بیماری پیرونی یا کج شدن آلت تناسلی یا انحنای آلت تناسلی که آلت مردان را از حالت طبیعی خارج کرده و گاهی در موارد حاد دخول را برایشان مشکل می کند
بیماری پیرونی ( به انگلیسی : Peyronie’s disease )
یا کج شدن آلت تناسلی وضعیتی است که
بافت های فیبر اسکار به نام پلاک زیر پوست آلت تناسلی
تشکیل شده و باعث ایجاد انحنا هنگام نعوظ و اغلب
نعوظ دردناک می شند. علت ایجاد بیماری پیرونی به درستی
شناخته شده نیست یا این حال می تواند تکرار جراحت
در آلت تناسلی که به طور معمول هنگام دخول یا فعالیت
فیزیکی ایجاد می شود را علت آن دانست.
بیماری پیرونی یا کج شدن آلت تناسلی به سادگی مشکل
انحنای آلتت تناسلی که به طور طبیعی در مردان دیده
می شود، نیست وو اغلب با ایجاد درد و اختلال نعوظ
مانع از برقراری درست رابطه جنسی می شود.
بیماری پیرونی را نباید با شکستن آلت اشتباه بگیرید.
علایم بیماری پیرونی یا کج شدن آلت تناسلی
آلت تناسلی مردان از نظر اندازه و شکل متفاوت است
از جمله خم شدن یا انحنا. درجه مشخصی از انحنای
آلت تناسلی که از آن به عنوان انحنای مادرزادی یاد می شود
طبیعی است با این حال بیماری پیرونی کج شدن آلت تناسلی به
دلیل ایجاد بافت اسفنجی در طولانی مدت و ایجاد بافت اسکار
ایاد می شود که بسته به محل ایجاد بافت اسکار، آلت تناسلی
به سمت بالا، پایین یا طرفین خم می شود.
در برخی موارد پیرونی ممکن است باعث ایجاد تورم جزئی
در زیر پوست شود و در برخی دیگر منجر به ایجاد زاویه
یا حتی خم شدن شدید آلت تناسلی و سخت شدن دخول شود.
درد هنگام نعوظ یی از علایم مهم بیماری پیرونی است. برخی
مردان حتی ممکن است چندین روز یا چند هفته قبل از خم
شدن آلت تناسلی با نعوظ دردناک مواجه شوند.
با سفت تر شدن پلاک های فیبری و شکل گیری نودول ها
می تواند باعث کوتاه تر شدن آلت تناسلی به اندازه ۱ سانتی متر
شود. انقباض جانبی بافت ها هم می تواند باعث بایک
شدن آلت تناسلی و سر آن شود.
این ناهنجاری فقط هنگام نعوظ قابل مشاهده است ولی گاهی اوقات
شواهد بیرونی مثل پوسته پوسته شدن آلت تناسلی می تواند جزو
علایم بیماری پیرونی باشد.
اگز زخم ها روی رگ های خونی تامین کننده پمپاژ خون هنگام
نعوظ ناثیر بگذارد باعث اختلال نعوظ خواهد شد که ناشی از
تنگ شدن شریان های آلت تناسلی است که باعث کاهش خون
رسانی برای نعوظ میشود.
هر چند علایم پیرونی می تواند ناراحت کننده باشد ولی گاهی اوقات
به تنهایی و بدون درمان بهبود میابند. به علاوه همه مردان مبتلا
به بیماری پیرونی دچار درد یا اختلال عملکرد جنسی نمیشوند
حتی اگر انحنای آلت تناسلی به طول قابل توجهی تعییر پیدا کند.
علل بیماری پیرونی یا کج شدن ناگهانی آلت تناسلی
علت اصلی بیماری پیرونی به خوبی درک نشده است. آنچه
دانشمندان می دانند این است که حدود ۱۰ درصد از مردان
معمولا بعد از ۵۰ سالگی به این اختلال مبتلا خواهند شد.
فرض می شود ک ترومای مکرر ، اغلب جزئی و ناشناخته ،
باعث ایجاد بافت های اسکار فیبر معروف به فیبروز در آلت
می شوند. در شرایط عادی فیبروز با بازسازی بافت ها
خود به خود بهبود پیدا می کند با این حال با افزایش سن
بازسازی بافت ها کند شده و به بافت اسکار اضافه می شود
و به تدریج بافت های همبد اطراف خود را تضعیف
می کند و از هم پاشیدپی بافت همبند آلت تناسلی منجر به
انحنای غیر طبیعی آلت می شود.
تاثیر ژنتیک بر بیماری پیرونی
گاهی اوقات مردان جوان هم مبتلا به پیرونی می شوند.
مطالعه ای که در سال ۲۰۱۸ در مجله پلاس وان
( به انگلیسی : PLoS One ) منتشر شد اعلام شد که
تقریبا در هر ۶۵ مرد بین ۳۰ تا ۳۹ سال یک نفر بیماری
پیرونی را تجربه میکند. این مشکل حتی در ۱۸ سالگی
هم می تواند ایجاد شود .
این امر باعث شده که برخی محققین تصور کنند که ژنتیک
در مستعد شدن انسان به این بیماری نقش دارد. این امر تا
حدودی توسط تحقیقات دانشکده پزشکی بیلور مشهود است
که گزارش داده است که ۲۰ درصد بیماران مرد مبتلا به
پیرونی وضعیت فیبروتیکی دیگری مانند بیماری
دوپواترن ( به انگلیسی : Dupuytren’s disease ) که
روی دست ها اثر می گذارد و یا بیماری لدرهوز
( به انگلیسی : Lederhose disease ) که روی پا
اثر می گذارد را تجربه می کنند.
سایر عوامل خطر پیرونی
بیماری ای که به وضوح با بیماری پیرونی در ارتباط است،
دیابت است. ابتلا بهه دیابت شدت این بیماری و احتمال ابتلا
به آن را تشدید می کند.
مردانی که علاوه بر دیابت به بیمای پیرونی مبتلا می شود
در ۸۱ درصد موارد اختلال نعوظ را تجربه می کنن.
با این که مدت هاست اعتقاد بر این است که شکستن آلت تناسلی
در آینده می تواند منجر به بیماری پیرونی شود ولی مطالعه ای
که سال ۲۰۱۱ در مجله بین المللی تحقیقات ناتوانی جنسی
منتشر شد، چنین ارتباطی پیدا نکرد.
روش تشخیص بیماری پیرونی یا انحنای آلت تناسلی
بیماری پیرونی به طور معمول توسط متخصص اورولوژی با معاینه
فیزیکی و تصویر برداری برای تایید وجود پلاک
تشخیص داده می شود.
معایه جسمی شامل ارزیابی لمسی برای پیدا کرده ناحیه اسکار
است. اورولوژیست ممکن است آلت شما را اندازه گیری کرده و
از شما بخواهد عکسی از نعوظ خود برای تعیین میزان انحنا
تهیه کنید.
بررسی تصویربرداری با استفاده از سونوگرافی داپلر
انجام می شود که با ارسال امواج صوتی می تواند حضور
بافت های زیر پوستی را تشخیص دهد. همچنین می تواند
ناهنجاری در جریان خون که منجر به اختلال نعوظ
می شود را تشخیص دهد.
بررسی جامع تصویر برداری نیاز به تزریق دارو
به آلت تناسلی برای ایجاد نعوظ دارد تا اورولوژیست
چگونگی پلاک ها و تنگی های ایجاد شده که باعث
ایجاد درد و اختلال نعوظ می شوند را تشخیص دهد.
درمان بیماری پیرونی یا انحنای آلت تناسلی
درمان بیماری پیرونی تا حد زیادی به مدت زمان و شدت
علایم شما بستگی دارد. به هر حال تا مدتی باید تحت
نظر اورولوژیت قرار بگیرید.
در اغلب موارد شکل گیری حاد پلاک با گذشت زمان و بدون
درمان بهبود پیدا می کند.
طبق تحقیقات انجام شده در مجله اورولوژی آسیایی حدود ۱۳
درصد از مردان مبتلا به پیرونی طی ۶ تا ۱۵ ماه بهبود پیدا
می کنند و نیازی به درمان ندارند.
نظارت پزشک در ۳۰ تا ۵۰ درصد مردانی که علایمشان
وخیم تر می شود به درمان کمک خواهد کرد.
داروهای خوراکی برای درمان بیماری پیرونی یا کج شدن آلت تناسلی
نتایج مصرف داروها در افراد مختلف متفاوت است .
داروهایی که اغلب برای درمان پیرونی تجویز می شوند
عبارتند از :
کلوشین که داروی ضد التهاب برای نقرس است در درمان
پیرونی می تواند تا حدودی مفید باشد.
ال کارنیتین یک اسید آمینه طبیعی است که برخی معتقدند با
کاهش التهاب بافتی می تواند اسکار را کاهش دهد.
تاموکسفین یک داروی ضد استروژن است که در سرطان
سینه مورد استفاده قار می گیرد و می تواند اندازه پلاک را
کاهش دهد.
ویتامین E در کاهش اندازه پلاک موثر است
آمینو بنزوات پتاسیم ، یک نمک پتاسیم است که می تواند اندازه
پلاک را کاهش دهد.
داروی تزریقی برای درمان بیماری پیرونی یا کج شدن آلت تناسلی
سه نوع داروی تزریقی برای معالجه بیماری پیرونی استفاده
می شود که به آلت تناسلی به صورت موضعی تزریق می شوند
و از داروهای خوراکی موثرترند.
از این میان تنها دارویی که از طرف سازمان غذا و داروی آمریکا
برای معالجه پیرونی تایید شده زیافلکس ( به انگلیسی : Xiaflex )
( کلاژناس کلوستریدیوم هیستولیتیکام ) ااست. که با تجزبه ساختار
کلژن در پلاک های فیبروتیک می تواند به درمان پیرونی
متوسط تا شدید کمک کند.
تحقیقات بالینی نشان داده است که پس از هشت تزریق
بیش از ۲۴ هفته ، زیافلکس توانست انحنای آلت تناسلی
را ۳۴ درصد بهبود دهد.
سایر داروهای تزریقی که برای درمان بیماری پیرونی
استفاده می شود عبارتند از :
وراپامیل ( به انگلیسی : Verapamil ) یک مسدود کننده
کانال کلسیم که برای درمان فشار خون بالا مورد استفاده
قرار می گیرد همچنین می تواند به تجزیه کلاژن انباشته شده
کمک کند.
اینترفرون ، پروتئینی برای درمان عفونت های ویروسی جدی مانند
هپاتیت که باعث ایجاد اختلال در تولید بافت فیبروتیک می شود.
کشش آلت تناسلی
کشش آلت تناسلی یک روش غیر تهاجمی است که هدف آن اصلاح
تدریجی بافت ها با کشش است که می تواند انحنای آلت را اصلاح
کند. این تکنیم مدتهاست که برای درمان سایر ناهنجاری های عضلانی
و استخوانی استافده می شود. همچنین به عنوان یک روش بزرگ شدن
آلت تناسلی از نظر تجاری مورد استفاده قرار می گیرد.
تصور می شود که کشش طولانی مدت آلت تناسلی منجر به افزایش
تولید کلاژناز، آنزیمی که کلاژن را تجزیه می کند ، می شود.
با این کار ممکن است پلاک ها به تدریج نرم و کشیده شوند.
استفاده از این دستگاه به طور کلی ۳ ساعت در روز حداقل
به مدت ۶ ماه برای مشاهده نتیجه لازم است.
جراحی درمان بیماری پیرونی یا کجی آلت تناسلی
جراحی آلت تناسلی با توجه به خطرات احتمالی و نتیجه متفاوت
در افراد به عنوان آخرین راه حل محسوب می شود و تا یک
سال بعد از تشخیص بیماری و یک سال بعد ا این که خم شدن آلت
شما متوقف شده و تا ۶ ماه بعد از تثبیت آن توصیه نمی شود.
فقط در صورتی که ناهنجاری شدید باشد و به سایر درمان ها
پاسخ نداده باشید و در رابطه جنسی شما اختلال ایجاد شده باشد
گزینه جراحی توصیه می شود.
روش های جراحی معمول عبارتند از :
کشیدگی و بخیه زدن : با بخیه زدن اطراف آلت ، شکل ظاهری
آن را صاف می کنند. بافت های زیر پوست آلت را کشیده بخیه
می زنند تا انحنای غیر طبیعی کاهش یابد.
جراحی برش و پیوند : برش بافت اسکار برای آزاد کردن آلت
تناسلی و پیوند برای پر کردن سوراخ ایجاد شده.
کاشت پروتز یا ایمپلنت آلت تناسلی : مردانی که اختلال نعوظ
غیر قابل تحمل دارند می توانند از جراحی کاشت ایمپلنت
استفاده نمایید.
جراحی ها همواره با احتمال خطر عفونت و چسبندگی همراه
هستند و پس از بهبودی ممکن است منجر به انحراف
غیر منتظره در آلت تناسلی شوند.
یا با خطر اختلال نعوظ مواجه شوید.
منبع : Verywellhealth
تهیه و ترجمه گروه زناشویی نیک صالحی
اختصاصی نیک صالحی