غلامرضا اتحادی که حالا چند‌ماه از مرگ دختر ۲۶ساله‌اش می‌گذرد درباره این اتفاق گفت: در دی‌ماه سال گذشته به‌دلیل سردردهای
مکرر دخترم به مطب دکتر مراجعه کردیم و او گفت این بیماری جای نگرانی ندارد و قابل درمان است.
براساس این تضمین ما همچنان به روند برنامه‌هایی که برای برگزاری مراسم عروسی دخترم انجام می‌دادیم ادامه دادیم و
در خرداد‌ماه امسال برای برگزاری مراسم عروسی‌اش سالن رزرو کردیم.
در همین حال مراحل درمان ادامه داشت تا اینکه بار دیگر به همراه دخترم که به سرگیجه، سردرد و تهوع
دچار بود به مطب همان دکتر متخصص و جراح مغز و اعصاب مراجعه کردیم و پس از انجام سی‌تی‌اسکن و‌ام.آر.ای
مشخص شد که دخترم دچار عارضه تومور مغزی شده و هرچه سریع‌تر باید عمل شود.
پدر نعیمه ادامه داد: دخترم را در بیمارستانی در زاهدان زیرنظر دکترش بستری کردیم اما این بار دکترش گفت که
مریض‌های بدحال دیگری هم وجود دارند و عمل بیمار شما تا ۲ هفته آینده امکان‌پذیر نیست.
هر طوری بود دکتر را متقاعد کردم که عمل را انجام دهد.
او در ابتدا درخواست ۵۰ میلیون ریال زیرمیزی کرد.
من که چنین پولی نداشتم با خواهش و التماس زیاد توانستم او را راضی کنم در ازای ۲۵میلیون ریال زیرمیزی
دخترم را عمل کند و دخترم عمل شد.
پدر نعیمه گفت: پس از عمل دکترش می‌گفت که کارش تمام‌شده و عمل موفقیت‌آمیز بوده و حالت تهوع و سرگیجه
دخترم عادی است.
او مقداری قرص و آمپول تجویز کرد و گفت ادامه درمان را نزد دکتر متخصص رادیوتراپی و انکولوژی انجام دهید.
پدر داغدیده ادامه داد: پس از انجام یکسری معاینات به من گفتند که تمام تومور از سر مریض برداشته شده
و برای ادامه درمان به مرکز انکولوژی امام رضا(ع) در مشهد مراجعه کنید.
با سختی و مشقت فراوان راهی مشهد شدیم اما بعد از گرفتن سی.
تی.
اسکن، دکتر دخترم گفت او باید برق درمانی شود.
برق درمانی انجام شد اما این کار به سر دخترم فشار آورد و باعث خونریزی داخلی و در نهایت
کمای او شد.
به‌رغم تلاش‌های زیاد متأسفانه دخترم دچار مرگ مغزی شد و در تاریخ ۱۸اردیبهشت امسال فوت کرد.
پس از این ماجرا هر چه با دکترش تماس گرفتیم، او جواب تلفن‌هایم را نداد.
چند روز پیش از فوت دخترم با مشاوره گرفتن از چندین متخصص مغز و اعصاب تازه متوجه شدیم که مقداری
از تومور در سر دخترم باقی مانده و دکتر جراح واقعیت را به ما نگفته بود و متأسفانه بر اثر
سهل‌انگاری او و دکتر دومش، دخترم جانش را از دست داد.
پس از مرگ دخترم، مراسم عروسی‌اش به عزا تبدیل شد و پس از آن به وزیر بهداشت و حتی رئیس
کمیسیون بهداشت مجلس و اداره نظارت و درمان سیستان و بلوچستان و دانشگاه علوم پزشکی زاهدان نامه نوشتم و ماجرا
را شرح دادم اما هنوز هیچ‌یک از آنها اقدامی انجام نداده‌اند برای همین از مسئولان می‌خواهم به ماجرا رسیدگی کنند
تا باعث تسکین درد خانواده‌ای داغدار شوند.
همشهری
