مصرف داروی ضد افسردگی در بارداری چه اثراتی بر روی جنین می گذارد؟!

مصرف داروی ضد افسردگی در بارداری

مصرف داروی ضد افسردگی در بارداری , افسردگی مادر بیماری جدی است که سبب رنج فراوانی می گردد.
مادران افسرده به سختی مراقب خودشان هستند.
آیا مصرف داروهای ضد افسردگی در دوران بارداری بی خطر است؟

پاسخ دکتر میترا محمدی فر:

در ابتدا داروهای ضد افسردگی و مخصوصا
مهار کننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) را برای خانم های باردار بی خطر می دانستند و حتی تصور بر
این بود در سه ماهه اول بارداری که جنین بسیار آسیب پذیر می باشد نیز مصرف آن بی خطر است.
اما در اواخر سال ۲۰۰۵، شواهدی از چندین منبع به دست آمد که هشدار میداد جنین هایی که در معرض
این دسته از داروها در سه ماهه اول بارداری هستند با افزایش ریسک بروز نقص رو به رو هستند.
گزارشات نشان می داد فرزندانی که مادران آن ها از داروی پاروکسیتین در سه ماهه اول بارداری استفاده می کردند
عمدتا دچار نقایص قلبی، برخی ناهنجاری ها در جمجمه و پیش آمدگی روده به بند ناف می شدند.
سایر داروهای SSRIs نیز منجر به بروز پیش آمدگی روده به سمت ناف می گردید اما به اندازه پاروکسیتین قوی
نبود.
هم چنین این داروها منجر به بروز نواقص قلبی نمی شد.
همچنین دکتر محمدی فر اظهار داشتند که : وقتی خانم باردار مدت کوتاهی قبل از وضع حمل از ضد افسردگی
ها استفاده کند نوزاد متولد شده ممکن است با علائمترک گذرا مواجه شود.
این علائم معمولا در اثر استفاده پاروکسیتین شدید است زیرا این دارو سریع تر از سایر SSRI ها از بدن
دفع می شود.
بر اساس هشدارهای سازمان FDA خیلی از خانم ها در گزینه های خود تجدید نظر میکنند.
برخی اما بر این باورند که در طول سه ماهه اول بارداری باید از مصرف داروهای ضد افسردگی اجتناب کرد.
افسردگی مادر بیماری جدی است که سبب رنج فراوانی می گردد.
مادران افسرده به سختی مراقب خودشان هستند.
آن ها به طور منظم به ملاقات پزشک خود نمی روند و احتمال مصرف الکل و استفاده از داروهای غیرمجاز
در آن ها بالاست.

مصرف داروی ضد افسردگی در بارداری

تحقیقات نشان میدهد که کودکان متولد شده از مادران افسرده، به هنگام تولد وزن کمی دارند.
در موارد شدید، افسردگی می تواند منجر به مرگ مادر و فرزند شود.
بنابراین درمان با استفاده از داروهای ضد افسردگی در برخی موارد ضروری است.
خوشبختانه اغلب گزینه های درمانی مناسب است.
خانم هایی که افسردگی خفیف تری دارند از زمانی که برای بارداری تلاش میکنند تا میانه های دوران بارداری می
توانند تدریجا دوز دارو را کم کنند و به سایکوتراپی و پشتیبانی خانواده تکیه کنند.
اما در مواردی که خانم به افسردگی متوسط تا شدید مبتلاست و به ویژه زمانی که پیش بینی آبستن شدن
آسان نباشد، چنین رویکردی چندان مناسب نیست.
خوشبختانه تحقیقات انجام شده ارتباط بین بروز نقص در نوزاد و SSRI ها را نشان نداده است.
هم چنین به نظر می رسد ضد افسردگی های تری سایکلیک نیز نسبتا بی خطر هستند.
در برخی موارد برنامه ریزی غیر ممکن است.
خانم هایی که از پاروکسیتین استفاده میکنند ممکن است به طور غیر منتظره ای باردار شود و در سه ماهه
اول بارداری ناچار به تصمیم گیری می شوند.
در چنین موقعیتی او تصمیم می گیرد که افزایش ریسک نقص در جنین را تحمل کند یا این که با
ریسک عود افسردگی رو به رو شود.
اگر تصمیم بر قطع مصرف پاروکسیتین یا تغییر داروی مصرفی باشد، باید بدانند که هر گونه تغییری تدریجی ایجاد می
شود.
دروانا