خواننده های زیادی در اوایل انقلاب از کشور خارج شدند. پیروزی انقلاب اسلامی و تفاوت فرهنگی باعث شد هنرمندان زیادی تصمیم بگیرند در ان سوی مرزها سکونت داشته باشند. اگر چه در طی چند سال گذشته نیز برخی خواننده های جوان نیز مهاجرت داشته اند.
دوری از وطن برای همه سخت است و کسانی که به دلایل عدم رعایت قوانین فرهنگی کشور تصمیم می گیرند برای همیشه از ایران بروند همیشه آرزوی بازگشت و سر زدن به محل تولد خود را دارند. حبیب محبیان از آن دسته هنرمندانی بود که بعد از سال ها دوری به کشور بازگشت و البته موفق نشد بار دیگر در کشور بخواند. حبیب محبیان مدتها از بیماری سرطان رنج میبرد و در نهایت در ساعت ۹ صبح ۲۱ خرداد ۱۳۹۵ بر اثر ایست قلبی در سنِ ۶۳ سالگی در روستای نیاسته کتالم رامسر درگذشت.مزار مرحوم حبیب محبیان را در نیک صالحی ببینید.
مزار مرحوم حبیب محبیان
لیلا اوتادی بر سر آرامگاه حبیب محبیان
باصدا وهنر بینظیرش سالها خاطره ساختم و لذت بردم ،یادش گرامی وجایگاهش بهشت برین❤️👌🏻🤍 قدر انسانهارو تا وقتی هستند بدونیم🙏🏻🌷
همسر اول حبیب شادی نام داشت و پسری از وی به نام محمدرضا دارد که هماکنون در ایران زندگی میکند. روزی شادی در خیابان پایش پیچ میخورد و به علت آنکه محمدرضا را در آغوش داشته به زمین میافتد و در بیمارستان به علت خطا در تزریق آمپول کزاز در عرض چند دقیقه فوت میکند.
تقریباً همزمان با فوت همسر حبیب، مادر او نیز فوت میکند و این خاطره باعث میگردد که در اولین آلبومش یعنی
«مرد تنهای شب» که در سال ۱۳۵۶ انتشار یافت بیشتر آهنگها را به یاد ایشان بخواند. آهنگهای «مادر» و «خرس کوکی» را به یاد مادرش و «شهلای من» و «نگاهم» را به یاد همسر فقیدش خواند. همسر دوم او ناهید نام دارد که محمد (خواننده) ثمره ازدواج با اوست.
ترک و بازگشت به ایران
حبیب در سال ۱۳۶۰ بهدلیل ممنوعیت خواندن، ایران را ترک کرد و در سال ۱۳۶۴ در لس آنجلس در ایالات متحده آمریکا ساکن شد.
او در سال ۱۳۸۸ با نگارش نامهای به رئیس جمهور وقت، محمود احمدینژاد، خواستار حضور در کشور شد و با موافقت ضمنی و پذیرفتن رعایت برخی شرایط به همراه خانواده اش به ایران بازگشت و در رامسر، چهارصد دستگاه اقامت کرد.
اینستاگرام ـ عصر ایران