آیا پولیپ رحم می تواند باعث ناباروی زنان شود؟!

پولیپ رحم

اندازه پولیپ های رحم از چند میلیمتر (کوچک تر از دانه کنجد) تا چند سانتی‌متر (به اندازه گردو یا بزرگ
تر) متغیر است.
این پولیپ ها توسط یک پایه پهن و یا باریک به دیواره رحم می چسبند.
آن ها معمولا در رحم باقی می مانند، اما بعضی اوقات از قسمت باز رحم ( گردنه رحم ) وارد
واژن می شوند.
پولیپ های رحم بیشتر در خانم هایی که نزدیک به سن یائسگی هستند و یا یائسه شده اند، دیده
می شود، ولی زنان جوان تر هم می توانند دچار آن شوند

علائم پولیپ رحم

-خونریزی نامنظم قاعدگی؛ مثلا داشتن دوره های عادت
ماهانه با شدت و مدت متفاوت.
– خونریزی بین دوره های قاعدگی – عادات ماهانه خیلی شدید – خونریزی واژن بعد از قاعدگی –
نازایی البته بعضی زنانی که دارای پولیپ رحم هستند، ممکن است خونریزی کمی در عادت ماهانه داشته باشند و یا
حتی بدون علائم بالا باشند.

چه موقع باید نزد پزشک رفت؟

در صورت مشاهده موارد زیر باید فورا به پزشک متخصص زنان مراجعه کرد: – خونریزی واژن بعد از قاعدگی –
خونریزی بین عادات ماهانه – خونریزی نامنظم قاعدگی

علل پولیپ رحم

اگر چه علت اصلی ایجاد پولیپ رحم معلوم نیست، ولی به نظر
می رسد عوامل هورمونی در ایجاد آن موثرند.
پولیپ های رحم نسبت به هورمون استروژن حساس هستند، به عبارت دیگر دیواره داخلی رحم، در پاسخ به هورمون استروژن
موجود در جریان خون رشد می کند.

عوامل خطر پولیپ رحم

عواملی که احتمال تشکیل پولیپ رحم را افزایش می دهند عبارتند از: – نزدیک به سن یائسگی و یا بعد
از یائسگی – فشار خون بالا – چاقی – مصرف داروی تاموکسیفن برای درمان سرطان سینه در زنان برخی داروهای
هورمونی باعث کوچک شدن پولیپ های رحم و کاهش علائم ناشی از آن می شوند، اما مصرف چنین داروهایی معمولا
اثر موقتی دارد عوارض پولیپ رحم پولیپ های رحم باعث نازایی زنان می شوند و برداشتن آن ها توسط عمل
جراحی باعث باردار شدن فرد می گردد.
همچنین باعث افزایش خطر سقط جنین در زنانی می شود که توسط روش آی وی اف (IVF) یا لقاح خارج
رحمی باردار شده اند.
اگر شما نازا هستید و می خواهید توسط روش IVF باردار شوید، پزشک قبل از انتقال جنین (تخم لقاح یافته)
به داخل رحم شما، ممکن است با عمل جراحی پولیپ ها را خارج کند.

راه های درمان پولیپ های رحم

روش های درمان پولیپ های رحم که توسط پزشک توصیه می شود عبارتند از: ۱- مراقبت بدون درمان خاص: پولیپ
های کوچک رحم که علائمی هم ندارند، ممکن است خودبخود برطرف شوند.
لذا درمان خاصی در این موارد توسط پزشک توصیه نمی شود، مگر اینکه فرد مبتلا در معرض خطر سرطان رحم
قرار بگیرد.
۲- داروها: برخی داروهای هورمونی باعث کوچک شدن پولیپ های رحم و کاهش علائم ناشی از آن می شوند، اما
مصرف چنین داروهایی معمولا اثر موقتی دارد و بعد از قطع مصرف آنها، علائم دوباره برمی گردند.
۳- کورتاژ کردن: پزشک توسط یک وسیله بلند فلزی که حلقه ای در انتهای آن است (وسیله کورتاژ کردن) دیواره
داخلی رحم را می تراشد.
با این وسیله می توان پولیپ را برداشت، یا از بافت دیواره داخلی رحم نمونه برداری کرد تا آن نمونه
در آزمایشگاه مورد بررسی و آزمایش قرار بگیرد.
ممکن است پزشک عمل کورتاژ را همراه با وسیله هیستروسکوپ انجام دهد.
هیستروسکوپ وسیله ای است که از راه واژن وارد رحم می کنند و پزشک توسط آن دیواره داخلی رحم را
روی مانیتور می بیند.
۴- عمل جراحی: در طی هیستروسکوپی (آندوسکوپی رحم) می توان توسط وسایل خاصی، پولیپ های رحم را خارج کرد.
پولیپ های خارج شده ممکن است برای بررسی میکروسکوپی به آزمایشگاه فرستاده شوند تا مشخص شود سرطانی هستند یا نه؟

اگر پولیپ های رحم دارای سلول های سرطانی باشند، پزشک درباره مراحل بعدی آزمایشات و درمان با بیمار صحبت خواهد
کرد.
به ندرت پولیپ های رحم بعد از درمان مجددا برمی گردند.
اما اگر اینطور شود، بیمار به درمان های بیشتری نیاز پیدا خواهد کرد.
فراطب