انواع کورک پوستی
تاریخ بروزرسانی : 2012-04-21
گردآوری : نیک صالحی
همه افراد می توانند مبتلا به کورک شوند.افرادی که دچار اختلال در سیستم ایمنی می باشند، ببیشترین افراد تحت تاثیرند.کورک پوست در بین بیماری ها، دیابت و اختلال کلیه ها بیشترین علل ایجاد کورک هستند.بیماری هایی نظیر، کاهش گاماگلوبولین که با نقص در سیستم ایمنی همراه است، می تواند باعث افزایش جوش گردد.بسیاری از داروها […]
افرادی که دچار اختلال در سیستم ایمنی می باشند، ببیشترین افراد تحت تاثیرند.
کورک پوست در بین بیماری ها، دیابت و اختلال کلیه ها بیشترین علل ایجاد کورک هستند.
بیماری هایی نظیر، کاهش گاماگلوبولین که با نقص در سیستم ایمنی همراه است، می تواند باعث افزایش جوش گردد.
بسیاری از داروها نیز می توانند سیستم ایمنی را سرکوب کرده و موجب افزایش جوش ها گردند.
این داروها شامل: کورتیزون (پردنیزون و پردنیزولون) و داروهای شیمی درمانی می باشند.
انواع کورک ۱- دمل بزرگ ۲- آکنه سیستیک ۳- هیدرادنیت چرک دار ( در زیر بغل و کشاله ران دیده
شده است) ۴- کیست پیلونیدال ۵- گل مژه کورک پوست ۱- دمل بزرگ یک آبسه پوستی است که در اثر
باکتری استافیلوکوک آرئوس بوجود می آید.
معمولا شامل گروهی از فولیکول های مو می باشد، بنابراین بزرگ تر از جوش های معمولی است.
این دمل ها می تواند یک یا چند دهانه بر روی پوست داشته باشد و همچنین ممکن است با تب
و لرز همراه باشند.
آکنه یا جوش ۲- آکنه سیستیک نوع دیگری از آبسه می باشد و هنگامی که مجرای چربی بسته و عفونی
شود، رخ می دهد.
این نوع آکنه بر بافت های پوستی عمیق تر اثر می گذارد.
آکنه سیستیک بر روی صورت و در سال های نوجوانی شایع است.
۳- هیدرادنیت (Hidradenitis) چرکی دارای چندین آبسه می باشد که در زیر بغل و کشاله ران دیده می شود.
به علت التهاب موضعی غدد عرق موجود در این مناطق، این نوع جوش ظاهر می شود.
این نوع عفونت پوست با آنتی بیوتیک به تنهایی درمان نمی شود و غالبا نیاز به جراحی برای برداشتن غدد
عرق درگیر دارد.
۴- کیست پیلونیدال نوع منحصر به فرد آبسه می باشد.
در نزدیکی شکاف باسن و تقریبا ۵ سانتی متر از مقعد ظاهر می شود.
این کسیت حاوی مو و بقایای پوستی می باشد.
این نوع کیست، اغلب از یک عفونت کوچک در پیاز مو آغاز می شود.
در اثر فشار، سوزش دارد.
با گذشت زمان بزرگ تر، محکم تر و دردناک تر می شود و باعث سختی نشستن می شود.
این نوع از کورک ها، اغلب بعد از سفرهای طولانی و نشستن طولانی مدت رخ می دهد.
گل مژه ۵- گل مژه یک برآمدگی حساس به لمس، دردناک و قرمز می باشد.
گل مژه در پایه مژه ها و یا زیر و یا داخل پلک قرار دارد.
عفونت موضعی غدد و یا التهاب فولیکول های مژه باعث ایجاد گل مژه می گردد.
گل مژه گاهی با شالازیون (توده بالا و پایین پلک) اشتباه گرفته می شود.
اما شالازیون اغلب بدون درد است و در نتیجه التهاب و مسدود شدن غده چربی رخ می دهد.
کورک ها مسری هستند؟ کورک ها به تنهایی مسری نیستند، اما باکتری هایی که موجب بروز این کورک ها می
شوند، مسری می باشند.
عفونت ها می تواند به قسمت های دیگر بدن پخش شود و یا از طریق تماس پوست به پوست و
یا از طریق استفاده مشترک از وسایل شخصی، عفونت می تواند به راحتی گسترش یابد.
اما زمانی که جوش تخلیه گردید و بهبود یافت، دیگر نباید از مسری بودن آن بترسید.
چه وقت باید به پزشک مراجعه کرد؟ – اگر جوش در صورت، نزدیک نخاع و یا نزدیک مقعد باشد.
– اندازه جوش بزرگ تر شود.
– درد جوش، بدتر شود.
– تب داشته باشید.
– ناحیه اطراف جوش دارای رگه های قرمز رنگ باشد.
– دچار بیماری قلبی، دیابت و مشکلات مربوط به سیستم ایمنی هستید و یا داروهای سرکوب‌گر سیستم ایمنی را مصرف
می کنید.
– بعد از ۵ تا ۷ روز درمان در خانه، جوش درمان نشود.
– در طول چند ماه، دارای تعداد زیادی جوش شوید.
با سوزن، جوش ها را نترکانید، زیرا این کار باعث بدتر شدن عفونت ها می شود درمان کورک کورک های
ساده می توانند در خانه درمان گردند.
درمان باید از ابتدای ظهور جوش آغاز شود.
اولین درمان برای بیشتر جوش ها، استفاده از کمپرس آب گرم می باشد.
این کمپرس، جریان خون را در آن محل بالا می برد و با رساندن آنتی بادی ها و گلبول های
سفید، بدن را برای مبارزه با عفونت آماده می کند.
با سوزن، جوش ها را نترکانید، زیرا این کار باعث بدتر شدن عفونت ها می شود.
جلوگیری از کورک رعایت بهداشت و استفاده مداوم از صابون های ضدباکتری می تواند از ورود باکتری به پوست جلوگیری
کند.
این کار می تواند التهاب فولیکول های مو را کاهش دهد و از عفونی شدن آنها جلوگیری کند.
هنگامی که فولیکول های مو بر پشت دستان و یا اطراف ران ها ملتهب می شوند، استفاده منظم از برس
ساینده در حمام می تواند برای شکستن توده چربی ها و دیگر تجمعات اطراف فولیکول ها موثر باشد.
برای جوش های جدی تر چه کاری می توان انجام داد؟ هنگامی که فولیکول های مو ملتهب شده اند، با
عدم فشار دادن و یا تحریک نکردن منطقه باسن می توان مانع از رشد کیست پیلونیدال گردید.
شست و شوی روزانه با آب گرم و صابون و خشک کردن نیز می تواند مفید باشد.
برای آکنه و هیدرادنیت چرکی، مصرف منظم آنتی بیوتیک ها تحت نظر پزشک، برای جلوگیری از آبسه مجدد مورد نیاز
است.
در نهایت، برای هیدرادنیت چرکی و کیست پیلونیدال ممکن است جراحی نیاز باشد.
در جراحی کیست پیلونیدال، لایه بیرونی کیست را برمی دارند تا محل جوش را بتوانند ببینند.
جراحی هیدرادنیت چرکی، نیاز به عمل جراحی پلاستیک دارد.
منبع: medicinenet
پیشنهادات ویژه
