تلاش برای فرار از کلیشه ماه رمضان فرصت مناسبی برای سازندگان فیلم و سریال است تا بتوانند آثاری را با محتوای مناسبتی روی آنتن ببرند و در این رقابت معمولا برنده، مجموعه‌ای است که توانسته باشد متفاوت‌تر از دیگران عمل کند.امسال تا حدودی این رقابت سخت‌تر است، چون بیشتر آثار، محتوای یکسانی دارند و پرداختن […]
محتوای مناسبتی روی آنتن ببرند و در این رقابت معمولا برنده، مجموعه‌ای است که توانسته باشد متفاوت‌تر از دیگران عمل
کند.
امسال تا حدودی این رقابت سخت‌تر است، چون بیشتر آثار، محتوای یکسانی دارند و پرداختن به مسائل ماورائی و فرشته
و شیطان را دستمایه خود قرار داده‌اند.
شاید شبکه تهران شانس بهتری داشته و در این رقابت چندگانه متفاوت‌تر از بقیه باشد.
پخش مجموعه «سه دونگ سه دونگ» دقیقا زمانی به سازندگان آن پیشنهاد شد که چند روزی بیشتر تا ماه رمضان
نمانده بود و گویا پیش از آن هم قرار بود مجموعه «تکیه بر باد» به کارگردانی محمود معظمی روی آنتن
برود.
به هر حال این فرصت در اختیار مجموعه طنز سه دونگ سه دونگ گذاشته شد.
این سریال ۲۶ قسمتی به کارگردانی شاهد احمدلو و تهیه‌کنندگی محمد صالحیان ساخته شده است و بازیگرانی چون سیروس گرجستانی،
مرجانه گلچین، جواد عزتی، اشکان اشتیاق، عباس جمشیدی‌فر، سیاوش مفیدی، مریم معصومی، متین‌السادات ستوده، یوسف صیادی و محمد کاسبی در
آن ایفای نقش می‌کنند.
شاهد احمدلو پیش از این، فیلم‌های سینمایی اگه می‌تونی منو بگیر، چند می‌گیری گریه کنی و ساخت تله‌فیلم‌هایی چون پسرها
سرباز به دنیا نمی‌آیند را در کارنامه خود دارد.
مشکلات سه دونگ سه دونگ مدیریت تولید برای مجموعه‌ای که به گفته دست‌اندرکارانش مشکلات زیادی داشته کار چندان ساده‌ای نیست.
هادی انباردار، مدیر تولید این مجموعه می‌گوید: لوکیشن اصلی ما یک نانوایی سنگک بود که در محلهای پایین بازار به
اسم درخونگاه انتخاب شد.
این لوکیشن می‌بایست به طور کامل در اختیار کار قرار می‌گرفت و برخلاف تصور، هیچ دکوری برای نانوایی زده نشد.
اهالی محل همکاری خوبی با ما نداشتند و این روند تولید را با مشکلات زیادی مواجه می‌کرد.
به هر حال با همکاری اتحادیه آرد و نان و وزارت بازرگانی، با هر سختی حدود یک ماه در این
لوکیشن تصویربرداری کردیم.
بیشتر لوکیشن‌های انتخابی ما در محلات پایین شهر بود.
بالاخره در محله سرچشمه تهران هم لوکیشن خانه نصرت عشقی را پیدا کردیم.
تا ششم تیرماه تصویربرداری تمام شد و با برنامه‌ریزی از پیش تعیین شده، گروه برای تصویربرداری باقی مجموعه راهی ترکیه
شدند.
حضور متفاوت بازیگران طنز محمد صالحیان، تهیه‌کننده این مجموعه است.
از سال ۱۳۶۳ فعالیت خود را در سازمان صداوسیما آغاز کرده و طی این سال‌ها عمده فعالیت‌های خود را برای
شبکه ۵ داشته است.
مجموعه طنز ۸۶، سریال بایرام، اکسیژن، مجموعه طنز ۶۰ قسمتی حرف‌تو‌حرف و خیلی مجموعه‌های دیگر از کارهایی هستند که صالحیان
تهیه کرده است.
وی می‌گوید: در زمینه کارگردانی و ساخت آثار مستند و داستانی هم فعالیت داشته‌ام.
وقتی از او می‌پرسم چرا طی این سال‌ها فقط در حیطه طنز کار کرده است، چنین پاسخ می‌دهد: شاید این
اتفاق تنها به علاقه شخصی خود من برمی‌گردد.
خودم هم آدم طنازی هستم.
صالحیان خودش را از آن دسته تهیه‌کنندگانی می‌داند که احترام زیادی برای مخاطب قائل است.
او اضافه می‌کند: به تصمیم معاونت سیما سه دونگ سه دونگ برای پخش در ایام ماه رمضان در نظر گرفته
شد، به گونه‌ای که فاصله پخش تا تولید ما خیلی کم بود.
هم‌اکنون در حال تدوین کار هستیم و با این‌که شرایط رساندن کار برای پخش هر شبی بسیار دشوار است، ولی
سعی می‌کنم تا جایی که امکان دارد محیط را از تنش‌های احتمالی دور کنم.
حتی شب اول که قرار بود سریال ساعت ۱۱ شب پخش شود، یادم می‌آید حدود ساعت ۳۰/۱۰ در حال دویدن
بودم تا نوار فیلم را به شبکه برسانم.
صالحیان معتقد است این‌بار در انتخاب بازیگران به یک ترکیب جدید رسیده و کنار جمعی از چهره‌های محبوب در عرصه
طنز، بازیگران جدیدی را هم قرار داده است.
به گفته وی، حتی از بازیگران چهره هم به نوعی جدید و متفاوت در این مجموعه استفاده شده است.
او معتقد است: در ایران چهره و بازیگر طنز زیادی نداریم و در طول زمان ممکن است کلیشه شوند.
مهم این است که در ترکیب جدیدی از آنها استفاده شود تا در کار تنوع به وجود آید.
صالحیان بخشی از مناطق جنوبی شهر را برای لوکیشن‌های این مجموعه در نظرگرفته است، چراکه معتقد است در جنوب شهر
زندگی به گونه‌ای بیشتر در جریان است.
او می‌گوید: برای انتخاب نقش‌هایمان بسیار فکر کردیم.
خیلی گزینه‌ها بودند که می‌توانستند انتخاب‌های خوبی باشند، ولی به نقشی که برایشان در نظر گرفته بودیم، نمی‌خوردند.
به هر حال این مجموعه به گونه‌ای متفاوت از دیگر مجموعه‌های در حال پخش ساخته شد و امیدوارم با یک
ریتم مناسب و داستانی جذاب، لحظات خوبی را برای بیننده فراهم آورد.
گفتنی است در ادامه تصویربرداری این مجموعه در ترکیه، یکی از بازیگران چهره و سرشناس در عرصه بازیگری طنز نیز
به گروه ما اضافه خواهد شد.
وظیفه طنز فقط خنداندن مخاطب نیست مرجانه گلچین از آن دسته بازیگرانی است که پس از بازگشت به دنیای بازیگری
بسیار متفاوت‌تر از قبل ظاهر شده است و سبک جدیدی از بازیگری طنز را دنبال می‌کند.
در همه این سال‌ها و مجموعه‌هایی که گلچین در آنها حضور داشته، یک اتفاق ویژه رقم خورده است و آن
هم این بوده که او به تنهایی می‌تواند بار طنز یک مجموعه را به دوش بکشد.
گلچین می‌گوید: هرچند سه دونگ سه دونگ به تصمیم و صلاحدید مدیران شبکه به نمایش درآمد، ولی به عقیده من
به عنوان یک فرد عادی جامعه، نه یک بازیگر، نوع زندگی با همه دغدغه‌های امروزی‌اش نیاز به خنده دارد و
چه‌بسا بهتر است پشت همه این خندیدن‌ها یک فکر حساب شده باشد.
همه انسان‌ها نیاز مبرم به شاد بودن دارند و این وظیفه تلویزیون و سینماست که در ایجاد این فضا گام
بردارند.
گلچین معتقد است: مجموعه‌هایی که این روزها ساخته می‌شوند خیلی متنوع نیستند، در صورتی که اگر در ساخت کارها تنوع
وجود داشته باشد، انتخاب برای مخاطب راحت می‌شود.
چیزی که این سال‌ها به عنوان یک نقص اساسی محسوب می‌شود، عدم تنوع قصه‌های انتخابی است.
مخاطب امروز اگر نتواند خوراک روحی را از رسانه خودش بگیرد دست به دامان ماهواره و جاهای دیگر می‌شود.
قصه‌های امروز باید چالش بیشتری داشته باشند، چرا که در رقابتی تنگاتنگ با دیگر سریال‌ها و فیلم‌های خارجی هستند.
ما باید تلاش کنیم کیفیت کارهایمان را بالا ببریم.
من خودم یک بازیگر طنز هستم و به جرات می‌گویم خیلی از کارهایی که طی این سال‌ها ساخته شده‌اند بشدت
از لحاظ کیفیت پایین هستند و هیچ گونه تمایلی را در مخاطب به وجود نمی‌آورد.
وظیفه یک کار طنز فقط خنداندن نیست.
اتفاق طنز زمانی خوب قلمداد می‌شود که حاوی پیام‌رسانی خوبی هم باشد.
شاید لازم است محتوای خیلی از این آثار توسط جامعه شناسان و روان‌شناسان کالبد شکافی شود و در نهایت برای
ایجاد یک اتفاق خوب، رسانه عمومی باید با ساخت یک اثر مردم را به فکر وادارد.
گلچین در ادامه می‌گوید: به دلیل یک سری مشکلات شخصی نتوانسته‌ام سه‌دونگ سه‌دونگ و دیگر مجموعه‌ها را کامل دنبال کنم
و خیلی دلم می‌خواهد این قصه را در کنار مجموعه‌های دیگر ارزیابی کنم.
امیدوارم این سریال بتواند جایگاه خوبی میان مخاطبان خود داشته باشد.
امیدوارم سال به سال کارهای بهتری در تلویزیون ساخته شود و این مجموعه هم بتواند در ماه رمضان امسال نمره
مثبتی به خود اختصاص دهد.
تلفیقی از موسیقی سنتی و مدرن محمدمهدی گورنگی، ساخت موسیقی مجموعه را به عهده دارد.
سریال‌هایی چون مسافری از هند، کمکم کن، برای آخرین بار، روز رفتن، به دنیا بگویید بایستد و زنبق‌های وحشی ازجمله
آثاری هستند که ساخت موسیقی آن را گورنگی به عهده داشته است.
وی در پاسخ به این که ساخت موسیقی برای یک کار طنز تا چه اندازه متفاوت از دیگر کارهاست، می‌گوید:
قبلا هم پروژه‌های طنز را تجربه کرده بودم.
من همیشه دوست داشتم خودم را در ژانرهای مختلف بیازمایم.
برایم مهم است در کارهایی که به عهده می‌گیرم، نوآوری داشته باشم و ایده جدیدی را به کار گیرم.
زمستان سال گذشته بود که در جریان ساخت این پروژه قرار گرفتم و از همان موقع دنبال چیزی بودم که
کمتر دیده و شنیده شده باشد.
در سه‌دونگ سه‌دونگ هم ترکیب جدیدی از ساز و گروه کر استفاده کردم.
این سبکی بود که برای اولین بار در سریال‌های تلویزیونی به کار گرفته شد.
حدود ۴ ثانیه ابتدایی تیتراژ به صورت موسیقی بدون ساز کار شده و حتی صدای سازهای کوبه‌ای هم که شنیده
می‌شود با دهان کار شده است.
از یکجا به بعد موسیقی وارد کار می‌شود.
گورنگی در ارتباط با موسیقی متن کار هم این گونه توضیح می‌دهد: در واقع موسیقی بر مبنای فضایی که در
داستان می‌گذرد ساخته شده و بخش زیادی از پیام‌رسانی را در صحنه‌ها به عهده دارد.
از آنجا که این سریال یک بافت سنتی را روایت می‌کرد در جاهایی سعی کردم از موسیقی سنتی به روز
شده استفاده کنم.
معمولا در کارهایم ایده‌های خاصی دارم.
پس از این که مطرح شد در تیتراژ پایانی خواننده داشته باشیم، خواننده خوب کشورمان فریدون آسرایی انتخاب شد.
البته هنوز هم با گذشت چند قسمتی از این مجموعه، مشغول اعمال تغییراتی در موسیقی تیتراژ پایانی هستیم.
سریالی برای مردم سیاوش گرجستانی پسر سیروس گرجستانی است و در مجموعه سه‌دونگ سه‌دونگ طراحی چهره‌پردازی را به عهده دارد.
حدود ۱۱ سال است که در اجرای چهره‌پردازی فعالیت می‌کند و ۴ سالی است که سمت طراحی گریم را به
عهده دارد.
گرجستانی معتقد است: طراحی یعنی فکر و با اجرا تفاوت اساسی دارد.
چراکه چهره‌پردازی یک کار طنز ۵۰ درصد در معرفی شخصیت به مخاطب نقش دارد.
وی می‌افزاید: نوع طراحی برای یک بازیگر طنز نباید به گونه‌ای باشد که تغییر چهره اساسی در صورت او به
وجود آورد، زیرا بیننده سال‌هاست که بازیگر مورد علاقه خود و بازی‌اش را با یک چهره شناخته شده دنبال می‌کند.
او در ادامه می‌گوید: طی جلساتی که با شاهد احمدلو داشتیم به این نتیجه رسیدیم که از گریم‌های غلو شده
که زیاد به چشم می‌آید، استفاده نکنیم و از آنجا که این کار یک کمدی موقعیت را روایت می‌کند سعی
داشتیم تیپ جدیدی از بازیگران خلق کنیم.
به نظرم این یک تصور اشتباه است که برخی‌ها گمان می‌کنند چون کار طنز است، پس باید گریم بازیگران آن
شبیه آدم‌های فضایی باشد.
باورپذیری در نوع طراحی صورت بازیگر یک اصل اساسی است.
مثلا سیروس گرجستانی نقش یک نانوا را دارد، پس باید گریم چهره‌اش هم در کنار ارائه بازی‌اش به انتقال این
حس کمک کند تا جایی که مخاطب هم این احساس را داشته باشد که شاید نصرت عشقی همان نانوای محله
اوست.
گرجستانی در ادامه تصریح می‌کند: برای من خیلی مهم است که حتی بازیگر هم از نوع چهره‌پردازیش راضی باشد و
بتواند با آن احساس راحتی برقرار کند.
فکر می‌کنم این مجموعه در جذب مخاطب عام بتواند موفق باشد و بازتاب خوبی بگیرد، چرا که از مردم و
برای مردم است.
توان ایفای نقش جدی دارم عباس جمشیدی‌فر نقش محمود را بازی می‌کند.
سال‌ها پیش در مجموعه حبیب‌آقا به کارگردانی سعیدآقاخانی، نقش داماد سیروس گرجستانی را بازی می‌کرد و در سه‌دونگ سه‌دونگ پسر
نصرت عشقی با بازی گرجستانی است.
جمشیدی‌فر حضور کمرنگش را در سال‌های اخیر به بدشانسی و انتخاب بد خود نسبت می‌دهد.
او می‌گوید: قرار بود ابتدا در این مجموعه نقش دایی غلام را بازی کنم، اما بعد از این که نقش
محمود به من داده شد، دوست خوبم یوسف صیادی این نقش را به عهده گرفت.
بازیگر نقش محمود، حضور یک سریال طنز را در باکس پخش تلویزیون اتفاق خوبی می‌داند و معتقد است: سال گذشته
هم شبکه‌ها در ایام ماه رمضان کار طنزی نداشتند و بسیار خوب است که سه‌دونگ سه‌دونگ در این ایام روی
آنتن رفت.
این کار چه در نوع قصه و چه در اجرا و کارگردانی، شیوه جدیدی از ساخت را روایت می‌کند.
یادم می‌آید شاهد احمدلو از همان ابتدا تاکید اساسی داشت که هیچ کدام از بازیگران بازی نکنند و سعی کنند
نقش را در واقعیت به اجرا درآورند.
به همین دلیل هم به جرات می‌گویم که این کار با بقیه کارهای طنز این سال‌ها تفاوت اساسی دارد.
احمدلو حتی یک سریال تلویزیونی را هم سینمایی می‌بیند و با این فکر صحنه‌هایش را جلوی دوربین می‌برد.
جمشیدی‌فر خودش را صرفا یک بازیگر طنز نمی‌داند و معتقد است می‌تواند از پس اجرای یک نقش غیرطنز هم بخوبی
برآید.
وی می‌گوید: تعامل سه نفره‌ای که با جوادعزتی و اشکان اشتیاق در نقش برادرانم دارم برایم بسیار خوب و دوست
داشتنی است، چراکه من در سال ۷۷ با جوادعزتی تئاتر را شروع کردم و طی سال‌ها مدیونش هستم.
عباس جمشیدی‌فر سریال‌هایی چون حبیب آقا، عید امسال، پیامک از دیار باقی، تاکسی شانس و تله فیلم‌هایی چون غریبه، هندوانه
شب یلدا و به دام افتاده را در کارنامه کاری خود دارد.
رنگ، عامل ارتباط بازیگر با نقش معمولا روال بر این است که رنگ‌های شاد و زننده حرف اول را در
ایجاد یک فضای طنز می‌زنند.
محسن غلامی، طراح لباس و صحنه این سریال است.
خودش معتقد است قصه این مجموعه داستانی خیلی هم طنز نیست و اتفاقا روایتی از یک داستان خاکستری است.
وی کار طراحی صحنه را از سال ۷۸ با فیلم سینمایی «بال‌های سپید» آغاز کرده و در همه این سال‌ها
دستیار کیوان مقدم بوده است.
وی که در بیشتر تله‌فیلم‌هایی که شاهد احمدلو کارگردانی کرده حضور داشته، معتقد است: به نظر من طراحی صحنه باید
تمام و کمال در اختیار فضای فیلمنامه باشد و اجرای آن باید بتواند به پیشبرد خط‌سیر اصلی قصه کمک کند.
برای من رنگ ملاک مهمی است و معمولا سعی می‌کنم با روانشناسی رنگ‌ها در داستان به‌کار گیرم و حتی با
انتخاب نوع لباس بازیگر، او را به نقش نزدیک‌تر کنم.
این روند همراه سایر موارد به بازیگر کمک می‌کند تا به حس نزدیک‌تر شود.
سه‌دونگ سه‌دونگ هم داستان یک خانواده اصیل است که هنوز بافت سنتی را در زندگی خودشان از یاد نبرده‌اند.
آنها پسر و دختری دارند که به نسبت پدر و مادر، امروزی‌تر هستند و زندگی را به گونه‌ای دیگر می‌بینند.
این تفاوت در نوع لباسی که برای آنها انتخاب شده نمود کاملا محسوس و مشخصی دارد.
غلامی معتقد است به هر حال یک موقعیت طنز، فضای شادی است که او با رنگ مانور بیشتری می‌دهد.
انتخاب لباس و نوع طراحی صحنه باید در جهت ارتباط حس بصری به بیننده باشد.
در کل همه اتفاقاتی که در طراحی لباس و صحنه این مجموعه وجود دارد با همفکری کارگردانی بوده که خودش
کاربلد است.
دختر ته تغاری خانواده سه‌دونگ سه‌دونگ در کنار بازیگران چهره، جمعی از بازیگران تازه‌کاری را دارد که تا به اینجا
توانسته‌اند با هدایت کارگردان خوب عمل کنند.
مریم معصومی بازیگر نقش منصوره است؛ دختر لوس و ته تغاری خانواده که گاهی شیطنت‌هایی هم دارد.
مریم معصومی، لیسانس علوم سیاسی دارد و فارغ‌التحصیل رشته عکاسی است.
او در تله فیلم‌های «کادوی دربه در» به کارگردانی یوسف تیموری و «اخلاقتو خوب کن» و «یک شب به یادماندنی»
ـ که هنوز به نمایش در نیامده‌اند ـ حضور جدی جلوی دوربین را تجربه کرده است.
خودش می‌گوید: حضور در این مجموعه برایم اتفاق خوبی بود، چرا که کنار یک گروه حرفه‌ای توانستم ایفای نقش کنم.
این نقش مثل خیلی از دخترهای به این سن و سال چند بعد شخصیتی دارد.
دختری که در یک خانواده سنتی بزرگ شده و خیلی جاها سعی در امروزی بودن دارد.
گاهی وقت‌ها لوس است و خیلی جاها هم می‌تواند عاقلانه رفتار کند.
زمانی که فیلمنامه را خواندم به نظرم نقشی آمد که جای کار بسیاری داشت و با هدایت شاهد احمدلو توانسته‌ام
تا حد خیلی زیادی منصوره را یک دختر واقعی بازی کنم.از همان ابتدا دلم می‌خواست منصوره یک بعدی نباشد.
مریم معصومی در پایان یادآور می‌شود که با حضور در این مجموعه، همیشه این احساس را داشته که واقعا خانواده‌ای
به نام عشقی دارد و این حضور را تجربه‌ای به یادماندنی برای خودش می‌داند.
از طنز تا لودگی نویسندگی یک کار طنز محدودیت‌های خاص خود را دارد.
بخصوص این‌که نگارش مجموعه‌های اینچنینی مهارت خاصی می‌خواهد؛ حفظ حریم‌ها و رعایت خط قرمز‌هایی که تخطی از آنها ممکن است
کار را به لودگی بکشانداز اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
نیما حسن‌نیا همراه علیرضا مسعودی، تیم دو نفره نویسندگان این مجموعه هستند.
حسن‌نیا پیش از این، نگارش مجموعه‌هایی چون زیر آسمان شهر، کوچه اقاقیا، یک بام و دو هوا، دنیای شیرین و…
را به عهده داشته است.
خودش معتقد است با این‌که تا به اینجا قصه‌های غیر طنز هم نوشته ولی تبحر و علاقه شخصی‌اش در نوشتن
مجموعه‌های طنز است.
او می‌گوید قبول دارد که این گونه کارها ریسک بالایی می‌طلبد، ولی به هر حال خاصیت طنز این است که
باید به چیزی یا کسی نسبت داده شود و متعادل نگاه داشتن این مساله خودش داستانی است.
وقتی از او می‌پرسم بداهه‌پردازی چقدر در این مجموعه نقش داشته و تا چه اندازه گروه به متن وفادار مانده
در پاسخ می‌گوید: به هر حال بداهه در یک کار طنز نقش دارد و به پیشبرد قصه کمک می‌کند.
از حدود یک سال قبل همراه دیگر نویسنده این کار مشغول نوشتن بودیم و این کار برخلاف خیلی دیگر از
کارهایی که با عجله نوشته می‌شوند سرفرصت به نگارش رسید.
حسن‌نیا معتقد است که در نوع نوشتار خود، نگاهی اساسی به زندگی دارد و به قول خودش حتی خیلی از
حرکات نقش منصور را از روی ویژگی‌های شخصیتی برادرش نوشته است.
وی می‌گوید: قصه‌ای می‌تواند موفق باشد که مخاطب بتواند با آن همذات‌پنداری کند، انگار آن اتفاق برای خود او هم
افتاده است.
سعی همه ما این بوده که به هر قیمتی مخاطب را نخندانیم و بتوانیم کار را تا بدان جایی طنزگونه
پیش ببریم که به هجو و لودگی نرسد.
سه‌دونگ سه‌دونگ به روایت تصویر فرشاد گل‌سفیدی از آن نوع تصویربردارهایی است که کارهای مناسبتی زیادی انجام داده است.
او می‌گوید: برایم افتخار بزرگی است که این گونه کارها را در کارنامه دارم.
سه‌دونگ سه‌دونگ به روایت تصویر، تجربه متفاوتی بوده است.
معمولا روال کارهای طنز این گونه است که با دو دوربین تصویربرداری می‌شوند ولی این بار و به پیشنهاد کارگردان
تمام تصاویر با یک دوربین گرفته شد.
گل‌سفیدی معتقد است نورپردازی در یک مجموعه طنز جایگاه بسیار ویژه‌ای دارد.
همچنان که از تعریف آن برمی‌آید همه چیز باید روشن و در خدمت بازی بازیگر باشد، به نحوی که هیچ
گونه نور اضافی در تصویر نباشد که بازی بازیگر را بدزدد.
حدود ۵۰ درصد لوکیشن‌های این سریال داخلی بوده است و گاهی اوقات هم پیش می‌آمده که تعداد پرسوناژها در یک
صحنه بسیار زیاد باشد.
حضور پررنگ‌تر نگین نقش عروس خانواده را متین‌السادات ستوده بازی می‌کند.
۲ سال است که کار بازیگری را به صورت حرفه‌ای با کلاس‌های بازیگری امین تارخ آغاز کرده است.
سال‌ها پشت صحنه حضور داشته و اکنون دو سریال «چمدان» به کارگردانی خسرو ملکان و سری جدید سریال «عملیات ۱۲۵»
را آماده نمایش دارد.
ستوده نقش نگین را از نقش‌های خاص این سال‌ها می‌داند.
به عقیده او لازمه حضورش این بوده که نگین از لحاظ خصوصیات ظاهری در تضاد کامل با منصور بوده و
این قضیه از مواردی است که طنز را به کار وارد می‌کند.
ستوده در ادامه صحبت‌هایش می‌گوید که بسیار دوست داشته بازی در یک مجموعه طنز را تجربه کند و تا اینجای
کار بازتابی را که از مخاطبان خود گرفته، رضایت‌بخش می‌داند.
به گفته او، در ادامه نقش نگین پررنگ‌تر می‌شود.
محمد شیوندی، صدابردار مجموعه آخرین نفری است که با او گفت‌وگو می‌کنیم.
به گفته صدابردار مجموعه، رفت و آمد‌های زیادی که در محلهای تصویربرداری انجام می‌شود در کنار شلوغی بیش از اندازه
این محل‌ها و پرجمعیتی لوکیشن‌ها، همه از مواردی بوده که کار صدابرداری را در این مجموعه مشکل‌تر از همیشه کرده
است.
شیوندی می‌گوید: در اکثر صحنه‌ها دوربین متحرک است.
از آنجا که بیشتر پلان‌ها به صورت سکانس پلان است در جا‌گیری بوم در تصویر محدودیت‌هایی ایجاد می‌کند.
خیلی جاها هم بازیگران بداهه‌گویی‌های زیادی دارند و ما واقعا نمی‌دانیم نفر بعدی که قرار است دیالوگ بگوید چه کسی
است.
نکته قابل توجه این‌که تمام صداها در خود صحنه گرفته می‌شود و در نهایت این‌که همه سختی‌ها را به جان
خریده‌ایم تا بیننده از ما راضی باشد.
منبع: jamejamonline.ir
زمان پخش مجموعه تلویزیونی مرضیه اعلام شد!
تصویری از فخرالزمان و مهرالنسا در پشت صحنه سریال بانوی عمارت
بیژن بنفشه خواه بازیگر ایرانی در سریال دنگ و فنگ روزگار
تست گریم مهران غفوریان در سریال نوروزی شبکه سوم سیما
پیشنهادات ویژه
