بافته می شد.
این هنر از هنرهای دستی خاص و کهن شهرستانهای گرمه و جاجرم در استان خراسان شمالی است که ماده
اولیه آن کرک بز بوده و به صورت کاملا خام و خود رنگ استفاده می شد و بیشتر مورد استقبال
روسها قرار گرفته است.
کلاه کرکی
پوست خریداری شده با آب و پودر صابون شسته می شود.
پوست شسته شده را برای خشک شدن یک شبانه روز زیر خاکستر مدفون می کنند.
کرک پشم را برای تولید نخ با دست جدا کرده و با کمک چرخ ریسندگی نخ مورد نیاز
برای بافت کلاه کرکی را مهیا می کنند.
مراحل بافت آن بسیار ساده، بدون دخالت ماشین یا ابزار خاص و تنها توسط پنج عدد میل چوبی انجام می
شود.
کلاه کرکی
اما مهمترین خاصیت این کلاه، غیرقابل نفوذ بودن در برابر سرما، نم و رطوبت است که باعث شده تاکنون کاربرد
خود را حفظ کند.
کلاه کرکی در فهرست ملی ثبت میراث ناملموس شده است، این کلاه به دلیل داشتن حفاظ روی گوش در اصطلاح
محلی به کلاه گوشی نیز معروف است.
کلاه های دوره ای و گوشی بیشترین نوع کلاه های کرکی هستند که از سوی خریداران مورد استقبال قرار میگیرند.
در شهرستان گرمه مردان و زنان زیادی در خانه های خود این کلاه را می بافند ، جنس اصلی
این کلاه از کرک گوسفند است اما امروزه ابریشم مصنوعی نیز در بافت آن دخالت دارد ولی کارایی کلاهی که
با کرک گوسفند بافته می شود را ندارد.
حتی مردان قدیمی هم بر این باورند که کلاه کرکی خاصیت ضددرد دارد و آرامش بخش است.
سیری در ایران
مناسب ترین کفش برای دویدن و پیاده روی + عکس
