
چشایی و بویایی و مراقبت از حس چشایی
حس چشایی که برای حس مزه می باشد و یکی از مهمترین حس ها که کمک کرده است انسان ها زنده بمانند عوامل مختلفی برای
از دست دادن این حس وجود دارد از جمله سینوزیت و آنفولانزا و…. حس چشایی و بویایی ارتباط تنگاتنگی باهم دارند
در قسمت زیر اطلاعاتی در مورد چشایی و بویایی قرار داده ایم برای افزایش اطلاعات در این زمینه نیک صالحی را دنبال کنید.
چشایی و بویایی
حس چشایی و بویایی به یکدیگر وابسته است و هرچه حس بویایی فرد کاهش یابد به تبع آن حس چشایی وی نیز کاهش می یابد.
برای مراقبت از حس چشایی باید نکاتی را رعایت کرد.
به عنوان نمونه باید از مصرف غذاها و نوشیدنی های داغ پرهیز کرد، زیرا غذای داغ به جوانه های چشایی
روی زبان آسیب می رساند. به میزان کافی آب بنوشید زیرا خشکی دهان باعث کاهش احساس بویایی و چشایی می شود.
کمبود روی در بدن باعث افت حواس چشایی شما می شود. با مشورت پزشک از غذاهای حاوی روی استفاده کنید.
از مصرف غذاهای تند بپرهیزید زیرا جوانه های چشایی روی زبان با مصرف زیاد این نوع غذاها آسیب می بیند.
بد نیست اطلاعاتی در مورد حس چشایی بیشتر بدانید
دستگاه چِشایی یک دستگاه حسی برای چشیدن و حس مزه میباشد. زبان، مهمترین عضو در چشایی
چشایی یکی از حواس پنجگانه است. (چهار حس دیگر عبارتند از:بویایی، بساوایی، بینایی، شنوایی) چشایی
درک مولکولهای خاصی در مواد است. در جانداران مولکول های خاصی به نام حساسیت وجود دارد مثلاً
ترش بودن یک ماده یعنی وجود حالت اسیدی در آن.
در زبان و دهان با هزاران برآمدگی کوچک، که برای چشم غیرمسلح قابل مشاهده است، به نام پاپیلا پوشیده شدهاست. درون
هر پاپیلا صدها جوانه طعمدار وجود دارد. به استثنای پاپیلارهای کریستالی که جوانههای چشایی ندارند. بین ۲۰۰۰ تا ۵۰۰۰
جوانه طعم دار وجود دارد که در پشت و جلو زبان قرار دارد . مابقی در سقف، دو طرف و پشت دهان و در گلو قرار دارند.
هر طعم جوانه شامل ۵۰ تا ۱۰۰ سلول گیرنده طعم است.