه در طراحی شهری و گسترش جاده‌ها و اتوبان‌ها به صورت عمود بر آبراهه‌ها، می‌تواند الگوی طبیعی جریان آب را مختل کرده و خطر سیلاب را تشدید کند.
عدم آمادگی کافی و اطلاع‌رسانی: هرچند سازمان هواشناسی هشدار نارنجی صادر کرده بود، اما برخی انتقادات در مورد میزان آمادگی دستگاه‌ها و اطلاع‌رسانی موثر به مردم مطرح شد.
در مجموع، می‌توان گفت که سیلاب‌ها در مشهد نتیجه هم‌افزایی عوامل طبیعی (بارش‌های شدید) و عوامل انسانی (ضعف در شهرسازی و مدیریت شهری، ساخت‌وساز در مسیل‌ها و …) است. برای کاهش خطر سیلاب در آینده، نیاز به برنامه‌ریزی جامع، رعایت اصول شهرسازی مبتنی بر مدیریت ریسک مخاطرات طبیعی، و اجرای پروژه‌های زیرساختی برای هدایت آب‌های سطحی وجود دارد.
همشهری آنلاین
