در این مطلب به بیماری گواتر و درمان گواتر مولتی ندولر پرداخته ایم.
در صورت بزرگ شدن غده تیروئید و به دنبال آن ایجاد ندول ،گواتر مولتی ندول می گویند.این بیماری می تواند موجب پرکاری تیروئید شود.اگر گواتر بسیار بزرگ شود موجب مشکل در تنفس شود بهترین درمان آن جراحی می باشد در ادامه همراه با نیک صالحی شوید تا درباره درمان گواتر مولتی ندولر بیشتر بخوانید.
درمان گواتر مولتی ندولر
اگر گواتر شما نسبتاً کوچک است، شما احتمالاً نیاز به هیچ درمانی نخواهید داشت.
پزشک شما هرسال با انجام آزمایش خون، وضعیت تیرویید شما را زیر نظر خواهد داشت زیرا احتمال بروز پرکاری تیرویید
در سالهای بعد وجود دارد.
گرچه در بعضی از نقاط دنیا عده ای از پزشکان در این موارد داروهای تیروییدی تجویز می کنند تا گواتر
را کوچک نمایند، اما این کار هیچ اثری ندارد و ممکن است سبب پرکاری تیرویید شود.
عمل جراحی برای درمان گواتر مولتی ندولر
اگر گواتر به اندازه ای بزرگتر باشد که واقعاً از نظر زیبایی مشکل ایجاد کند یا اینکه با فشار آوردن
بر روی نای باعث اختلال در تنفس شود، مؤثرترین درمان در این مواقع، عمل جراحی و برداشتن مقدار زیادی از
غده تیرویید می باشد.قبل از عمل جراحی هیچ درمانی لازم نیست وبعد از عمل جراحی شما به مدت سه روز
در بیمارستان بستری خواهید بود.
عوارضی که در عمل جراحی وجود دارد همانهایی هستند که در مورد عمل جراحی در بیماری گریوز قبلاً گفته شد.
شما ممکن است بعد از عمل جراحی نیاز به داروهای تیروییدی داشته باشید زیرا احتمال این وجود دارد که مقدار
غده تیروییدی که جراح باقی می گذارد تا هورمون های تیروییدی را ترشح کند به اندازه کافی نباشد.
در بیمارانی که حالشان برای انجام عمل جراحی مساعد نیست یا خودشان مایل به عمل جراحی نیستند، می توان با
ید رادیواکتیو تا ۵۰ درصد اندازه تیرویید را کوچک نمود.
مقدار نسبتاً زیادی ید رادیواکتیو در این موارد داده می شود و معمولاً به مدت ۲۴ تا ۴۸ ساعت در
بیمارستان خواهید بود.
در این صورت یک اتاق یک تخته به شما داده خواهد شد تا در طی این مدت سایر بیماران یا
ملاقات کننده ها را با ید رادیواکتیو آلوده نکنید.
بعد از این کار، حدود چند ماه طول می کشد تا گواتر کوچک شود.
احتمال کمی وجود دارد که تیرویید بعدها دچار کم کاری شود زیرا ید رادیواکتیو بطور عمده در ندولها تمرکز می
یابد و هنگامی که آنها کوچک می شوند، بافت تیروییدی که دور آنها احاطه کرده است و توسط رادیواکتیو آلوده
نشده است فعال شده و تولید هورمونهای تیروییدی را می کند.
بد نیست درباره عوامل ایجاد بیماری گواتر بدانید
کمبود ید: ید، ماده ی ضروری جهت تولید هورمون های تیروئیدی، در درجه ی اول
در آب دریا و خاک مناطق ساحلی یافت می شود.
معمولا افرادی که در کشور های توسعه یافته یا ارتفاعات زندگی می کنند، دچار کمبود ید هستند و افزایش عملکرد تیروئید برای برداشت هر چه بیشتر ید منجر به گواتر می شود.کمبود ید اولیه ممکن است ناشی از بعضی رژیم های غذایی مهارکننده ی هورمون تیروئیدی مانند کلم، گل کلم و بروکلی باشد.
از آنجایی که ید در گیاهان کمتر یافت می شود، افرادی که رژیم غذایی گیاهخواری دارند باید از نمک های یددار استفاده کنند.
غذاهای دریایی، گیاهانی که در خاک غنی از ید رشد می کنند و شیر گاو سرشار از ید هستند.
اگر چه کمبود ید در رژیم غذایی علت اصلی گواتر است، اما در برخی از کشورها
با افزودن ید به نمک و سایر غذاها این مشکل برطرف شده است.افرادی که به مکمل های
ید دسترسی ندارند هم دچار گواتر می شوند.
از سوی دیگر مصرف بیش از حد ید نیز منجر به گواتر می شود.
بیماری گریوز:
زمانی که غده ی تیروئید بیش از اندازه هورمون تولید کند (هایپرتیروئیدی یا پرکاری تیروئید)
باعث گواتر می شود.
در بیماری گریوز سیستم ایمنی اشتباها بر علیه تیروئید آنتی بادی می سازد و آن را مورد حمله قرار می دهد و منجر به تولید مقدار زیادی هورمون تیروکسین می شود و این تحریک بیش از اندازه باعث متورم شدن تیروئید می شود.
بیماری هاشیماتو:
کم کاری تیروئید (هیپوتیروئید) نیز می تواند منجر به گواتر شود.بیماری هاشیماتو همانند گریوز یک بیماری خودایمنی است، اما بر خلاف آن با تخریب سلول های تیروئید باعث کاهش تولید هورمون ها می شود.کاهش هورمون های تیروئیدی تولید TSH را القا می کند، که این هورمون باعث تحریک تیروئید در نتیجه افزایش سایز آن می شود.
گواتر چند ندولی (مولتی ندولر): در این حالت چندین توده ی جامد یا پر شده از مایع به نام ندول در دو طرف تیروئید ایجاد و باعث افزایش سایز تیروئید می شود.
گواتر ناشی از یک ندول: در این مورد،یک ندول در یک طرف غده ی تیروئید رشد
می کند و اغلب آنها غیرسرطانی (خوش خیم) هستند و به سرطان منجر نمی شوند.
سرطان غده ی تیروئید: سرطان تیروئید نسبت به ندولهای خوش خیم شیوع
کمتری دارد.برای تشخیص سرطان باید از ندول بیوپسی گرفته شود.
بارداری و یائسگی:
ترشح هورمون کوریونیک گونادوتروفین (HCG) در طول بارداری سبب بزرگ شدن اندک غده ی تیروئید می شود.
به دلیل علائم ناشناخته در یائسگی نیز شانس ابتلا به گواتر زیاد است. هر گونه تغییر در هورمون های بدن مانند بلوغ می تواند به گواتر منجر شود.
التهاب: التهاب تیروئید همراه با درد و تورم غده ی تیروئید است که ممکن است باعث کاهش یا افزایش تولید هورمون تیروکسین شود.
جنسیت مونث: مستعد بودن زنان به ابتلا به بیماری های تیروئیدی،سبب می شود که شیوع گواتر در آنها نیز بیشتر باشد.
سن: گواتر بعد از سن ۴۰ سالگی شایع تر است.
سابقه ی پزشکی: شانس ابتلا به گواتر در افرادی که خودشان یا خانوادیشان به بیماری های خودایمنی مبتلا شده اند، بیشتر است.
برخی داروها: برخی از داروها از جمله داروهای آمیودارون قلبی (کوردارون، پاسرون و ..)و لیتیوم (لیتومید و…) شانس گواتر را افزایش می دهند.
اشعه ی رادیو اکتیو: قرار گرفتن در معرض اشعه ی رادیواکتیو: تابش اشعه
به ناحیه ی گردن و قفسه ی سینه جهت درمان یا قرار گرفتن در معرض تابش در
یک تاسیسات هسته ای خطر ابتلا را افزایش می دهد.
سیگار کشیدن: تیوسیانات موجود در تنباکو باعث تداخل در جذب ید می شود.
پایگاه فرهنگی هنری تکناز-دکترتو