سقط جنین بطور خود به خود
سقط جنین بطور خود به خود , سقط خود به خودی زمانی رخ می دهد که بارداری پیش از توانایی
زنده باقی ماندن جنین در محیط خارج رحم و در طی ۲۰ هفته نخست بارداری ، ختم شود.
پس از ۲۰ هفتگی ، خاتمه بارداری را تولد نوزاد مرده می نامند.
سقط جنین بطور خود به خود
تقریبا تمام زنان باردار از سقط خودبه خودی نگران هستند ولی این اتفاق تنها در ۲۰% تمام بارداری ها رخ
می دهد.
سقط شدن بدون دلیل جنین
برخی علایم شایع سقط خود به خودی .
برخی علایم که باید شما را از احتمال سقط خودبه خودی آگاه کند عبارتند از: خونریزی از واژن احساس گرفتگی
عضلات شکم درد متناوب دردی که از انتهای کمر شروع می شود و به بخش تحتانی شکم انتقال می یابد
دفع بافتهای جفتی مطالعه ای نشان می دهد که سن پدر در ریسک سقط خودبه خودی نقش دارد.
اطلاعات ثابت کرده است که وقتی مردان بالای ۳۵ سال باشند، ریسک سقط خودبه خود نسبت به مردان جوانتر بیشتر
می شود و به سن زن ربطی ندارد.
هرچه مرد مسن تر باشد، اسپرم وی ممکن است نقایص ژنتیکی بیشتری داشته باشد که احتمال روی دادن سقط خودبه
خود را افزایش می دهد.
چه عاملی باعث سقط می شود؟ معمولاً نمی دانیم و نمی توانیم علت سقط خودبه خودی را کشف کنیم.
شایعترین رویداد در سقط های زودرس، ناهنجاری در تکامل جنینی است.
مطالعات نشان می دهند که در بیش از نیمی از تمام موارد سقط های خودبه خودی زودرس، جنین دچار اختلالات
کروموزمی بوده است.
عوامل بسیاری مانند اشعه ها، مواد شیمیایی (داروها یا مواد مخدر) و عفونتها می توانند بر جنین و محیط آن
تأثیر گذارند.
این عوامل تراتوژن نامیده می شوند.
ما اعتقاد داریم که در برخی از موارد سقط خودبه خودی ، عوامل مادری دخالت دارند.هیچ مدرک قاطعی در دست
نیست که نشان دهد کمبود یک ماده مغذی به خصوص یا کمبود متوسط تمام مواد مغذی باعث سقط می شود.
برخی متخصصان معتقدند که دلایل متعددی برای روی دادن سقط خودبه خود وجود دارد که شامل موارد زیر است:
مشکلات کروموزومی :
در
سن ۴۰ سالگی بیش از ۷۰% از تخمکهای زن ممکن است ناهنجاری کروموزومی داشته باشند.
مشکلات هورمونی :
یک زن ممکن است از یک یا چند هورمون خیلی زیاد یا خیلی کم داشته باشد، اغلب در مورد
پروژسترون و آندروژنها.
مشکلات آناتومیکی رحم:
شامل زخم رحم ناشی از جراحی یا سقط سه ماهه دوم و فیبروئیدها در رحم.
اختلالات اتوایمیون:
شامل سندرم آنتی فسفولیپید (APLS) که آنتی بادی هایی راتولید می کند که باعث لخته شدن خون زمانی که نیازی
به آن نیست، می شود.
عفونتهای غیرمعمول:
کشیدن سیگار نوشیدن الکل ترومای ناشی از تصادف یا جراحی بزرگ
نارسایی دهانه سرویکس :
که ممکن است باعث فقدان بارداری بعد از سه
ماهه اول گردد.
مطالعات نشان می دهد که استفاده از آسپیرین و ضدالتهابهای غیراستروئیدی ممکن است احتمال سقط خودبه خود را افزایش دهد.
اگر این موارد که حول و حوش زمان لقاح یا به مدت طولانی تر از یک هفته در اوایل حاملگی
مصرف گردد، ریسک آن حتی بالاتر است.
محققان کافئین را با ریسک بالاتر سقط خودبه خود در اوایل حاملگی مرتبط دانسته اند.
اکثر آنها موافقند که مصرف متوسط کافئین طی حاملگی شاید بی خطر باشد، بنابراین مصرف خود را به میزان ۳۰۰
میلی گرم یا کمتر در روز از غذاها و نوشیدنی های حاوی کافئین مثل قهوه، چای ، شکلات کاهش دهید.
(۲ فنجان یا ۸ انس قهوه می تواند معادل ۳۰۰ میلی گرم باشد) مصرف بالای روزانه کافئین (بیش از ۵۰۰
میلی گرم) ریسک سقط خودبه خود را ۲ برابر می کند.
ویکی نی نی
یک رقص خیابونی شاد و پرانرژی 
