سوزن سوزن شدن اندام ها |چرا بدن بی حس می شود؟

چرا بدن بی حس می شود؟

بی حسی بدن می تواند در اثر علل مختلفی اتفاق بیفتد، برای مثال نشستن طولانی مدت در یک وضعیت خاص.
اما همیشه دلیل آن این قدر پیش پا افتاده نیست.
اگر سوزن سوزن شدن اندام ها و بیحسی بدن شما را اذیت می کند، ممکن است یکی از شرایط زیر
مقصر آن باشند.

سیستم ایمنی به اشتباه به بدن تان حمله کرده است

اولین علائم سندرم گیلن باره اغلب ضعف و سوزن سوزن شدن اندام ها است.
این احساس می تواند به سرعت گسترش یافته و سرانجام بی حسی تمام بدنتان را در بر بگیرد.
این ضعف می تواند موجب سختی راه رفتن، دشواری بلع مواد غذایی و کنترل مثانه و یا روده شود.
این بیماری همچنین می تواند باعث تسریع ضربان قلب، تغییر فشار خون و اشکال در تنفس گردد.
پزشکان دقیقا نمی دانند که چه چیزی سبب بروز این بیماری می شود که در آن سیستم ایمنی بدن ، اعصاب را مورد حمله قرار می دهد.
اما بسیاری از افراد دچار عفونت تنفسی یا آنفلوآنزای معده ( یا التهاب معده که به دلایل باکتریایی، ویروسی و
یا مسمومیت ایجاد می شود) دچار آن می شوند.

به یک بیماری مخوف دچار هستید

جذام یک بیماری مخوف در تمدن های باستانی بود و امروزه هم آن را می بینیم.
نشانه های این بیماری علاوه بر بی حسی بدن شامل: رشد پوست و ضایعات، گرانولومای دستگاه عصبی و درد و
ضعف عضلانی است.
اگر این عفونت باکتریایی بدون درمان رها شود، آسیب های دائمی را به دنبال دارد.

سوزن سوزن شدن اندام ها

ویتامین ب ۱۲ کافی دریافت نمی کنید

کمبود ویتامینB12 می تواند با بی حسی یا سوزن سوزن شدن دست ها و پاها همراه شود.
همچنین می تواند با سختی تفکر، از دست دادن حافظه، ضعف و خستگی، کم خونی، ورم زبان، دشواری حفظ تعادل
و یا حتی توهم خود را نشان دهد.
بدن ما برای ساخت گلبول های قرمز به این ویتامین نیاز دارد.
گیاهخواران در معرض خطر کمبود B12 هستند.
اگر آنها حتما باید از مکمل ویتامینB12 استفاده کنند.

شما جهش ژنی دارید

بیماری شارکوت ماری توث یک بیماری ارثی است و باعث آسیب های عصبی و همچنین ضعف عضلات می شود.
علائم بیماری در ابتدا معمولا خود را در پاها نشان می دهند، اما در نهایت ممکن است دست و بازوها
را نیز تحت تاثیر قرار دهند.
ناهنجاری های پا مانند انگشت چکشی پا و قوس بالا نیز رایج است.
افرادی که این بیماری را به ارث می برند، جهش های ژنتیکی دارند که به اعصاب انتهایی و یا لایه
های محافظ اطراف عصب ها آسیب می رساند.
این شرایط ارتباط مغز با سایر بخش های بدن را دچار مشکل می کند.
این بدان معناست که ممکن است برخی از عضلات پا ، پیام مغز جهت انقباض را دریافت نکنند.
بنابراین احتمال افتادن و زمین خوردن بالا می رود.
همچنین ممکن است مغز پیام های درد را از پاها دریافت نکند، بنابراین به عنوان مثال اگر شما یک تاول
در پا داشته باشید، ممکن است بدون این که متوجه آن شوید، چرک کند.
تبیان