اشعار شهادت حضرت رقیه (س) دختر امام سوم شیعیان!
اشعار شهادت حضرت رقیه , او دختر سه سالهٔ حسین بود که پدرش به او علاقه زیادی داشت که پس از واقعه عاشورا که خانواده حسین علیه السلام را به اسارت گرفتند .
اشعار شهادت حضرت رقیه
اشعار شهادت حضرت رقیه , رُقَیّه دختر حسین (به عربی: رُقَیّه بنت الحسین) پدر وی امام سوم شیعیان حسین
بن علی و مادرش مطابق بعضی از نقل‌ها ام اسحاق بوده‌است.
او دختر سه سالهٔ حسین بود که پدرش به او علاقه زیادی داشت که پس از واقعه عاشورا که
خانواده حسین علیه السلام را به اسارت گرفتند او نیز توسط لشکر یزید به اسارت گرفته شد و آن‌ها را
به مرکز خلافت یزید که شهر شام بود بردند.
طبق نقل‌های متعدد هنگامی که لشکر یزید سر بریده شده امام حسین علیه السلام را به شام آوردند و آن
را به رقیه نشان دادند آن طفل سه ساله بسیار ناراحت شده و به سبب این ناراحتی چنانچه در
کتاب وقایع الشهور و الایام آمده‌است در روز ۵ صفر سال ۶۱ هجری قمری به شهادت رسید.
مرقد وی در شهر دمشق امروزه پذیرای بسیاری از شیعیان جهان است.
اشعار شهادت حضرت رقیه
به خدا رقیه طاقت غم نداره فقط خدا رو داره به کجا نهد سر او که نداره چاره فقط خدا
رو داره ز غم جدایی بارون اشک می باره فقط خدا رو داره فاطمه کوچک من رقیه برده دل از
اهل حرم به گَریه گریه نمی افته ز لب های او از ستم آل بنی امیه فقط خدا رو داره
او که پدر نداره دخترک سه ساله بارون اشک می باره همه جا یاد رخ باباشه اسم او روی دو
تا لب هاشه بلکه رخساره زیبای پدر توی این شام سیه پیداشه به خدا رقیه طاقت غم نداره فقط خدا
رو داره تو دلش شور عجیبی شده پا یادش افتاده غم کرب و بلا یاد اون لحظه تلخی که پدر
از درِ خیمه او گشته جدا فقط خدا رو داره او که پدر نداره دخترک سه ساله بارون اشک می
باره به خدا تنگه دلش داغ پدر اومده صبرش از این غصه به سر که بیاید شاید پدر از راه
سفر که بیاید شاید پدر از راه سفر
به خدا رقیه طاقت غم نداره فقط خدا رو داره
دختر معصومه بریده تابش اومده بابا به میون خوابش گریه کنون کنج
خرابه مونده یکی بده بهرِ خدا جوابش فقط خدا رو داره او که پدر نداره دخترک سه ساله بارون اشک
می باره او که بابا همه دنیاشه عشقشه ، آرزویِ فرداشه بلکه با دیدن رخسار پدر گُل خنده به لبونش
واشه به خدا رقیه طاقت غم نداره فقط خدا رو داره مونده برجا روی گونه های او اثر سیلی و
شلّاق عدو کی به داد دل زارش برسه نه پدر مونده کنارش نه عمو فقط خدا رو داره او که
پدر نداره دخترک سه ساله بارون اشک می باره او که دگر دل از جهان بریده به کودکی زیر عزا
خمیده تاب جدایی به تنش نمونده بار سفر با دل و جان خریده به خدا رقیه طاقت غم نداره فقط
خدا رو داره او که دگر دل از جهان بریده به کودکی زیر عزا خمیده تاب جدایی به تنش نمونده
بار سفر با دل و جان خریده فقط خدا رو داره او که پدر نداره دخترک سه ساله بارون اشک
می باره به خدا تنگه دلش داغ پدر اومده صبرش از این غصه به سر که بیاید شاید پدر از
راه سفر که بیاید شاید پدر از راه سفر به خدا رقیه طاقت غم نداره فقط خدا رو داره او
که آغوش پدر مأواشه باعث گریه این شب هاشه سروری ، داغ پدر گو که چطور در دل خسته این
گل جاشه فقط خدا رو داره او که پدر نداره دخترک سه ساله بارون اشک می باره انگار از رفتن
خود با خبره دیگه فهمیده که وقت سفره ذرّه ای دل تو دلش نیست که نیست لحظه دیدن روی پدره
به خدا رقیه طاقت غم نداره فقط خدا رو داره شاعر : محمدرضا سروری
اشعار شهادت حضرت رقیه
برتن من بود ای پدر جان
نشانه از طناب و رد کعب نی ، تازیانه گویمت تو را از ظلم کوفیان بعد تو شده کارم آه
و فغــان آه ، ببین گوشه معجـــــرم سوخت آه ، ببین بی تو بال و پرم سوخت (( آه و
واویلتا از غریبی )) بین صحرا شبی من زناقه فتــادم مادر تو در آن دم رسیـده به دادم زد صدا
الا ای نور دیـــــــده ام دخترم ببین من هم غمـدیده ام آه ، که خاری به پایم نشـــــسته آه ،
زمین خورده ام دست بسته (( آه و واویلتا از غریبی )) جان بابا ببر دخترت راشبــــــــــانه خسته ام من
برای تو گیرم بهـــانه روی من چو روی زهرا شد کبود پاسخ نگــــاه من سیـــــلی نبود آه ببین صورتم گشته
نیلی رویم آزرده از ضرب سیلی (( آه و واویلتا از غریبی )) شاعر : رسول میثمی گردآوری گروه فرهنگ
و هنر نیک صالحی
