عفونت های جنسی
عفونت های جنسی | درباره عفونت های شایع جنسی در هنگام مقاربت و انتقال آن ها توضیحاتی از زبان
متخصص در این زمینه آورده ایم با ما همراه باشید.
دکتر مینو آیرملو، دارای بورد متخصص جراحی زنان و زایمان :
عفونت‌های قابل انتقال جنسی از طریق آمیزش جنسی بدون استفاده از کاندوم راحت‌تر منتقل می‌شوند.
اکثر این عفونت‌ها در جوانان بالای ۲۵ سال رخ می‌دهد.
خانم‌های ۱۴ الی ۱۹ سال نسبت به آقایان هم‌سن‌شان در برابر ابتلا به بیماری‌های آمیزشی سه برابر مستعدتر هستند.
عفونت های جنسی
برخی از عفونت‌های قابل انتقال آمیزشی
کلامیدیا ناشی از باکتری کِلامیدیا تِراکوماتیس است که فقط انسان‌ها را آلوده می‌کند.
این بیماری شایع‌ترین عامل عفونی بیماری‌های آلت تناسلی و چشم است.
خانم‌های مبتلا به کلامیدیا معمولاً هیچ نشانه‌ای ندارند، اما برخی از نشانه‌ها عبارتند از: • کیست • تغییر
در ترشحات واژینال • درد خفیف در قسمت پایینی شکم در صورت که بیماری درمان نشود علائم زیر می‌توانند بروز
کنند: • درد لگن خاصره • درد هنگام مقاربت • خونریزی بین پریودها شانکروئید
که با نام شانکر نرم هم شناخته می‌شود نوعی عفونت باکتریایی است که عامل آن باکتری هموفیلوس دوکرئی می‌باشد.
نشانه‌ی اصلی این بیماری یک زخم دردناک بر روی آلت تناسلی است.
این بیماری فقط از راه تماس جنسی منتقل می‌شود.
این بیماری در کشورهای در حال توسعه شایع‌تر است و در کشورهای متمول کمتر دیده می‌شود.
با گذشت یک روز الی دو هفته از آلوده شدن یک برآمدگی به وجود می‌آید که پس از یک روز
به زخم تبدیل می‌شود و به شدت دردناک است.
اگر پایه‌ی زخم خراشیده شود معمولاً خونریزی را به دنبال خواهد داشت.
در ۳۰ الی ۶۰ درصد موارد غدد لنفاوی متورم و دردناک (لنفادنوپاتی) خواهند شد.
برای درمان شانکروئید از داروی اریترومایسین، آزیترومایسین یا سفتریاکسون استفاده می‌شود.
شپش عانه اصولاً از طریق تماس جنسی منتقل شده و حیوانات خانگی نقشی در انتقال شپش انسانی ندارند.
شپش به موی عانه و همچنین گاهی زیربغل، ریش، مژه و ابرو متصل شده و از خون انسان تغذیه می‌کند.
ایدز یا HIV
به بیان ساده HIV ویروسی است که باعث بیماری ایدز می‌شود.
سیستم ایمنی افراد مبتلا به ایدز دست‌خوش تغییراتی می‌شود که آنان را نسبت به ابتلا به بیماری‌ها و عفونت‌ها ضعیف‌تر
می‌کند.ویروس HIV در مایعات بدن افراد آلوده به ویروس مانند منی، خون، شیر پستان و مایعات واژن وجود دارد.
این ویروس می‌تواند از طریق خون، آمیزش واژنی، آمیزش دهانی، شیردهی، زایمان و استفاده‌ی مشترک از سرنگ آلوده منتقل شود.
ویروس پاپیلوم انسانی (HPV) نام گروهی از ویروس‌ها است که بر پوست و دیگر اعضای مرطوب بدن مانند گلو، گردن
رحم، مقعد و دهان اثر می‌گذارد.
بیش از ۱۰۰ نوع ویروس HPV وجود داشته که ۴۰ نوع آنها می‌توانند اندام تناسلی را آلوده کنند.
عفونت HPV می‌تواند:
• باعث رشد غیرعادی و تغییر سلول‌های گردن رحم شده و احتمال سرطان گردن رحم را افزایش دهد.
• باعث به وجود آمدن زگیل تناسلی شود که شایع‌ترین نوع عفونت‌های قابل انتقال جنسی در کشورهای رو به توسعه
است.
ویروس HPV معمولاً از طریق آمیزش واژینال، مقعدی و دهانی یا حتی فقط با تماس آلت‌های تناسلی منتقل می‌شود.
در مواردی نادر ممکن است این ویروس در هنگام زایمان از مادر به فرزند نیز منتقل شود.
واکسن بهترین راه برای محافظت در برابر HPV است.
در نگارش این مطلب از نتایج تحقیقات ارائه شده در سایت‌های Oxford Fertility Unit و Baby Center و کتاب
Fully Fertile: A Holistic ۱۲-Week Plan for Optimal Fertility نوشته جنی لی باسل تامی کویین استفاده شده است.
دکتر سلام
سانسور عجیب صداوسیما در بازی فوتسال ایران و آمریکا 
