هنر گلیج بافی
هنر گلیج بافی یکی از دستبافته‌های سنتی ایران است که با دستگاه گلیج‌بافی، شبیه به دستگاه پارچه‌بافی تولید می‌شود.
بافت گلیج بیشتر در قسمت شمالی استان سمنان (روستاهای اروست، فولادمحله، رضاآباد و چاشم)رواج دارد و طبق معمول دیگر دست‌بافته‌ها،
زنان تولیدکننده اصلی آن هستند.
گلیج از گذشته در این منطقه کاربری زیادی داشته و به خاطر جنس پارچه آن که پنبه ای و پشمی
است، در پوشاک مردانه بیشتر استفاده می شده است؛ ولی این دست بافته نیز مانند دیگر محصولات صنایع دستی ناشناخته
مانده است و خطر منسوخ شدن، آن را تهدید میکند.
هنر گلیج بافی
گلیج شباهت زیادی به گلیم دارد ولی روش بافت آن کاملا با گلیم تفاوت دارد و شبیه بافتن پارچه با
دستگاه است.
تارهای گلیج از جنس نخ پنبه پرتاب، و پودهای آن پشمی است.
گلیج، پارچه ای پنبه ای و سنتی است که بیشترین کاربری آن در پوشاک مردانه و زیرانداز است.
«گلیج» پارچه ی پنبه ای سنتی است که بیشترین کاربری آن در پوشاک مردانه و زیرانداز است؛ اما کمتر کسی
نام آن را شنیده است یا اصلا میداند چیست.
با این حال، خارجیها طرفدارش هستند!
بافت گلیج بیشتر در قسمت شمالی استان سمنان رواج دارد و طبق معمول دیگر
دست بافته ها، زنان تولیدکننده اصلی آن هستند.
گلیج از گذشته در این منطقه کاربری زیادی داشته و به خاطر جنس پارچه آن که پنبه ای و پشمی
است، در پوشاک مردانه بیشتر استفاده میشده است؛ ولی این دست بافته نیز مانند دیگر محصولات صنایع دستی ناشناخته مانده
است و خطر منسوخ شدن، آن را تهدید میکند.
کویرها و بیابان های ایران
خواستگاران مینا وحید ، بانوی عمارت
