فرزندکشی پایان خیانت مرد جوان به همسرش

فرزندکشی پایان خیانت

در این نامه که توسط یکی از دوستان زن جوان نوشته شده آمده است: یکشنبه هفته
گذشته حادثه تلخی در شهر هورن هلند رخ داد که مردم این شهر را شوکه کرد.

زن جوانی درحالی‌که دختربچه‌ ۲‌ساله را به پشتش بسته بود وارد رودخانه مارکرمیر شد و در تصمیمی دردناک به زندگی
خود و دختربچه‌اش پایان داد.

زمانی که این حادثه رخ داد، کسی شاهد ماجرا نبود.
لحظاتی از مرگ مادر و دختر می‌گذشت تا اینکه مردی نزد پلیس رفت و از ناپدید شدن همسر و دخترش
خبر داد.

او می‌گفت که همسرش یک زن ۳۰ساله ایرانی است که از مدتی قبل با هم دچار اختلاف خانوادگی و از
هم جدا شده بودند.
او مدعی بود همسرش قصد داشته به ایران برگردد و به‌دلیل اینکه او اجازه بردن دخترشان را به وی نمی‌داده،
بارها تهدید کرده بود خود و دخترش را از بین می‌برد و حالا هم احتمال دارد که به تهدیدش عمل
کرده باشد.

با اظهارات مرد هلندی، تحقیقات پلیس برای یافتن ردی از زن جوان آغاز شد.
گوشی تلفن همراه او خاموش بود و بررسی‌ها نشان می‌داد که او آخرین بار در نزدیکی رودخانه مارکرمیر دیده شده
است.

تیم‌های جست‌وجو وارد عمل شدند و دقایقی بعد جسد زن ایرانی و دختربچه ۲ساله‌اش را از اعماق رودخانه بیرون کشیدند
اما عملیات احیا فایده‌ای نداشت و آنها جانشان را از دست داده بودند.

مهاجرت به شرط ازدواج

یک روز پس از این حادثه بود که رسانه‌های هلندی به روایت این ماجرای دراماتیک پرداختند.
آنها نوشتند که این زن ایرانی، ۳سال پیش به هلند مهاجرت کرده و برای اینکه بتواند اقامت بگیرد، با یک
مرد هلندی ازدواج کرده بود.

اما در نهایت، ازدواج آنها به طلاق منجر شده و زن جوان سعی کرده به ایران برگردد اما چون شوهرش
اجازه نمی‌داد که دخترشان را با خودش ببرد، دست به‌خودکشی زده است.

نامه خداحافظی

در حالی که مرگ دردناک مادر و دختر، مردم شهر هورن را شوکه کرده بود، چند روز پیش از حادثه،
خبرنگار یکی از رسانه‌های محلی در نزدیکی جایی که زن جوان دست به‌خودکشی زده بود، نامه‌ای پیدا کرد که سرگذشت
تلخ زن جوان را فاش کرد.

این نامه را یکی از دوستان زن ایرانی که در هلند نام رز را برای خود انتخاب کرده بود، برای
خداحافظی از او نوشته و در محل حادثه رها کرده بود.
بخشی از متن نامه که در سایت این رسانه محلی بازنشر شده از این قرار است: «روز شنبه پیام‌هایت را
گرفتم.
از من خداحافظی کرده بودی.

همان لحظه با تو تماس گرفتم اما پاسخی ندادی.
روز بعد متوجه شدم چه اتفاقی افتاده است.
متأسفم که در آن لحظه که به من نیاز داشتی نتوانستم کمکت کنم.
تو بهترین دوستی بودی که در تمام زندگی‌ام داشتم.

در این نامه تلاش کردم تا داستان تو را بازگو کنم و وضعیتی که تو را به این تصمیم وادار
کرد شرح دهم.
از زمانی که تو را می‌شناختم، همیشه درگیر مشکلات فراوانی بودی.
توسط همسرت به هلند آمده بودی و درحالی‌که شما به تازگی صاحب یک دختر شده بودید، او با زن دیگری
ارتباط داشت و تو را از خانه بیرون کرد.

تو از ایران آمده بودی و می‌خواستی زندگی جدیدی را به همراه خانواده‌ای جدید در این کشور شروع کنی.
در نگاه تو، همسرت صاحب همه‌‌چیز بود.
در کشورش زندگی می‌کرد، خانواده‌اش را داشت، دوستانش در کنارش بودند، درآمد خوبی داشت و صاحب یک خانه بود اما
تو هر روز باید در یک کارخانه به سختی کار می‌کردی تا بتوانی هزینه اجاره و مخارج زندگی‌ات را پس
از جدایی بپردازی.

این تنها کاری بود که تو به‌عنوان یک خارجی می‌توانستی انجام دهی.
درحالی‌که این حق را داشتی که از طرف همسرت حمایت شوی، هیچ پولی از او دریافت نکردی.

تو حتی برای خودت خانه‌ای نداشتی و مجبور شدی اتاقی اجاره کنی.
بزرگ‌ترین آرزویت بازگشت به ایران همراه دخترت بود؛ تا جایی که خانه‌ات بود و خانواده تو در آنجا زندگی می‌کرد.

مدت‌ها برای بازگشت در حال برنامه‌ریزی بودی، اما این کار امکان‌پذیر نبود.
گذرنامه دخترت نزد همسرت بود و با انجام این کار بدون اجازه او، به کودک‌ربایی متهم می‌شدی.
جرأت انجام این کار را نداشتی چون می‌دانستی بالاخره پیدا خواهید شد.

پس از جدایی در تعداد دفعات کمی که دخترت را دیدی متوجه شدی که او از تو بیشتر فاصله می‌گیرد.
دخترت هر روز هلندی‌تر می‌شد و این برای تو دردناک بود که نمی‌توانستی با دخترت به زبان مادری‌ات صحبت کنی.

هنوز هم باور نمی‌کنم که تو این کار را انجام داده‌ای.
بعد از این همه تلاش، راه دیگری غیراز این پیدا نکردی و همان‌طور که خودت گفته بودی خودت دخترت را
به دنیا آورده‌ای و خودت هم او را از دنیا خواهی برد.
نخواستی او را پیش کسی بگذاری که همه آنچه را که داشتی، از تو گرفته بود.»‌

هم‌اکنون جسد این مادر
و دختر ۲ساله‌اش به نام ایزابل در پزشکی قانونی است و تحقیقات تکمیلی درباره این ماجرا ادامه دارد.

همشهری