مهر تایید خورد.
به گزارش فرهیختگان، بامداد سیزدهم اردیبهشت ۱۳۸۷ افسر نگهبان کلانتری ۱۱۵ رازی با کشیک وقت دادسرای امور جنایی پایتخت تماس
گرفت و گفت زن ۲۵ ساله‌ای به نام «الهام- ج» و فرزند دو ساله‌اش «ارشیا- گ» درون خانه‌شان در خیابان
«خطیب» کشته شده‌اند.
سپس بازپرس «حسین روشن» و افسران دایره دهم اداره آگاهی مرکز به قربانگاه رفتند و با پیکرهای مادر و پسر
روبه‌رو شدند.
شواهد نشان می‌داد «الهام» و «ارشیا» بر اثر فشار عمدی بر گردن و گلو خفه شده بودند.
پیکرهای آنان در شرایطی به پزشکی‌قانونی فرستاده شد که اظهارات همسایگان از اختلاف شدید زن جوان با شوهرش «مهدى- گ»
حکایت داشت.
کارآگاهان همچنین دریافتند سحرگاه سیزدهم اردیبهشت ۱۳۸۷ «مهدی» ۲۷ ساله سوار هواپیما شده و از کشور گریخته بود.
با افشای این موضوع، فرضیه جنایت خانوادگی پررنگ‌تر شد و وی تحت تعقیب قرار گرفت.
۳۶ شبانه‌روز از آغاز تجسس گذشته و تصویر «مهدی» به اینترپل (پلیس بین‌الملل) هم ارائه شده بود که افسران دایره
دهم آگاهی مرکز باخبر شدند او غیرقانونی به تهران بازگشته است.
به این ترتیب «مهدى» در خانه پسرخاله‌اش «علی» ردیابی شد.
شوهر «الهام» وقتی پلیس را رودرروی خود دید «علی» را زخمی کرد و رگ دست خودش را هم با چاقو
زد اما زنده ماند.
مرد عصیانگر پس از بهبودی نسبی گفت: دخالت‌های مادرزنم باعث شد کانون زندگی‌ام از هم بپاشد.
«الهام» مرا دوست نداشت و اگر طلاقش می‌دادم با مرد دیگری ازدواج می‌کرد.
«مهدی» اضافه کرد: اطرافیان تصور می‌کردند من و «الهام» عاشق همدیگر هستیم اما واقعیت چیز دیگری بود.
چهار سال پیش با «الهام» ازدواج کردم اما مدام از من ایراد می‌گرفت و به خاطر وضعیت بد مالی‌ام به
من سرکوفت می‌زد.
وی اظهار داشت: شب عید، سر سفره هفت‌سین نشسته بودیم که از زنم خواستم کمی با من مدارا کند تا
اختلاف‌هایمان را کنار بگذاریم و در سال جدید، زندگی‌مان را با آرامش شروع کنیم.
«الهام» اما با حرف‌هایش تحقیرم کرد.
به همین خاطر کینه به دل گرفتم و به فکر قتل افتادم.
«مهدی» افزود: شب سیزدهم اردیبهشت وقتی از محل کارم به خانه برگشتم نقشه‌ام را اجرا کردم و با خونسردی «الهام»
را کشتم.
در حالی که همه‌چیز را برای خودم پایان‌یافته می‌دیدم، پسر دو ساله‌ام را هم خفه کردم و تا ساعت ۲
صبح در خانه ماندم.
مرد خشن ادامه داد: هوا هنوز تاریک بود که چمدانم را برداشتم، راهی فرودگاه شدم و به دوبی رفتم.
پس از دو ساعت سرگردانی در فرودگاه دوبی با یک هواپیمای دیگر به «کوالالامپور» مالزی رفتم.
سه روز در این شهر بودم اما به خاطر آشفتگی روانم به تهران برگشتم.
پس از اعتراف‌های این مرد، صحنه جنایت بازسازی شد اما پدر ۵۰ ساله «الهام» به نام «رضا» برای پیگیری ماجرا
به دادسرا نرفت و به همین خاطر پرونده راکد ماند.
در شرایطی که سلامت روانی «مهدی» از سوی پزشکی قانونی تایید شده بود، کیفرخواست صادر و به شعبه ۱۱۳ دادگاه
کیفری استان تهران فرستاده شد.
در نشست رسیدگی به این ماجرا که دوم بهمن ۱۳۹۱ به ریاست قاضی «محمدسلطان همتیار» تشکیل شد، ابتدا نماینده وقت
دادستان تهران، کیفرخواست را خواند.
نوبت دفاع به «مهدی» که رسید گفت: باور کنید کشتن زن و بچه‌ام یک اتفاق بود.
وقتی دعوای من و «الهام» بالا گرفت او جیغ کشید.
من هم از ترس آبرویم دهان زنم را گرفتم اما «الهام» خفه شد.
وقتی به خودم آمدم که کار از کار گذشته بود.
چون نمی‌خواستم پسرم بدون مادر بزرگ شود، «ارشیا» را هم کشتم.
در پایان آن نشست، هیات قضایی به اتفاق آرا قاتل «الهام» و «ارشیا» را به یک بار قصاص و ۱۰
سال زندان محکوم کرد.
اواخر هفته گذشته، رای در شعبه ۱۱ دیوان عالی کشور مهر تایید خورد و نفس جانی به شماره افتاد.
«مهدى- گ» اگر نتواند در فرصت باقیمانده، رضایت شاکیان خصوصی را جلب کند پرونده زندگی‌اش برای همیشه بسته می‌شود.
در ایام قرنطینه در منزل بی نهایت کارتون ببینین 
