شیخ بهایی و شعر «شبی ز تیرگی دل سیاه گشت چنان»

شیخ بهایی شاعر ایرانی

شیخ بهایی شاعر ایرانی , بهاء الدین محمد عاملی مشهور به شیخ بهایی از دانشمندان بنام عهد شاه عباس
صفوی است.
وی در سال ۹۵۳ هجری قمری در بعلبک متولد شد.
در ۱۳ سالگی همراه پدرش به ایران مهاجرت کرد.
وی تألیفاتی به فارسی و عربی دارد که مجموعهٔ آنها به ۸۸ کتاب و رساله بالغ می‌شود.
از آثار او می‌توان به کشکول، دیوان غزلیات، جامع عباسی (در فقه)، خلاصهالحساب، تشریح الافلاک و دو مثنوی معروف “
نان و حلوا” و “شیر و شکر” اشاره کرد.
وی در سال ۱۰۳۰ هجری قمری در اصفهان دار فانی را وداع گفت.
جنازهٔ او را به مشهد انتقال دادند و در مسجد گوهرشاد دفن کردند

آرامگاه شیخ بهایی شاعر ایرانی

شبی ز تیرگی دل سیاه گشت
چنان که صبح وصل نماید در آن، شب هجران شبی، چنانکه اگر سر بر آورد خورشید سیاه روی نماید چو
خال ماهرخان ز آه تیره‌دلان، آنچنان شده تاریک که خواب هم نبرد ره به چشم چار ارکان زمانه همچو دل
من، سیاه روز شده گهی که سر کنم از غم، حکایت دوران ز جوریار اگر شکوه سرکنم، زیبد که دوش
با فلک مست، بسته‌ام پیمان منم چه خار گرفتار وادی محنت منم چه کشتی غم، غرقه در ته عمان منم
که تیغ ستم دیده‌ام به ناکامی منم که تیر بلا خورده‌ام، ز دست زمان منم که خاطر من، خوش دلی
ندیده زدور منم که طبع من از خرمی بود ترسان منم که صبح من از شام هجر تیره‌تر است اگر
چه پرتو شمع است بر دلم تابان گردآوری گروه فرهنگی نیک صالحی