با این بچه های لوس و نونور چه کنیم

حتما شما هم در اطراف خود بچه هایی را دیده اید که بسیار لوس و نونور هستند و رفتارهای ناشایستی از خود نشان می دهند. این کودکان نتیجه تربیت نادرست والدین شان هستند که اینگونه بار آمده اند . در ادامه در نیک صالحی درباره بچه های لوس و نحوه برخورد با آنها صحبت می کنیم

نحوه برخورد با بچه های لوس

خوشبختانه باید گفت که هیچ کودکی لوس متولد نمی شود.
ولی از همان ابتدا شیوه برخورد والدین به طور ناخودآگاه می تواند باعث بروز این خلق و خوی ناخواسته شود.

شاید نرمی و لطافت بیش از اندازه والدین در برخورد کودک چنین تاثیری دارد.
به طور طبیعی کودکان معصوم هستند و به گونه ای با نمک رفتار می کنند و قلب والدین و اطرافیان
را نسبت به خود رئوف کرده و باعث می شوند که والدین برای آنها هر کاری انجام دهند.
اما لوس کردن کودکان باعث می شود که آنهمه جذابیت و گیرایی یکباره نابود شود.

از جمله علامت های رفتاری کودکان لوس عبارتند از:

۱- برای رسیدن به خواسته شان متوسل به گریه و فریاد
می شوند.

۲- خود را روی زمین انداخته و بلند نمی شوند.
۳- این کودکان اغلب بدخلق بوده و حتی در زمان تنبیه نیز والدین را می زنند.
۴- زمانی که از آنها سوال می کنید ، توجه نمی کنند.
۵- آنها نسبت به شما و سایر بزرگترها بی ادب و گستاخ هستند.

۶- آنها از بازی کردن و برقراری ارتباط با کودکان دیگر اجتناب می کنند و حاضر نیستند که اسباب بازی
خود را به دوستشان بدهند.
۷- اغلب خودنمایی می کنند و نسبت به همسالان خود برتری جویی کرده، می خواهند در مرکز توجه باشند.
۸- هر آنچه دیگری دارد را می خواهند و زمانی که آن را بدست می آورند ، تقاضای چیز جدیدتری
می کنند.
۹- اغلب شلخته هستند و حتی علی رقم خواهش والدین از این کار اجتناب نمی کنند.
۱۰- از رفتن به بستر خواب اجتناب می کنند.

شیوه مقابله با بچه های لوس

۱- در مقابل رفتار خوب به آنها جایزه دهید و در مقابل رفتار بد ،
آنها را تنبیه کنید.
۲- اگر برای درخواست چیزی شروع به داد و فریاد کردند، به آنها ندهید و آنچه دوست می دارند را
نیز از آنها بگیرید.
۳- اگر از روی زمین بلند نشدند آنها را بلند کرده و به داخل اتاقشان ببرید تا زمانی که آرام
شوند و عذر خواهی کنند.
۴- اگر آنچه را از آنها خواسته اید بدون پاسخ بگذارند سریعا آنها را تنبیه کنید.مثلا به گوشه ای برده
و تا عذر خواهی نکرده اند به آنها اجازه حرکت ندهید.

۵- اگر حاضر نشدند اسباب بازی خود را با دیگری شریک شوند، اسباب بازی را از آنها بگیرید.
۶- هر آنچه را می خواهند برای آنها نخرید، تا از روی استحقاق و شایستگی بدست آورند.
۷- اگر اتاق خود را به هم می ریزند به آنها اجازه خروج ندهید تا زمانی که اتاق را کاملا
مرتب کنند.
۸- ساعت خواب را به آنها تحمیل کنید و بر سرحرف خود بایستید و مقاومت کنید.
۹- در مقابل کارهای درستی که انجام می دهند آنها را تشویق کنید.

خوب است بدانید با بچه های لوس ، اینگونه برخورد کنید

اگر ما خودمان صاحب بچه ی لوس نباشیم؛ حتما با آن ها در مهمانی یا محافل عمومی برخورد کرده ایم، بچه هایی که لوس هستند معمولا با کوچک ترین اخم گریه میکنند و جیغ میکشند، سر ناسازگاری دارند و به هیچ صراطی مستقیم نیستند. رفتار و نحوه برخورد با کودکان ننر و لوس بسیار سخت است ولی میشود طوری با آن ها برخورد کرد که آن ها هم بعد از مدتی رام شوند و حرف گوش کنند. در ادامه روش برخورد با کودک لوس را به شما میگوییم، با ما همراه باشید.

گاهی در مورد مشکلات رفتاری کودکان واژه‌ها و اصطلاحاتی وجود دارد که ممکن است تعریف آن از یک شخص به شخص دیگر متفاوت باشد. واژگانی‌ مانند لجبازی، لوس بودن، ننر بودن، کله‌شقی، زبل بودن، مغرور بودن، بی‌اعتنایی، بی‌ادبی و جذاب بودن از این جمله‌اند.

برای اصلاح رفتارهای منفی کودکان روش‌های مختلفی وجود دارد که بر اساس رفتار خاص در کودکی خاص ممکن است برخی از این روش‌ها کارایی بیشتر و برخی کارایی کمتری داشته باشند:

– قانون گذاشتن

– درست دستور دادن

– تنظیم الگوی ارتباطی

– تشویق رفتارهای مثبت

– نادیده گرفتن برخی از رفتارهای منفی

– تنبیه رفتارهای منفی

شیوه مقابله با بچه های لوس

گاهی کودکان رفتارهایی دارند که والدین از آن به‌عنوان لوس بازی یاد می‌کنند ولی هر پدر و مادری ممکن است رفتارهای مختلفی را برای توصیف این لوس‌بازی ذکر کنند؛ مثلا می‌گویند فرزندشان بچگانه و پایین‌تر از سنش صحبت می‌کند، در میهمانی‌ها رفتارهایی دارد که توجه دیگران را جلب کند، قشقرق راه می‌اندازد، با کوچک‌ترین مخالفتی گریه می‌کند و جیغ می‌کشد، ادای دیگران را درمی‌آورد، دهن‌کجی می‌کند و…

در گام اول برای اصلاح رفتار فرزندتان سعی کنید به جای استفاده از اصطلاحاتی مثل لوس بودن در توضیح رفتار کودکتان به سادگی آن را تعریف کنید. در این صورت دقیقا می‌دانید دوست دارید فرزندتان چه رفتاری داشته باشد و از چه کاری بپرهیزد. مثلا بگویید:

– هنگام بالا رفتن از پله‌ها پاهایش را محکم به زمین می‌کوبد و سر و صدا ایجاد می‌کند.

– وقتی به او می‌گویم سراغ تکالیف مدرسه‌اش برود، او همچنان به تماشای تلویزیون ادامه می‌دهد.

– روی مبل بالا و پایین می‌پرد.

– دست‌هایش را نمی‌شوید.

– صدایش می‌کنم، جواب نمی‌دهد.

– وقتی از مدرسه برمی‌گردد، لباس‌هایش را روی زمین پخش می‌کند.

– در اتاق را محکم می‌بندد.

– هنگام عبور از خیابان دستان مرا رها می‌کند و می‌دود.

سلامت نیوز و دکتر سلام