محمد گلریز که نام اصلى وى، محمد على گلپایگانى است در سال ۱۳۲۵ در تهران متولد شد.او از سال ۱۳۵۲ کار خود را در رادیو آغاز کرد و پس از چندى در برنامههاى «گلچین هفته» شرکت و حدود ده آهنگ در این سرى برنامه اجرا کرد.از سال ۱۳۵۸ و پس از پیروزى انقلاب اسلامى وی […]
او از سال ۱۳۵۲ کار خود را در رادیو آغاز کرد و پس از چندى در برنامههاى «گلچین هفته» شرکت
و حدود ده آهنگ در این سرى برنامه اجرا کرد.
از سال ۱۳۵۸ و پس از پیروزى انقلاب اسلامى وی بسیار پرکار در عرصه خوانندگی ظاهر شد.
خاطره تلخ او به همان دوران باز میگردد.
او میگوید: انقلاب که شد، از ۸ صبح تا ۳ نیمه شب کار میکردم.
آن زمان خواننده انقلابی کم داشتیم و کسریها باید جبران میشد.
استراحت و خستگی را نمیفهمیدم علاوه بر برنامههایی که برای صدا و سیما ضبط میشد برنامههایی هم برایم در نظر
میگرفتند که به طور زنده برای مقامات و در مراسمهای مخصوص باید اجرا میکردم.
گلریز ادامه میدهد: سال ۶۸ بود، به برنامه بسیار مهمی دعوت شده بودم و با اینکه دیگر تجربهام زیاد شده
بود کمی اضطراب و تشویش داشتم، افراد بسیار مهم کشور در این برنامه شرکت داشتند و دوست داشتم بهتر از
همیشه بدرخشم اما…..
وی ادامه میدهد: هنوز برنامه ام را شروع نکرده بودم که صدایم گرفت…
شاید درست نباشد بگویم اما بیشتر شبیه خروس بد صدایی شده بودم که گوش مهمانان را آزار میداد…
اجباری برنامه را قطع کردم و مستقیم به بیمارستان رفتم….
اجرای برنامههای شبانه روزی و پی در پی باعث شده بود حنجره ام به شدت آسیب ببیند و مجبور شوم
یک ماه دست از کار بکشم…
دکترها به من اخطار کردند که اگر بخوانم برای همیشه صدایم را از دست میدهم…
اما هیچکس ول کن من نبود و هر روز تلفن پشت تلفن برای اجرای برنامه، به همین دلیل مجبور شدم
برای استراحت به فرانسه و منزل شوهر خواهر همسرم بروم.
این امر بهترین فرصت برای من به حساب میآمد تا دور از کار استراحت کنم.
این خواننده کشور افزود: اقامت در فرانسه کمی از تلخی آن یک ماه کاست و نگرانی ام از اینکه میتوانم
به کارم بازگردم یا نه لذت سفر را کم میکرد…
خدا راشاکرم که به من کمک کرد و امروز بعد از ۲۰ سال که از آن حادثه میگذرد هنوز میخوانم.
جام جم