تنها در یک در ۱۰۰ هزار مورد اتفاق می افتد.
ایمن ترین سقط آنهائی هستند که در هفته ۷ تا ۱۰ LMP انجام می شوند.
میزان مرگ برای D&E در حدود ۷ در ۱۰۰ هزار مورد گزارش شده اند.
عقیم سازی همزمان, بیماریهای از پیش موجود و بیهوشی , عوارض را افزایش می دهند.
مرکز کنترل و پیشگیری بیماریها عوارض مهم سقط را خونریزی نیازمند انتقال خون , عفونت با ۲ روز یا بیشتر
تب که اوج آن حد اقل به ۴۰ درجه برسد, بستری بودن برای ۱۱ روز یا بیشتر, یا جراحی های
بزرگ ناخواسته ذکر می کند.
سایر عوارض فوری مشتملند بر پارگی حاد دهانه گردن رحم , عدم موفقیت در گشاد کردن دهانه گردن رحم, عدم
موفقیت در حصول بافت , درد بعد از عمل , هماتومتری حاد رحمی , و ندرتا آمبولی ریوی.
عوارض فوری می توانند شامل تراکم خون پستانی علامت دار , درد متوسط تا شدید و واکنشهای آلرژیک به داروها
باشند.
عوارض دیر رس شامل باقی ماندن محصولات حاملگی, عفونتها و ادامه حاملگی هستند.
عوارض طویل المدت تر ممکن است شامل ضعیف شدن گردن دهانه رحم , چسبندگی های داخل رحمی , یا
حساس شدن به RH باشند.
میزان تمام عوارض فوق العاده کم است.
عوارض فوری عدم موفقیت در گشاد کردن دهانه رحم : یک دهم درصد سوراخ شدن:نیم تا ۹دهم درصد هماتومتری
حاد: ۱ تا ۱ دهم درصد واکنش به بیهوشی , حفیف/شدید: ۲ دهم درصد پرخونی پستان:نیم درصد خونریزی کمتر از
۵۰۰ میلی متر:۵صدم تا ۵ درصد درد خفیف تا شدید:نیم تا ۵ درصد واکنش آلرژیک به داروها: صفر تا ۵
صدم درصد مشکلات انتقال خون: ۶ صدم درصد عوارض تاخیری باقی ماندن محصولات حاملگی: نیم تا یک درصد عفونت بافت
رحم/ عفونت لوله های رحمی: ۵-۱ درصد عفونت: نیم تا ۱ درصد تب گذرا: ۲ درصد پایدار ماندن HCG مثبت(
بیش از ۳ هفته): نیم تا ۵ درصد ادامه حاملگی: ۵ صدم درصد حاملگی مول( بچه خوره) پس از سقط:
۱صدم تا ۵ صدم درصد عوارض طویل المدت آسیب دهانه گردن رحم: ۱ دهم تا ۶/۱ درصد سندرم آشرمن,
کامل/ نسبی: ۱ دهم تا ۳/۲ درصد عقیم ی:۲-۱ درصد بیماریهای التهابی لگن مزمن: ۲-۱ درصد عواقب روانی: نیم
تا ۱ درصد خونریزی رحمی میزان خونریزی رحمی( از دست دادن خون بیش از ۵۰۰ میلی لیتر) پائین و کمتر
از ۵% موارد است و نیاز به انتقال خون بی نهایت نادر است.آتونی رحم( شل شدن رحم) می تواند با
تخلیه کامل رحم , استفاده از تزریق وازوپرسین در بلوک پارا سرویکال( ۴ واحد یا ۲ دهم میلی لیتر) ,
یا استفاده از متیل ارگونوین مالئات ( ۲ دهم میلی گرم) خوراکی یا عضلانی پس از عمل کاسته شود.
عدم پاسخ به این درمان را می توان با کاربوپروست تزوماتین درمان کرد و درصورت ادامه آتونی می توان درمان
را با باد کردن بالون فولی داخل رحم جهت تامپوناد حفره رحمی انجام داد سوراخ شدن رحم سوراخ شدن رحم
در حدود یک در ۲۵۰ مورد حاملگی اتفاق می افتد و معمولا توسط انجام دهنده با مهارت سقط در زمان
عمل تشخیص داده می شود.
در سوراخ شدگیهای فوندوس( راس رحم) در سه ماهه اول , تخت نظر گرفتن تنها اقدام مورد نیاز است.
اگر ماهیت و وسعت سوراخ شدگی معلوم نباشد یا اگر در حین سوراخ شدن ساکشن مورد استفاده بوده است بررسی
بالا پاروسکوپی ضرورت دارد.
در سقط های زودرس سه ماهه اول , عمل را می توان بطور ایمنی در دست پزشک با تجربه با
هدایت سونو گرافیک کاتتر ها تکمیل کرد.
سوراخ شدن در حین D&E عارضه جدی تری است و مقدار خونریزی می تواند لاپاراتومی را ضرورت بخشد.دارنی و همکاران
نشان دادند که ۱۴ از ۱۵ مورد سوراخ شدگی در حین D&E با آسیبهای مهم اعضاء همراه بودند.
اعضاء صدمه دیده شامل رحم , روده و مثانه بودند.
مداخله جراحی در صورت ضرورت نباید به تاخیر افتد چسبندگی های بافت رحم شک به سندرم آندومتر باید در مورد
بیماری که برای چند دوره پس از سقط قائدگی نداشته است ایجاد شود.
این یک عارضه نادر است و با پیشگیری از عفونت رحم و اجتناب از کورتاژ پس از تحلیه رحم می
توان از وقوع آن جلوگیری کرد.
بافت باقی مانده بررسی محصولات حاملگی در زمان سقط می تواند به نحو بارزی تعداد موارد باقی ماندن بافت را
کاهش دهد.
گزارش مواردی از باقی ماندن خیلی طولانی بافت بطور ناقص برداشته شده دیده شده است…
ولی در این موارد باید احتمال حاملگی جدید را در نظر داشت.
پایدار ماندن تست حاملگی مثبت می تواند نشان دهنده محصولات باقی مانده حاملگی باشد ولی ارزیابی دقیق پس از عمل
توسط پزشکان آشنا با سیر طبیعی برگشت به حالت اول رحم معمولا نشان میدهد که این فرایند خود محدود شونده
است.
برگشت طبیعی تست حاملگی به طول مدت حاملگی در زمان سقط و حساسیت تستهای HCG مورد استفاده بستگی دارد.سونوگرافی می
تواند کمک کننده باشد , ولی در بسیاری از حاملگی ها مقداری تجمع مایع داخل رحمی وجود دارد که ظرف
چند ساعت پس از سقط آشکار می شود و در حاملگی سه ماهه اول تا چند روز ناپدید نمی شود.
محصولات باقی مانده حاملگی را می توان به موثرترین نحو با آسپیراسیون آندومتر( با پیپتهای ساکشن ۳ تا ۵ میلی
متری) درمان کرد که برای درمان هماتومتری نیز مفید است و می تواند از لحاظ بافتهای باقی مانده ارزش تشخیصی
داشته باشد.
درمان های دیگری که ممکن است در موارد انتخابی مفید باشند عبارتند از تحت نظر گرفتن , داروهای منقبض کننده
رحمی یا تکرار کورتاژ با ساکشن.
در بعضی موارد بافت باقی مانده می تواند موجب خونریزی رحمی شود و شیوع عفونت پس از سقط را کاهش
دهد.
عوارض عفونی آندومتریت( التهاب بافت رحم) می تواند با یا بدون محصولات باقی مانده حاملگی بوقوع بپیوندد .
علائم بالینی عبارتند از درد شکمی , افزایش کرامپها , تب , افزایش خونریزی .
تشخیص آندومتریت مشکل است و لی هنگامی که حسلسیت موضعی, خصوصا همراه با ناتوانی و تب بیش از ۳۸ درجه
یا افزایش گلبولهای سفید وجود داشته باشد می توان آن را در نظر گرفت.
انتظار می رود که آندومتریت در حدود نیم در صد اعمال کورتاژ با ساکشن , ۱٫۵ درصد اعمال D&E و
۵% تزریقات رحمی , علی رغم پیشگیریآنتی بیوتیکی اتفاق بیفتد.
محتملترین میکربهائی مسئول آندومتریت ؛ میکربهای طبیعی داخل واژن می باشند.
یک آنتی بیوتیک وسیع الطیف خوراکی معمولا درمان کافی است ولی ممکن است تکرار کورتاژ اندیکاسیون داشته باشد.
عوارض روانی سقط بهبود سلامت عاطفی پس از سقط رایجترین پاسخ اثبات شده از لحاظ آماری است.
شکایات ناشی از افسردگی احتمالا ادامه احساسات قبلی هستند.
بیشتر احتمال دارد که بیماران قبل از سقط افسرده باشند تا بعد از آن و اگر چه تقریبا یک سوم
بیماران احساس گناه را بعد از سقط گزارش می کنند, این احساسات معمولا خفیف اند.
در موارد عدم موفقیت سقط , بندرت کودکان به فرزند خواندگی سپرده می شوند.
سایت ایران سلامت
یک رقص خیابونی شاد و پرانرژی 
