بارداری ناخواسته و تغییر اساسی در روش های پیشگیری از این مشکل!

بارداری ناخواسته

بارداری ناخواسته | قطعاً در دوران زندگی هر خانمی لحظات مهم و حساسی هستند که از شیرین ترین و بهترین
لحظات زندگی شان حساب میشوند.
بارداری هم برای هر خانمی شیرین و عالی است اما اگر بارداری بصورت ناخواسته باشد حتمی است که
این نوع بارداری برای خانم شیرین و لذت بخش نخواهد بود و اکثر خانم ها در این مواقع به فکر
سقط جنین هستند.

بارداری ناخواسته

تا به امروز، هر وقت صحبت از کنترل موالید می‌شود، این زنان هستند که گزینه‌های زیادی را پیش‌روی خود داشته‌اند.

ضدبارداری‌های زنانه مانند قرص، وسایل داخل رحمی (IUDs) و ایمپلنت‌های هورمونی به‌طور گسترده‌ای توسط زنان استفاده شده تا از بارداری
پیشگیری شود.
در همین حال، کنتراسپتیوهای مردانه همچنان ثابت باقی مانده و مردان فقط دو گزینه مناسب را برای خود دارند: کاندوم‌ ها و وازکتومی برای کنترل باروری آنها.
مطالعه‌ای که اخیرا در Journa- of Clinica- Endocrinology & Metabolism منتشر شده، دریافت شات‌های کنترل موالید ممکن است به زودی
در افق روش‌های پیشگیری از بارداری ناخواسته قرار گیرند

در واقع، محققان سازمان جهانی بهداشت در این مطالعه دریافته‌اند که می‌توان به یک کنتراسپتیو هورمونی برای مردان که خطر بارداری ناخواسته را کاهش می‌دهد، امید داشت.

در طول سال‌های گذشته، تلاش‌های متعددی برای ابداع یک کنتراسپتیو برای
مردان در جریان بوده است.
محققان روش‌های مختلفی را آزمایش کرده‌اند، از جمله قرص‌های مردانه، و شات کنترل موالید مردانه، که در آن از از
هورمون‌های صناعی برای بلوک موقت اثرات تستوسترون استفاده می‌شود، بنابراین، بیضه‌ها دیگر نمی‌توانند سلول‌های اسپرم سالم تولید کنند.
البته این کار، کاری است برجسته اما دشوار، زیرا مردان به‌طور دائم اسپرم تولید می‌کنند، چیزی حدود حداقل ۱۵۰۰ اسپرم
در یک ثانیه، که توقف دیدار اسپرم و تخمک را به یک چالش تبدیل می‌کند.
این هدف باید بدون کاهش سطح تستوسترون قابل دستیابی باشد، زیرا کاهش آن عوارض جانبی مخصوص به خود را دارد،
مانند از دست دادن میل جنسی.
محققان موسسه Guttmacher معتقدند شات کنترل موالید مردانه می‌تواند یک مدعی ماندنی در این زمینه باشد.
در مطالعه مذکور، محققان ایمنی و اثربخشی کنتراسپتیوهای تزریقی را در ۳۲۰ مرد سالم که ۱۸ تا ۴۵ سال سن
داشتند، بررسی کردند.
شریک جنسی شرکت کنندگان نیز زنانی بین ۱۸ تا ۳۸ سال سن بودند که حداقل یک سال با هم ارتباط
داشتند.
مردان پیش از ورود به مطالعه، از نظر شمارش سالم اسپرم بررسی شدند.

محققان پس از آغاز مطالعه، به مردان ۲۰۰ میلی‌گرم از یک پروژسترون طولانی‌اثر، با نام norethisterone enanthate یا NET-EN و ۱۰۰۰ میلی‌گرم از یک آندروژن طولانی‌اثر به نام undecanoate یا TU، تا ۲۶ هفته تزریق کردند که شمارش اسپرم‌هایشان را کاهش دهند.

هر ۸ هفته یکبار، دو تزریق انجام می‌شد و شرکت کنندگان نمونه‌های اسپرم خود را پس از ۸ و
۱۲ هفته در فاز ساپرشن جمع‌آوری کردند و سپس، هر ۲ هفته یکبار تا اینکه معیارهای ورود را به فاز
بعدی کسب کردند.
از زوجین خواسته شد در این مدت از روش‌های کنترل بارداری غیرهورمونی استفاده کنند.
پس از آنکه شمارش اسپرم مردان به کمتر از یک میلیون در هر میلی‌لیتر در دو تست پشت‌سر هم رسید،
از زوجین خواسته شد برای پیشگیری از بارداری‌ ناخواسته فقط به همین روش تزریق اعتماد کنند و از روش‌های دیگر
استفاده نکنند.

در طول فاز اثربخشی، مردان هر ۸ هفته یک بار برای ۵۶ هفته تزریق‌ها را دریافت می‌کردند و سپس هر ۸ هفته یک بار نمونه‌های اسپرم خود را جمع‌آوری می‌کردند تا از تعداد اسپرم کاهش یافته خود اطمینان داشته باشند.

پس از آنکه تزریق‌ها متوقف شد، شرکت کنندگان پیگیری شدند تا مشخص شود با چه سرعتی شمارش اسپرم‌ها به تعداد
اولیه خود باز می‌گردند.
یافته‌های نهایی حاکی از آن بودند که هورمون‌ها در کاهش شمارش اسپرم‌ها به ۱ میلیون در هر میلی‌لیتر یا کمتر،
طی ۲۴ هفته، در ۲۷۴ نفر از شرکت کنندگان اثربخش بوده‌اند.
این روش در نزدیک به ۹۶ درصد از شرکت کنندگان موثر بود.
فقط ۴ مورد بارداری در میان شرکای مردان، در طول فاز اثربخشی مطالعه رخ داد.
به هرحال، به دلیل نرخ عوارض جانبی، خصوصا افسردگی و اختلالات خلقی، محققان از وارد کردن افراد جدید خودداری کردند.
از ۱۴۹۱ مورد عارضه جانبی گزارش شده، نزدیک به ۳۹ درصد آنها ربطی با تزریق‌های کنتراسپتیو نداشت.
همچنین یک مورد مرگ به دلیل خودکشی نیز گزارش شد که ربطی به استفاده از داروهای مذکور نداشت.
در همین حال، عوارض جانبی مرتبط با دارو عبارت بودند از: درد در محل تزریق، دردهای عضلانی، میل جنسی افزایش
یافته و آکنه.
۲۰ نفر از شرکت کنندگان به دلیل عوارض جانبی از مطالعه کنار گذاشته شدند.
علیرغم عوارض جانبی، بیش از ۷۵ درصد از شرکت کنندگان در انتهای مطالعه به استفاده از این روش برای پیشگیری
از بارداری تمایل نشان دادند.
محقق ارشد این مطالعه معتقد است: «اگرچه تزریق‌ها در کاهش نرخ بارداری موثر بودند، ترکیب هورمونی مذکور باید بیشتر بررسی
شود تا تعادل خوب و مناسبی بین ایمنی و اثربخشی آن برقرار شود.»

آیا تزریق بهتر از قرص‌های مردانه است؟

اخیرا، محققان دانشگاه Wolverhampto- ترکیب جدیدی را
پیدا کرده‌اند که می‌تواند پروتئین مسئول حرکت اسپرم را غیرفعال کند.
اگر یک سلول اسپرم نتواند شنا کند، تخمک هم نمی‌تواند بارور شود.
این روش فقط تا چند روز می‌تواند مردان را نابارور کند.
به هرحال، برخلاف قرص‌های زنانه، که یک هفته زمان می‌برد تا اثر خود را اعمال کند، ترکیب جدید فقط چند
دقیقه تا چند ساعت زمان می‌برد تا فعال شود.
تیمی که پشت سر این مطالعه ایستاده، تست‌های حیوانی آن را ظرف ۲ الی ۳ سال آینده آغاز خواهد کرد.
اگر این آزمایش‌ها ثابت کنند که موفقیت‌آمیز بوده‌اند، محصول فوق در مارکت‌ها به صورت قرص قابل دسترس خواهد بود.
شاید هم اسپری بینی آن تا سال ۲۰۲۱ وارد بازار شود.
شاید زمان آن فرا رسیده که مردان گزینه‌های بیشتری را برای کنترل بارداری ناخواسته پیش‌روی خود داشته باشند و فقط
باید انتخاب کنند که قرص بخورند یا آمپول تزریق کنند.
شفا آنلاین