سلامت نیوز: در این بیماری، سلولهای سرطانی در داخل بافت روده شروع به تکثیر می کنند.اگر چه این سرطان ازجمله رایجترین سرطانهای بشر به شمار می آید، اما به دلیل بهبود روشهای غربالگری و تشخیصی، تعداد موارد جدید این بیماری و مرگ ناشی از آن به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافته است.درمانهای دیگری در […]
اگر چه این سرطان ازجمله رایجترین سرطانهای بشر به شمار می آید، اما به دلیل بهبود روشهای غربالگری و تشخیصی،
تعداد موارد جدید این بیماری و مرگ ناشی از آن به طور قابل ملاحظه ای کاهش یافته است.
درمانهای دیگری در فرم تجربیات و درمانهای جدید بالینی به کار می روند که عبارتند از: ▪ درمان بیولوژیکی :
درمان بیولوژیک نوعی درمان است که در آن توانائی تحریک سیستم ایمنی بدن در مقابله با سرطان به عنوان درمان
به کار می رود.
موادی که توسط بدن و یا در آزمایشگاه ساخته شده اند، برای تقویت و یا ذخیره نمودن دفاع طبیعی بدن
در مقابله با بیماریها به کار می روند.
▪ درمان بر اساس مراحل سرطان ۱) مرحله صفر سرطان روده بزرگ: درمان مرحله صفر ممکن است شامل انواع جراحیهای
زیر باشد.
جراحی محلی محدود (جراحی سرطان بدون باز کردن شکم) و یا پولیپکتومی (برداشتن پولیپ) رزکسیون آناستوموز (نوعی جراحی که توسط
آن سرطان برداشته شده و دو انتهای روده بزرگ به هم دوخته می شود) این عمل در زمانی انجام می
شود که توده سرطانی حجیم باشد و امکان جراحی محلی محدود وجود نداشته باشد.
۲) مرحله یک سرطان روده بزرگ: درمان مرحله یک سرطان روده بزرگ معمولاً شامل موارد زیر می شود: ـ رزکسیون/
آناستوموز (نوعی جراحی که توسط آن سرطان برداشته شده و دو انتهای روده بزرگ به هم دوخته می شود). ۳)
مرحله دو سرطان روده بزرگ: درمان مرحله دوم کانسر روده بزرگ شامل موارد زیر می شود: ـ زرکسیون / آناستوموز
ـ درمانهای جدید تجربی بالینی شامل شیمی درمانی، پرتو درمانی و درمانهای بیولوژیک بعد از جراحی ۴) مرحله سه سرطان
روده بزرگ: درمان مرحله سوم روده بزرگ شامل موارد زیر می شود: ـ رزکسیون / آناستوموز با شیمی درمانی یا
بدون آن ـ درمانهای جدید تجربی بالینی ۵) مرحله چهار سرطان روده بزرگ: درمان مرحله چهارم روده بزرگ شامل موارد
زیر می شود؛ ـ رزکسیون / آناستوموز ـ جراحی شامل برداشتن قسمتی از اعضای دیگر بدن مانند کبد، ریه و
تخمدانها در صورتی که سرطان گسترش پیدا کرده باشد.
▪ شیمی درمانی ـ درمانهای جدید تجربی بالینی با استفاده از شیمی درمانی و یا درمانهای بیولوژیک ـ پرتو درمانی
ممکن است در بعضی بیماران به عنوان درمان تسکینی مورد استفاده قرار گیرد (علایم بیماری را تخفیف دهد).
▪ درمان انتخابی برای سرطان عود کرده روده بزرگ درمان سرطان عود کرده روده بزرگ به محل برگشت (عود) و
همچنین وضعیت سلامتی عمومی بیمار بستگی دارد.
درمان سرطان عود کرده ممکن است شامل موارد زیر باشد: ـ جراحی و برداشتن سرطان در کبد، ریه و یا
تخمدان در صورت گسترش به این نواحی.
ـ عمل جراحی و برداشتن سرطان روده بزرگ، در صورتی که محل عود روده بزرگ باشد.
ـ شیمی درمانی به عنوان درمان تسکینی (برای برطرف کردن و تخفیف علایم).
درمانهای جدید تجربی بالینی با استفاده از درمانهای بیولوژیک و یا شیمی درمانی ● عوامل خطر عوامل زیر ممکن است
شانس ابتلا به سرطان روده بزرگ را در فرد افزایش دهد.
▪ سن: اغلب افراد مبتلا به این بیماری بیش از ۵۰ سال دارند، اما این بیماری در هر سنی اتفاق
می افتد.
▪ رژیم غذایی: بین این بیماری و رژیم غذایی پر از چربی و پر انرژی و کم فیبر، رابطه مستقیم
وجود دارد.
▪ پولیپ ها: این بیماری به صورت رشد توده های خوش خیم در جدار روده تعریف می شود که معمولاً
بعد از ۵ سالگی شایع است.
به نظر می رسد در این ساختار شانس ابتلا به سرطان روده بزرگ را افزایش می دهد.
▪ تاریخچه شخصی: کسانی که قبلاً سرطانهای روده بزرگ داشته اند یا خانمهایی که به سرطان تخمدان، رحم، یا پستان
مبتلا بوده اند، شانس بیشتری برای ابتلا به این بیماری دارند.
در حال حاضر در بعضی از موارد این سرطان، ژنهای مسؤول شناسایی شده اند.
بنابراین قبل از بروز سرطان، چنین افرادی را از نظر حامل ژن بودن مورد بررسی قرار می دهند.
▪ کولیت اولسروز: در این بیماری پوشش جداره روده بزرگ دچار التهاب می شود.
افراد مبتلا به این بیماری شانس بیشتری برای ابتلا دارند.
● علایم و نشانه ها علایم این بیماری ممکن است شبیه به سایر علایم نظیر عفونتها، بواسیر و بیماریهای
التهابی روده شبیه باشد.
بنابراین مراجعه به پزشک به منظور ارزیابی بهتر، لازم و ضروری می باشد.
از آنجا که در مراحل اولیه این بیماری با موفقیت قابل درمان است، در صورت مشاهده هر کدام از علایم
زیر به پزشک مراجعه نمایید.
▪ وجود هرگونه تغییر در عادتهای دفعی روده نظیر اسهال، یبوست یا کاهش قطر مدفوع که بیش از یک
روز طول بکشد.
▪ خونریزی از راست روده یا وجود خون در مدفوع ▪ دردهای قولنجی معده ▪ استفراغ ▪ ضعف و خستگی
▪ یرقان و زردی پوست یا صلبیه (سفیدی چشم) در بعضی از موارد ممکن است فرد مبتلا به سرطان بوده،
اما هیچ گونه علامتی نداشته باشد.
بنابراین غربالگری در افراد پر خطر مثل افراد بالای ۵۰ سال ضروری است.
● غربالگری و تشخیص استفاده از روشهای غربالگری معمولی در بیمارانی که هرگونه فاکتور خطری داشته باشند یا اینکه علایم
مذکور را داشته باشند توصیه می شود.
از جمله روشهای تشخیصی که برای غربالگری این سرطان مورد استفاده قرار می گیرد، می توان به آزمایشهای ذیل اشاره
نمود.
▪ معاینه راست روده: در این معاینه پزشک با انگشت خود راست روده را معاینه می کند تا وجود هر
گونه مورد را بررسی کرده و در صورت وجود مواد در داخل راست روده آنها را از نظر آغشته بودن
با خون مورد بررسی قرار دهد.
▪ پروکتوسکوپی: در این روش از طریق دستگاههای خاصی به صورت مستقیم داخل راست روده و قسمتهای تحتانی روده بزرگ
مورد مشاهده قرار می گیرد.
از طریق این روش نیمی از سرطانها قابل تشخیص هستند.
در این روش ممکن است بیمار احساس فشار کند، اما دردی را احساس نخواهد کرد.
▪ کولونوسکوپی: از طریق این روش نیز با ابزارهای خاصی، مشاهده کلی روده بزرگ و راست روده ممکن می شود.
در این حالت نیز فرد دردی را احساس نخواهد کرد.
در صورت وجود هرگونه توده در طول این قسمتها نیاز است بخش از توده برداشته شود تا در زیر میکروسکوپ
از نظر وجود بافت یا سلولهای سرطانی مورد بررسی قرار گیرد.
این عمل را بیوپسی می نامند.
پیش آگهی و درمان سرطان روده، به مرحله بیماری ( بدین معنا که سلولهای سرطانی فقط بافت پوششی روده را
یا تمامی جدار آن را درگیر کرده اند) و شرایط به سلامتی عمومی فرد بیمار بستگی دارد.
بعد از درمان به منظور اندازه گیری نوعی آنتی ژن آزمایش خون و عکسبرداری انجام می گیرد تا مشخص شود
آیا سرطان عود کرده است یا خیر.
● مراحل سرطان عود سرطان به معنای برگشت دوباره آن بعد از درمان می باشد.
ممکن است عود دوباره در روده بزرگ یا سایر قسمتهای بدن نظیر کبد یا ریه رخ دهد.
اگر عود به صورت درگیری تنها یک ناحیه از بدن باشد باید جراحی انجام شود.
اما در صورت درگیری بیش از یک ناحیه و انتشار سرطان در قسمتهای مختلف بدن ممکن است از روشهای دیگری
نظیر شیمی درمانی یا رادیوتراپی استفاده شود.
● روشهای درمانی به طور کلی سه روش درمانی برای درمان سرطان روده بزرگ وجود دارد که شامل جراحی، پرتو
درمانی و شیمی درمانی است.
روش دیگر درمانی نیز وجود دارد که در آن از روشهای بیولوژی برای درمان استفاده می شود.
البته استفاده از این روشها در حد مطالعات بالینی است.
▪ جراحی: جراحی شایعترین روش درمانی در تمامی مراحل سرطان به شمار می آید.
این روش به طرق مختلف انجام شده و براساس نظر پزشک و مرحله سرطان، روشهای جراحی متفاوت می باشد.ـ عوارض
جانبی جراحی: عوارض جانبی جراحی به محل تومور و نوع جراحی بستگی دارد.
معمولاً در چند روز اول بعد از جراحی بیمار احساس ناراحتی دارد، ولی معمولا درد با دارو قابل کنترل می
باشد.
مدت زمان بهبود بعد از عمل جراحی از یک بیمار به بیمار دیگر متفاوت است.
▪ پرتو درمانی: در این روش از اشعه X با انرژی بالا برای کشتن سلولهای سرطانی و کوچک نمودن اندازه
تومور استفاده می شود.
تولید اشعه می تواند خارج از بدن و به وسیله ماشینهای خاص یا در داخل بدن و از طریق موادی
که تولید کننده اشعه هستند، صورت گیرد.
پرتو درمانی به تنهایی یا همراه با جراحی و شیمی درمانی انجام می شود.
ـ عوارض: شایعترین عوارض جانبی پرتو درمانی شامل خستگی واکنش پوستی در محل برخورد اشعه با پوست و کاهش اشتها
می باشد به علاوه ممکن است این روش به کاهش گلبولهای سفید خونی که از بدن در برابر عفونتها محافظت
می کنند منجر شود.
بعضی از این عوارض قابل کنترل و قابل درمان هستند و در بسیاری از موارد این عوارض دایمی نمی باشند.
▪ شیمی درمانی: در این روش از داروها به منظور کشتن سلولهای سرطانی استفاده می شود.
اغلب داروهای ضد سرطانی به صورت تزریق داخلی در بدن یا داخل عضلات مورد استفاده قرار می گیرند.
اما بعضی دیگر نیز به روش خوراکی قابل مصرف هستند.
شیمی درمانی یک روش درمانی سیستمیک به شمار می آید.
بدین معنا که دارو از طریق جریان خون به هر قسمتی از بدن می رود تا سلولهای سرطانی را بکشد.
در این روش داروها به صورت دوره ای تجویز می شوند.
یعنی دوره درمانی با یک دوره استراحت ادامه می یابد و بعد از آن از نو دوره درمانی شروع می
شود.
چنانچه سلولهای سرطانی کبد را درگیر کرده باشند، می توان دارو را مستقیماً به شریانهای تغذیه کننده کبد تزریق نمود.
بعد از آنکه جراح تمامی سلولها و بافت سرطانی را از طریق جراحی برداشت، یک دوره شیمی درمانی نیز داده
می شود تا سلولهای سرطانی باقی مانده نیز در صورت وجود از بین بروند.
ـ عوارض جانبی شیمی درمانی: داروهای شیمی درمانی معمولاً سلولهای با سرعت تکثیر بالا را مورد هدف قرار می دهند.
از آنجا که در بدن علاوه بر سلولهای سرطانی بافتهایی نظیر سلولهای خونی، بافت پوششی سیستم گوارشی و سلولهای فولیکول
مو نیز از سرعت تکثیر بالایی برخوردار هستند، بنابراین ممکن است این بافتها نیز مورد هدف داروهای شیمی درمانی قرار
بگیرد.
در نتیجه ممکن است عوارض جانبی شامل: عفونتها، خستگی، ریزش مو ی موقتی، زخمهای دهانی و یا سایر علایم
ظاهر شود.
از جمله مهمترین عوارض جانبی داروهای شیمی درمانی کاهش کلی سلولهای خونی می باشد.
از آنجا که داروهای شیمی درمانی مغز استخوان را بشدت تحت تأثیر قرار می دهند، ممکن است کم خونی (به
صورت کاهش انرژی انجام کارها)، کاهش پلاکتهای خونی (به صورت خونریزی) یا کاهش گلبولهای سفید ( به صورت افزایش استعداد
ابتلا به عفونتها) ایجاد شود.
معمولاً همه کسانی که از این روش درمانی استفاده می کنند به تمامی این علایم مبتلا نمی شوند.
به علاوه طی دوره استراحت و بعد از قطع درمان تمامی این علایم برطرف می شوند.
▪ درمانهای بیولوژیکی: در این روش، بدن به تنهایی در برابر سرطانها مقابله می کند و از موادی استفاده می
شود که توسط بدن یا اینکه در آزمایشگاهها ساخته می شوند تا مکانیسمهای طبیعی دفاعی بدن در برابر بیماریها جهت
دهی، تقویت و حفظ شوند.
نام دیگر این روش ایمنی درمانی است.
درمان زمانی جواب می دهد که سرطان در همان مراحل اولیه شناسایی شود.
بسیاری از مردم از اینکه راههای پیشگیری از این بیماری جدی و تا چه حد ساده است، بی خبر می
باشند.
سرطان روده به رشد بی رویه سلولهای بدخیم در داخل روده و یا مقعد اطلاق می شود.
معمولا زنگ خطر از بزرگ شدن بواسیر و یا رشد پلیپ هایی در داخل روده، به صدا در می
آید.
بواسیر معمولاً بدون اینکه هیچ گونه علامت خاصی داشته باشد به سرطان تبدیل می شود.
هر چند این سرطان دارای نشانه های زیادی نیست، اما علایم زیر بیانگر وجود سرطان در روده و یا سایر
بیماریهای خطرناک در روده و یا مقعد می باشند: ـ یبوست و یا اسهال (برای یک مدت طولانی) ـ
وجود خون در مدفوع ـ نفخ و درد شکم، احساس پر بودن شکم ـ احساس خستگی بیش از اندازه ـ
احساس وجود گاز در معده به طور مکرر ـ خالی نشدن شکم به طور کامل در هنگام دفع مدفوع ـ
خستگی دایمی ـ کاهش وزن بدون وجود هیچ دلیلی ـ رشد بیماری معمولاً در ۴ مرحله انجام می شود: ۱)
مرحله یک: رشد پلیپ هایی در دیواره روده ۲) مرحله دو: سرایت سلولهای سرطانی به سایر بافتهای نزدیک به روده
(گسترش بیماری) ۳) مرحله سه: سرایت به گره های لنفاوی دور روده ۴) مرحله چهار: سرایت به سایر قسمتهای بدن
در حالی که دلیل قطعی سرطان روده شناخته نشده است، اما اعتقاد بر این است که وراثت و محیط زیست
از فاکتورهای مهم ابتلا به این بیماری می باشد.
این سرطان هم در مردان و هم در زنان دیده شده و تمام افراد بالای ۵۰ سال به نوعی در
معرض ابتلا به ان قرار دارند.
کسانی که یکی از افراد خانواده شان دارای بیماریهای روده ای و یا تورم مخاط روده بزرگ بوده است دارای
ریسک بیشتری برای ابتلا می باشند.
امید به درمان در مرحله اولیه بسیار بالاست، اما در مراحل بعدی درصد بهبودی تا حد بسیار زیادی کاهش پیدا
می کند.
هر فرد ۵۰ ساله و بالای آن باید حتماً آزمایش مدفوع بدهد و هر ۵ سال یک بار نیز سیگمو
ایداسکوپی شود.
در این آزمایش از یک تیوپ نازک که دارای چراغی در نوک آن می باشد برای امتحان لایه های داخلی
راست روده و قسمتهای انتهایی روده که معمولاً بیشترین درصد سلولهای سرطانی و پلیپ ها در آن جا رشد می
کنند، استفاده می شود.
آزمایش به هیچ وجه دردناک نبوده و در مطب پزشک هم می توان آن را انجام داد.
در هر حال تمامی آزمایشها باید تحت نظر پزشک انجام شود .
هر ۵ تا ۱۰ سال نیز باید از طریق اشعه Xاز روده ها عکسبرداری شود.
در این روش ابتدا از طریق داروهای خاصی مثل تنقیه انجام شده تا هوا وارد روده ها شود و سپس
عکسبرداری انجام می شود.
این عکسها می توانند تمام مشکلات احتمالی موجود در روده ها را نشان دهند.
این آزمایش معمولاً در مطب پزشک انجام شده و به بیهوشی نیازی ندارد .
عکسبرداری از روده معمولاً تنها درموارد پر خطر تجویز می شود.
این تست تمام قسمتهای روده را به پزشک نشان داده و درصورت لزوم، امکان نمونه برداری از پلیپ های مشکوک
را نیز فراهم می آورد.
این آزمایش معمولاً در بیمارستان انجام می شود و برای اینکه بیمار احساس ناراحتی نکند ملزم به خوردن داروهای مسکن
است.
یک روش تقریباً جدید برای تشخیص سرطان وجود دارد که بسیار سریعتر و کم دردتر از عکسبرداری و استفاده از
اشعه Xو تنقیه می باشد.
این روش CTگلوگرافی نام دارد.
در این حالت برای ۲ دقیقه به داخل روده ها هوا تزریق می شود و عکسهای گرفته شده چیزی در
حدود ۱۰ دقیقه بعد آماده می شوند.
کل آزمایش نیز بیش از دو دقیقه به طول نمی انجامد.
در این تست از یک فرستنده مار پیچ CTبه همراه یک نرم افزار ویژه استفاده می شود.
اختراع این دستگاه یک پیشرفت قابل توجه در خصوص شناسایی سرطان روده به شمار می رود.
اغلب پلیپ ها را می توان به راحتی خارج نمود وبه جراحی نیازی نیست.
در مراحل اولیه رشد سرطان، آن قسمت از روده که سرطانی شده را می توان از طریق جراحی از بدن
خارج کرد.
زمانی که سرطان در داخل شکم و انتهای روده قرار داشته باشد، عمل کلستومی انجام می شود.
در این عمل یک شکاف در محل وجود سرطان ایجاد می شود و سپس آن را از بدن بیرون می
آورند.
بیمار ممکن است در موارد حادتر به شیمی درمانی، پرتو درمانی و یا جراحی نیاز پیدا کند.
تحقیقات نشان می دهد افرادی که دارای اضافه وزن هستند و نسبت به دیگران کم تحرک تر می باشند در
معرض خطر بالاتری در ابتلا به این بیماری قرار دارند.
اثبات شده که پایین آوردن وزن و ورزش کردن ریسک ابتلا به بیماری را به نصف کاهش می دهد.
رژیم غذایی پر چرب میزان جریان زرداب صفرا به روده را افزایش می دهد، همان طور که می دانید این
اسید در بدن برای هضم غذا استفاده می شود.
محققان به این نتیجه دست پیدا کرده اند که میزان بیش از حد این اسید، سلولهای سرطانی را به فعالیت
وامی دارد و در نهایت ریسک رشد ابتلا به سرطان را افزایش می دهد.
دانشمندان پیشنهاد می کنند سعی کنید روزانه بیش از ۳۰ درصد کالری مصرفی خود را از چربیها نگیرید.
استفاده از رژیم غذایی که سرشار از مواد فیبردار باشد می تواند سلاح مناسبی در مقابل سرطان روده باشد.
فیبر قسمتی از مواد غذایی است که حین فرایند هضم تجزیه نمی شود و به راحتی از دستگاههای گوارشی عبور
می کند.
فیبرها آبی که در حین عملیات گوارش آزاد می شود را جذب می کنند.
این کار باعث می شود سوخت و ساز بدن روند هماهنگ تری پیدا کند.
هر چه غذا مدت زمان کمتری در بدن باقی بماند، مواد زیان آور مدت زمان کمتری پیدا می کنند تا
بتوانند به بدن آسیب برسانند.
این مواد زیان آور به کمک فیبرها خیلی سریعتر دفع می شوند.
بهترین منبع فیبر حبوبات، غلات، انواع سبزیها و میوه ها می باشد منبع: روزنامه قدس