زندگی کردن تنها به کنار یکدیگر بودن نیست. چه بسیار افرادی که در کنار یکدیگر زندگی می کنند ولی هیچ لذتی از زندگی نمی برند. در این بخش از نیک صالحی می خواهیم راه هایی به شما معرفی کنیم برای کسب رضایت زناشویی در زندگی. با ما همراه باشید
کسب رضایت زناشویی
خانواده، یک نهاد اجتماعی است که با ازدواج بین زن و مرد بوجود می آید. تداوم این پیوند مقدس، مستلزم عشق و علاقهی بین زوجین، تفاهم، احساس صمیمیت و همدلی بین آنان و در نهایت، آرامش و آسایش در زندگی مشترک می باشد. همین احساس خشنودی و خوشحالی است که باعث ارضای نیازهای مختلف جسمی، عقلی و عاطفی بین طرفین می گردد و رضایت از زندگی همزیستی را بوجود می آورد که به آن، “رضایت زناشویی و احساس مطلوب از ازدواج” می گویند.
همهی انسانها (مخصوصا خانمها) قبل از ازدواج، رویاهایی را در مورد همسر آیندهی خود در ذهن میپرورانند و معیارها و ملاکهایی را تعیین میکنند که اغلب، بعد از ازدواج به دلیل تاثیر شرایط و محیط، تا حدود زیادی محقق نمیشود و در حد آرزویی باقی میماند و در آینده منجر به ناسازگاری و عدم رضایت از زندگی مشترک میگردد. این عدم رضایت باعث می شود که آسیب های جدی بر پیکرهی خانواده وارد آید و مقدمه ای شود برای طلاق عاطفی یا طلاق دایم.
در ضمن، بر رشد و تربیت فرزندان نیز تاثیر سو دارد و میتواند بر آنان ضربهی روانی وارد نماید. اما اکنون سوال اصلی اینجاست که با این واقعیت پیش رو چه باید کرد؟ چگونه میتوان این احساس رضایت و خشنودی را به گونه ای دیگر به دست آورد و از زندگی زناشویی لذت برد؟ چه راه حلی پیشنهاد می شود که این عدم رضایت ها منجر به مشکل نشود و از طرف مقابل خود دلسرد نشد؟ چه باید کرد که از ازدواج با طرف مقابل خود احساس پشیمانی نکرد و عشق طرفین تبدیل به تنفر نشود؟ و…
راهکارهای رسیدن به رضایت زناشویی
– تقویت احساس صمیمیت، دوستی و نزدیکی با همسر
همسرانی که رابطه ی آنان به سردی گراییده است و از زندگی مشترک خود ناراضی هستند باید سعی کنند با راهکارهای زیر، خانواده ی خود را استحکام بخشند و تا حدودی بر مشکلات زندگی زناشویی خود فایق آیند: “شناخت بیشتر یکدیگر، ارزش گذاشتن بیشتر به همسر (قدردانی از زحمات همسر)، احترام به ایده ها، نظرات و شخصیت طرف مقابل، آرام صحبت کردن با همسر، قبول واقعیت ها و منطقی بودن، لجباز نبودن، مغرور نبودن، وقت گذاشتن برای خانواده، تعریف از همسر در نزد دیگران و افراد فامیل، توانایی بر زبان آوردن احساسات درونی و عشقی زوجین به یکدیگر، توجه ویژه به روابط مستمر، لذت بخش و صحیح جنسی با همسر
– تقویت روحیه ی گذشت و فداکاری
معمولا در زندگی زناشویی هر زوجی، مشکلاتی وجود دارد که بر روی خلق و خو و حتی اعصاب و روان زوجین تاثیر مستقیم میگذارد و گاهی هم خطاها و کمبود محبت هایی از هر یک سر می زند که این مورد هم به دلیل «مشکلات سخت زندگی، مشکلات اقتصادی و معیشتی، خستگی، دخالت یا دردسر اطرافیان و …» امری طبیعی است که لازم است در بعضی از موارد، طرفین سعهی صدر داشته باشند و از خود، بزرگی به خرج دهند، افسرده و ناامید نشوند و نگذارند که احساس خشنودی و رضایت از زندگی زناشویی در وجود آنان خاموش شود.
– قبول شغل و درآمد، تحصیلات و قیافه ی ظاهری همسر
معمولا همه ی زوجین (مخصوصا خانم ها) دوست دارند که همسری با شغل مناسب و درآمدی بالا، تحصیلات دانشگاهی و به قول عامیانه،”خوش تیپ”داشته باشند، ولی آیا این شرایط برای همه امکان پذیر است؟ ما می توانیم با پشتیبانی، احترام گزاشتن و قدردانی از زحمات همسر، گلایه نکردن های مداوم و… به وی روحیه بدهیم تا وضعیت زندگیمان بهبود یابد. و اگر نه می توانیم احساسات را کنار بگذاریم و از اول با او ازدواج نکنیم، اما اگر ازدواج کردیم باید با راهکارهای خاص در فکر بهبود شرایط باشیم
بد نیست عوامل تعیین کننده در رضایت زناشویی را بشناسید
به صورت کلی سه عامل وجود دارد که نوع نگرش به رابطه و رضایت زناشویی را در افراد کنترل میکند.
از این سه عامل یکی مربوط به فرد، دیگری مربوط به محیط و عامل سوم مدیریت ارتباطی زوجین است:
عوامل فردی
عوامل فردی، مجموعه ای از رفتارها و ویژگیهایی را در بر میگیرد که به خود فرد و نوع نگرش او بستگی دارد. در این دسته شریک فرد به اندازه خود فرد اهمیت ندارد بلکه پویشهای روانی و نحوه تفکر و رفتارهای فرد بیشترین اهمیت را داراست. از عوامل موثر در این زمینه میتواند به پاتولوژی و شخصیت فرد، باورهای مذهبی و اجتماعی، سلامت روان، سلامت جسمانی و سن اشاره کرد.
۱. ویژگیهای شخصیتی: ویژگیهای شخصیتی معمولا برآیندی از تربیت و ساختار زیستی افراد هستند که میتوانند باعث سازگاری و ناسازگاری افراد شوند. این ویژگی ها در صورت ناهنجار بودن، در جلسات مشاوره روانشناسی میتواند تغییر یافته و صفات سازگار جایگزین آنها شود.
۲. ویژگیهای جسمانی: ویژگی های جسمانی یکی دیگر از مسائلی ست که افراد را درگیر خود میکند. ممکن است فردی معلولیتی داشته باشد و به دلیل معلولیت خود نتواند حداقل اعتماد به نفس کافی را داشته باشد. این تعارض به وجود آمده در فرد میتواند سازگاری او را برای زندگی زناشویی پایین بیاورد.
۳. سلامت روان: سلامت روان را میتوانیم اصلیترین عامل در رضایت زناشویی بعد از مهارتهای
حل تعارض در نظر گرفت. افرادی که سلامت روان بالاتری دارند به طور کلی اضطراب بیمارگونه
را کمتر تجربه میکنند و ارتباط صمیمیتر و سالم تری با همسر خود برقرار میکنند.
عوامل محیطی تعیین کننده در رضایت زناشویی
عوامل محیطی مثل میزان درآمد و توان اقتصادی، فرزندان، جامعه و فرهنگ حاکم هر کدام
میتوانند بر رضایت زناشویی اثر داشته باشند:
۱. فرهنگ و محیط: فرهنگ و محیط هر کدام به شکلی میتواند روی رضایت زناشویی تاثیر گذار باشد. فرهنگ میتواند فاکتوری به نام حمایت اجتماعی را ایجاد کند. البته حمایت اجتماعی بر خلاف تصور ما همیشه خوب نیست و میتواند مخرب باشد و به صورت دخالت اطرافیان در زندگی زناشویی باشد.
۲. وضعیت اقتصادی: وضعیت اقتصادی بدون شک نمیتواند به تنهایی عامل بالا رفتن رضایت زناشویی شود
اما درصورت نامساعد بودن وضعیت اقتصادی، زوجین سطوح پایینتر رضایت در زندگی
مشترک را تجربه خواهند کرد.
۳. فرزندان: نگهداری از فرزندان نیاز به صرف انرژی بسیار زیادی دارد. زوجین ممکن است
به دلیل صرف این انرژی، نتوانند برای زندگی زناشویی خود وقت گذاشته و این امر میتواند
در نهایت رضایت از زندگی مشترک را پایین آورد.
عوامل ارتباطی
عوامل ارتباطی معمولا با آموزش و یادگیری قابل تغییر هستند . ارتقا پیدا میکنند. بالاتر رفتن ابزارها
و مهارتهای ارتباطی میتواند در نهایت عوامل محیطی را نیز در سیطره خود قرار دهند.
۱- روشهای حل تعارض: روش های حل تعارض شاید مهمترین فاکتور برای رضایت در زندگی زناشویی باشد.
در ابتدای زندگی زناشویی معمولا رویکرد افراد نسبت به همسر خود، تحمل مشکلات و
سختی هاست بدون اینکه در مورد ناراحتی ها و دغدغه های خود صحبت کنند
۲- مهارتهای ارتباطی: توانایی ارتباط صحیح با همسر و مهارتهای ارتباطی بالا عاملی
مهم در رضایت زندگی مشترک است. در واقع زوجهایی که از این مهارت برخوردار هستد،
میتوانند به خوبی با یکدیگر تعامل برقرار کنند، در مورد نیازها و خواسته هایشان صحبت کنند
و در صورت پیش آمدن مشکل و تعارض به خوبی مسائل را حل کنند.
هاژه و هنر زندگی