مینای خانه بندی متفاوت از مینای نقاشی است، اصل این هنر به دوران صفوی بازمی گردد اما به رغم آثار زیبایی که توسط میناکاران آن زمان خلق شده و در دربار پادشاهان محبوس ماند.
مینای خانه بندی
مینای خانه بندی , میناکاری هنری با پیشینه ای پنج هزار ساله است اما کمتر کسی هنر میناکاری از نوع
خانه بندی را می شناسد و به ارزش و عمق هنر آن واقف است.
میناکاری ترکیبی از آتش و خاک است که با هنر نقاشی آمیخته می شود و نقشهای زیبایی را می
آفریند، این هنر در ابتدا در ایران شکل گرفته و به سایر کشورها معرفی شده است.
مینای خانه بندی
مینای خانه بندی متفاوت از مینای نقاشی است، اصل این هنر به دوران صفوی بازمی گردد اما به رغم
آثار زیبایی که توسط میناکاران آن زمان خلق شده و در دربار پادشاهان محبوس مانده، این هنر طی سالها در
کشور رو به زوال نهاد و اکنون تعداد هنرمندان میناکار از نوع خانه بندی به تعداد انگشتان یک دست رسیده
است.
کل کار میناکاری خانه بندی با دست انجام می گیرد و حجم کار بسیار بالا است ، در این نوع
میناکاری پس از در نظر گرفتن ظرف یا زیور اولیه که معمولا از جنس نقره است طرحهای مورد نظر مانند
گل و بوته با مفتولهای نازک فلزی که ملیله گفته میشود ساخته و روی ظرف یا زیور مورد
نظر جوشکاری می شوند.
جوشکاری مفتولها ظرافتهای خاص خود را دارد و بسیار دشوار است لذا کمتر کسی میتواند آن را به درستی انجام
دهد.
مینای خانه بندی
پس از اتمام جوشکاری ظرف یا زیور مورد نظر آماده میناکاری می شود، مینایی که برای این هنر بکار میرود
از نوع سنگی است که هم اینک در ایران موجود نیست و از کشورهای هند، آلمان و آمریکا خریداری
شده و بسیار گران است.
مینای خانه بندی
پس از اتمام میناکاری مقداری شیشه رنگی کوبیده و به شکل پودر درمی آید و به صورت خشک بر روی
ظرف یا زیور اصلی ریخته و داخل کوره تا دمای ۹۰۰ درجه سانتیگراد قرار میگیرد تا حرارت کوره شیشه های
خردشده را روی ظرف یا زیور نقره ذوب نماید.
چندین دفعه وسیله مورد نظر را داخل کوره گذاشته میشود و پس از سرد شدن، آب طلا بر روی ظرف
یا زیور نقره مورد نظر ریخته می شود.
نگاه مجازی رسانه