آپنه خواب احتمال ابتلا به دیابت را افزایش می‌دهد

آپنه خواب نوعی اختلال خواب خطرناک می باشد که زمینه به وجود آمدن بیماری های مختلفی می شود و در این میان رابطه مستقیمی در ایبتلا به دیابت نوع دو دارد این با قطع و وصل شدن مجرای تنفسی این اختلال در خواب به وجود می آید و با گذشت سال ها فرد به دیابت مبتلا می شود بنابراین بیماران باید مراقبت های لازم را در زمینه این بیماری و راه کارهای درمان آن انجام دهند تا خطر به وجود آمدن بیماری های دیگر در آن ها به حداقل برسد

آپنه خواب

یافته‌های این بررسی تایید کننده پیشنهادات کارشناسان انجمن بین المللی دیابت است که توصیه می‌کنند مبتلایان به هر یک از این دو بیماری باید نسبت به احتمال ابتلا به بیماری دیگر مراقبت داشته باشند.

آپنه خواب زمانی بروز می‌کند که مجرای تنفسی بیمار در زمان خواب به طور کامل یا نیمه کامل بسته می‌شود و در نتیجه فرآیند تنفس متوقف شده و مجدد ادامه پیدا می‌کند. به گفته محققان حدود ۱۳ درصد مردان و شش درصد زنان دچار عارضه آپنه خواب با شدت‌های مختلف هستند که تشخیص داده نشده است.

“ماکو ناگایوشی” محقق ارشد این مطالعه از دانشکده علوم زیست دارویی ژاپن گفت: طی دو دهه گذشته شواهد بدست آمده تایید کننده ارتباط آپنه خواب با مقاومت انسولینی، عدم تحمل گلوکز و دیابت نوع ۲ است.

این تیم تحقیقاتی همچنین اظهار داشتند: در مطالعات پیشین ارتباط بین آپنه خواب با دیابت در تعداد محدودی از افراد و با در نظر گرفتن فاکتورهای دیگر تایید شده است.

به گزارش خبرگزاری رویترز، در این مطالعه اطلاعات ۱۴۵۳ نفر با میانگین سنی ۶۳ سال مورد بررسی قرار گرفت. هیچ یک از این افراد در شروع مطالعه به دیابت مبتلا نبودند پس از گذشت ۱۳ سال ۲۸۵ نفر از آنان به دیابت نوع دو مبتلا شدند و مشخص شد افراد مبتلا به آپنه خواب ۷۰ درصد بیشتر در معرض ابتلا به دیابت نوع ۲ بودند.

خوب است بدانید :درمان موثر آپنه خواب و کاهش خطر ابتلا به دیابت

حدود ۵۷ میلیون نفر تنها در ایالات متحده به پیش دیابت مبتلا می باشند مشخصه ی اصلی این بیماری
افزایش قند خون است(اما نه به اندازه ی مقداری که برای افراد دیابتی درنظر گرفته می شود)
در افراد مبتلا به پیش دیابت خطر ابتلا به دیابت افزایش می یابد که می تواند به آسیب های
ثانویه ای مانند تخریب بینایی، بیماری کلیوی، تخریب اعصاب و عروق خونی که غالباً منجر به بیماریهای قلبی
عروقی می گردد، بیانجامد.

بسیاری از افراد مبتلا به پیش دیابت به آپنه ی انسدادی خواب مبتلا هستند که غالباً درمان نمی شود اگر چه تعداد کمی از این افراد از ابتلا خود به آپنه ی انسدادی خواب مطلع می باشند.

درمان پذیرفته شده برای آپنه ی خواب استفاد از دستگاه کمک تنفسی CPAPیا دستگاه فشار جریان هوای مثبت
دایمی است. این ابزار بصورت پیوسته جریان آرامی از هوا را از طریق یک ماسک از راه بینی به درون
ریه ها می فرستد این کار به تنفس بهتر افراد درهنگام خواب و بازماندن راه های هوایی فوقانی کمک می کند.

دکتر Pamidiنویسنده ی ارشد این مقاله می گوید: مطالعه ی ما نشان داد دستگاه CPAPچنانچه
در تمام طول خواب شبانه (۸ ساعت) مورد استفاده قرار گیرد می تواند خطر پیشرفت بیماری پیش دیابت
را به دیابت کامل کاهش دهد.

خطرات جبران ناپذیر آپنه خواب

او می افزاید: اگر چه استفاده از این دستگاه به مدت ۸ ساعت در طول شب در واقعیت مشکل است
اما نتایج تحقیق ما نشان می دهد استفاده از این دستگاه بخصوص برای افراد مبتلا به پیش دیابت
انگیزه ای قوی برای بهبود درمانهای کاهنده ی خطر کاردیومتابولیکی دراین افراد است.

آپنه ی انسدادی خواب درمیان افراد دارای اضافه وزن یا چاق شایع است در این افراد به هنگام خواب راههای هوایی فوقانی بطور مکرر بسته می شوند که این موضوع منجر به اختلال خواب و کاهش سطح اکسیژن خون بطورموقت می گردد. آپنه ی انسدادی خواب با افزایش عوامل خطر بیماریهای قلبی عروقی نظیر فشارخون و همچنین سکته ی مغزی درارتباط است و ممکن است توانایی بدن را در تنظیم قند خون کاهش دهد که موجب افزایش خطر ابتلا به دیابت می شود.

دراین پژوهش،محققان از ۳۹ فرد میانسال دارای اضافه وزن یا چاق مبتلا به پیش دیابت و آپنه ی انسدادی
خواب ثبت نام کردند. دو سوم از این افراد (۲۶ نفر) بطور تصادفی برای دو هفته درمان با CPAPانتخاب
شدند و ۱۳ فرد دیگر تحت درمان پلاسبو (قرصی که حاوی هیچ دارویی نبود) قرار گرفتند.
از این افراد خواسته شد این قرص را نیم ساعت قبل از خواب مصرف کنند. به آنها گفته شد
دراین تحقیق نتایج این دو درمان با هم مقایسه خواهد شد.

رابطه آپنه خواب و بیماری دیابت

تمام شرکت کنندگان در آزمایشگاه خواب، شب را سپری می کردند و در تمام طول شب نتایج آنها ثبت می شد
(به مدت دو هفته) از افراد گروه اول خواسته شد به مدت ۸ ساعت در طول شب دستگاه CPAPرا بپوشند
این افراد بطور مداوم زیر نظر تکنسینها قرار داشتند. قبل و بعد از هر دوره ی درمان متابولیسم گلوکز
در این افراد از طریق آزمایش خوراکی و وریدی تحمل گلوکز بررسی گردید.

محققان همچنین میزان هورمون استرس نورآدرنالین را در خون آنها اندازه گیری کردند و مقدار فشارخون این افراد
برای مدت ۲۴ ساعت در منزل بطورمداوم بررسی شد.

به همه ی شرکت کنندگان اجازه داده شد در طول روز آزمایشگاه را ترک کرده و به کارها و فعالیت های روزمره ی خود بپردازد. پس از مدت دو هفته، کنترل قند خون (از طریق انجام آزمایش تحمل گلوکز خوراکی) در افرادیکه از دستگاه CPAPاستفاده کرده بودند درمقایسه با گروه پلاسبو بهبود یافته بود.

علاوه بر این مشخص گردید توانایی انسولین برای تنظیم قندخون(از طریق انجام آزمایش وریدی تحمل گلوکز)
درگروه CPAPبهترازگروه پلاسبو شده است. درگروه CPAPبطور متوسط میزان هورمون استرس
نورآدرنالین ۲۷ درصد کمتر گزارش شد و میزان فشارخون نیز نسبت به گروه پلاسبو پایینتر بود.

دکتر Tasaliاز دانشگاه شیکاگو می گوید: علیرغم مداخلات شیوه ی زندگی و داروهای موجود همچنان دیابت بار زیادی را بر اقتصاد و بهداشت جوامع تحمیل می کند، دربیماران درمعرض خطر زیاد ابتلا به دیابت و بیماریهای قلبی عروقی باید آپنه ی انسدادی خواب ارزیابی شود زیرا نتایج مطالعه ی ما نشان می دهد درمان آپنه ی انسدادی خواب می تواند این خطرات را کاهش دهد.

ایسنا , دیابت