«سایهروشن» تجربه متفاوتی بود مجتبی رجبی معمار، بازیگر جوانی است که تابهحال در کارهای متفاوتی ظاهر شده است؛ از عملیات ۱۲۵ گرفته تا شب میگذرد و فرزند صبح.البته او ابتدا در سریال فرزند صبح به عنوان دستیار کارگردان حضور داشت و از آن به بعد پایش به دنیای بازیگری باز شده است.مدتی است سریال «سایه […]
۱۲۵ گرفته تا شب میگذرد و فرزند صبح.
البته او ابتدا در سریال فرزند صبح به عنوان دستیار کارگردان حضور داشت و از آن به بعد پایش به
دنیای بازیگری باز شده است.
مدتی است سریال «سایه روشن» با بازی او روی آنتن شبکه تهران است.
رجبی در این مجموعه عهدهدار نقش فرشاد است، نقشی که به گفته خودش فانتزی و متفاوت است.
به این بهانه با او و دغدغههای هنریاش همراه شدیم که در ادامه میخوانید.
مجتبی رجبی چطور بازیگر شد؟ از سر اتفاق یا علاقه؟ همیشه به کارهای هنری علاقهمند بودم و به همین علت
در دانشگاه تئاتر خواندم.
اما اینکه چگونه بازیگر شدم برمیگردد به مجموعه فرزند صبح که دستیار آقای افخمی بودم.
پس از اتمام این سریال آقای افخمی میخواست مجموعه عملیات ۱۲۵ را کلید بزند و از آنجا که قبلا افتخار
دستیاری ایشان را داشتم، در جریان پیشتولید کار بودم که آقای افخمی به من بازی در یکی از نقشهای این
سریال را پیشنهاد کرد.
فکر میکنید چرا ایشان این پیشنهاد را به شما دادند؟ خودشان میگفتند میان کاراکترهای این مجموعه، شخصیتی هست که به
تیپ و فضای روحی تو نزدیک است و من دوست دارم آن را بازی کنی.
آیا بازیگری هدف اصلی شما در زمینه کارهای هنری است؟ خیر.
دغدغه و هدف اصلیام فیلمسازی است و خیلی دوست دارم در آینده در این زمینه فعالیت کنم.
پس چرا بیشتر بازی میکنید؟ چون پس از بازی در سریال عملیات ۱۲۵ پیشنهادهای زیادی در این زمینه داشتم و
از طرفی خودم هم دوست داشتم آنها را تجربه کنم.
البته بازی کردن این فرصت را برایم به وجود آورد که بتوانم بیشتر بر کارگردانی و حتی تدوین تمرکز کنم
که همه این تجربیات قطعا در آینده به کمکم خواهد آمد.
یعنی وقتی دستیار کارگردان بودید، این فرصت را نداشتید؟ به آن شکل خیر.
چون باید به مسائل پشت صحنه و هماهنگیهای مربوط به آن فکر میکردم، ولی بازیگری به من کمک کرد با
فراغی آسوده به مسائل دیگر نگاه کنم و بیاموزم.
حالا میتوانم با تمام گروه همصحبت شوم و از تک تک آنها چیزهایی بیاموزم.
هدف نهاییتان دربازیگری چیست؟ الان دوست دارم در این حرفه به مرحلهای برسم و به نوعی جایگاه خودم را تثبیت
کنم.
آدمی نیستم که بتوانم و دوست داشته باشم از این شاخه به آن شاخه بپرم.
ترجیح میدهم فعلا روی این کار تمرکز کنم و فقط بیاموزم.
پس هدف اصلیتان، یعنی فیلمسازی، چه میشود؟ وقتی در بازیگری توانستم به یک موقعیت ثابتی برسم حتما پس از این
به دنبال فیلمسازی خواهم رفت و با فراغ بال این کار را دنبال خواهم کرد.
دوست ندارم خیلی با عجله به سمت این کار بروم و در نهایت هم کاری را انجام دهم که خیلی
باب میلم نیست و جذابیتی ندارد.
دوست دارم با تجربه زیاد و آموختههای فراوان کارم را در این زمینه کلید بزنم.
و اما بازی در سریال سایه روشن چگونه برایتان اتفاق افتاد؟ از طرف دوستم محمد سلطانی که نویسنده این کار
بود، برای بازی به همکاری دعوت شدم.
آقای افضلی تهیهکننده «سایه روشن» را هم از قبل میشناختم، اما آرش معیریان را به عنوان کارگردان دورادور میشناختم و
تا به حال ایشان را از نزدیک ندیده بودم.
به هر حال در زمان پیشتولید کار روزی به دفتر آقای افضلی رفتم و آنجا با هم صحبتهای اولیه را
داشتیم که پس از خواندن فیلمنامه بازیام در این سریال آغاز شد.
از ابتدا هم قرار بود نقش فرشاد را بازی کنید؟ خیر.
کارگردان و تهیهکننده کار، نقش دیگری برایم در نظر گرفته بودند که اتفاقا حضورش در قصه بیشتر از نقش فرشاد
بود، اما خودم اصرار داشتم این نقش را بازی کنم که خدا را شکر کارگردان و تهیهکننده هم این اعتماد
را به من کردند و نقش فرشاد را در نهایت به من سپردند.
حالا چرا اصرار داشتید نقش فرشاد را بازی کنید؟ چون چنین نقشی را تا به حال تجربه نکرده بودم و
خیلی دوست داشتم در قالب او فرو بروم و آن را بازی کنم.
این کاراکتر برایم جذابیتهای زیادی داشت.
آیا برای اجرای این نقش، تمرین خاصی هم داشتید؟ خیر، چون بلافاصله پس از عقد قرارداد کارم در این مجموعه
شروع شد.
البته فرشاد خیلی آدم پیچیدهای نبود که به تمرین خاصی نیاز داشته باشد.
او نه لهجه خاصی داشت و نه رفتار عجیبی.
فقط ظرافتهایی با این نقش همراه بود که با کمک گرفتن از فیلمنامه و راهنماییهای کارگردان توانستم خیلی زود او
را پیدا و مال خود کنم.
چقدر دستتان برای اجرای این نقش از طرف کارگردان و نویسنده باز بود؟ خیلی زیاد.
اصلا فضای بستهای در این کار وجود نداشت و خیلی راحت میتوانستیم مسائلی را که به ذهنمان میرسید، بازگو کنیم.
به هر حال من هم هر چیزی را که به نقشم اضافه میکردم در راستای خود قصه و بهتر شدن
آن بود.
نقش فرشاد چقدر به شما تعلق داشت و چقدر به کارگردان و نویسنده؟ اگر به طور دقیق بخواهم بگویم پنجاه
ـ پنجاه بود و همه چیز با همفکری پیش میرفت.
از نتیجه کار راضی هستید؟ بله.
خوشبختانه در این کار اتفاقات خوبی برایم افتاده، بخصوص این که من تا به حال تجربه سریال یک شب در
میان را نداشتم.
خودتان فرشاد را چگونه تعریف میکنید؟ به نظرم فرشاد فضای فانتزیتری نسبت به دیگر نقشها در این کار داشت، از
این رو بیشتر به چشم میآید.
من او را خیلی دوست داشتم.
فکر میکنید آدمهایی مثل فرشاد چقدر در جامعه ما وجود دارند؟ کم نیستند.
در جامعه آدمهای زیادی را میبینیم که به قوانین احترام نمیگذارند و هنجارهای اجتماعی را میشکنند.
به هر حال فرشاد هم خیلی آدم اتو کشیدهای نیست و دوست دارد راحت زندگی کند و اهل سختی کشیدن
نیست.
فرشاد یک تیپ است یا شخصیت؟ به نظرم بیشتر یک شخصیت است تا تیپ.
در ضمن خودم هم دوست نداشتم او را یک تیپ نشان بدهم.
بازی در مقابل رویا نونهالی، نسرین مقانلو و…
که تجربه بیشتری نسبت به شما در زمینه بازیگری داشتند، چطور بود؟ تجربه خوبی بود.
توانستم از تکتک آنها چیزهای زیادی بیاموزم و بازی مقابل آنها برایم فوقالعاده جذاب بود.
پس دلهره خاصی نداشتید؟ خیر.
دیگر از زمان دلهره داشتنم گذشته است.
خوشبختانه در این سریال بازیگران تعامل خوبی با هم داشتند.
بازی مقابل کدام یک از بازیگران سایه روشن برایتان دشوارتر بود؟ راستش را بخواهید ابتدا فکر میکردم بازی مقابل فتحعلی
اویسی بسیار دشوار خواهد بود؛ چون گمان میکردم ایشان آدم جدیای هستند، اما خدا را شکر رابطه خوبی در طول
کار با هم داشتیم و برای همین آن حسی که نسبت به ایشان داشتم از بین رفت.
در حال حاضر مشغول چه کاری هستید؟ مشغول بازی در سریال عملیات ۱۲۵ (سری سوم) آن هستم.
در این سریال باز هم نقش یکی از ماموران آتشنشانی را ایفا میکنم.
سایه روشن…
تجربهای شیرین و جذاب که برای همیشه در ذهنم باقی خواهد ماند.
فرشاد….
آدمی که خیلی به قوانین و مسائل مهم زندگی اهمیت نمیدهد و راحت زندگی کردن را به هر چیز دیگری
ترجیح میدهد.
منبع: jamejamonline.ir