است .
گروه درمانی سیستم حمایتی قوی برای بیماری که احساس شرم ، اضطراب ، یا گناه در مورد مساله خاصی می
کند ، بوجود می آورد .
گروه موقعیتی به وجود می آورد که در آن با افسانه های جنسی مقابله می شود ، مفاهیم غلط اصلاح
می گردد ، و در مورد تشریح جنسی ، فیزیولوژی و گوناگونی رفتار اطلاعات درست ارائه می شود .
گروه برای درمان اختلالات جنسی را به چند طریق می توان ترتیب داد : اعضاء گروه ممکن است همگی
مساله مشابهی داشته باشند ، مانند انزال زودرس .
اعضاء ممکن است از یک جنس اما با مسائل مختلف باشند ، یا از دو جنس ترکیب یافته و مسائل
متفاوت جنسی داشته باشند .
گروه درمانی ممکن است به عنوان کمک به سایر روش های درمانی و یا به عنوان روش درمانی اساسی مورد
استفاده قرار بگیرند .
در گروه هایی که برای درمان یک اختلال کنشی مشخص تشکیل یافته اند ، معمولا از روش های رفتاری استفاده
می شود .
گروه ها همچنین به صورت ترکیب از زوج های مبتلا به اختلالات کنشی جنسی نیز مفید بوده اند .
گروه فرصتی است برای کسب اطلاعات درست ، تشخیص مقبولیت انتخاب های فردی ، و تحکیم احترام به نفس و
پذیرفتن خود .
روش هایی مثل نقش بازی و پسیکودرام ممکن است در درمان مورد استفاده قرار بگیرند .
چنین گروه هایی برای زوج هایی که یکی از طرفین همکاری کننده نیست ، یا وقتی بیمار از افسردگی شدید
و پسیکوز در رنج است ، وقتی بیزاری قوی در مورد مطالب سمعی – بصری جنسی آشکار وجود دارد ،
و یا در ترس شدید یا تنفر از گروه ، مناسب نیست .
منبع علمی معتبر : کتاب “خلاصه روانپزشکی ۲ ” – نوشته کاپلان- سادوک – “ویرایش دهم” ترجمه : دکتر نصرت
الله پورافکاری صفحات ۳۴۷ و ۳۴۸
آگهی استخدام همکار در سایت ، جهت بروز رسانی محتوا و درج اخبار 
