مهم‌ترین سکانسی از طعم گیلاس که گفته می‌شود بسیاری را از خودکشی منصرف کرده، گفتگوی آقای بدیعی با آقای باقری است. آقای باقری، پیرمردی که در موزه حیات وحش کار می‌کند، تنها کسی است که حاضر به شنیدن حرف‌های آقای بدیعی می‌شود و در نهایت پیشنهاد او را می‌پذیرد. اما پیش از پذیرش، او خاطره‌ای از تجربه خودش را تعریف می‌کند که هسته اصلی پیام فیلم و نقطه عطف آن محسوب می‌شود.
فیلم سینمایی “طعم گیلاس” (Taste of Cherry) ساخته عباس کیارستمی، کارگردان برجسته سینمای ایران، در سال ۱۹۹۷ برنده نخل طلای جشنواره کن شد و به دلیل مضامین عمیق فلسفی و رویکرد منحصر به فردش به زندگی و مرگ، بحث‌های زیادی را برانگیخت. یکی از تأثیرگذارترین و معروف‌ترین بخش‌های این فیلم، گفتگویی است که بسیاری آن را به عنوان عاملی برای منصرف کردن افراد از خودکشی قلمداد کرده‌اند. سکانسی تاثیر گذار از فیلم طعم گیلاس را در نیک صالحی ببینید.
فیلم طعم گیلاس
سکانسی از سینمایی “طعم گیلاس” که خیلی ها را از خودکشی منصرف کرد
سکانسی از سینمایی “طعم گیلاس”فیلم درباره آقای بدیعی (با بازی همایون ارشادی) است، مردی میانسال که تصمیم به خودکشی گرفته است. او قبری در بیابانی کنده و با اتومبیل خود در حومه تهران به دنبال کسی می‌گردد که پس از مرگش، صبح فردا روی جسد او خاک بریزد. در طول فیلم، او با افراد مختلفی از جمله یک سرباز، یک طلبه افغان و یک کارگر موزه مواجه می‌شود و پیشنهاد خود را به آن‌ها مطرح می‌کند. دو نفر اول با این درخواست مخالفت می‌کنند، اما نفر سوم، آقای باقری (با بازی عبدالرحمان باقری)، که تجربه مشابهی داشته است، با او به گفتگو می‌نشیند.
عباس کیارستمی علت مرگ
کیارستمی پس از دورهٔ نقاهت در تهران برای ادامهٔ درمان با آمبولانسِ هواییِ کمپانی ام کی ۲ با هزینه تهیه‌کننده فیلم آخرش که ساخته نشد یعنی مارین کارمیتز، راهی فرانسه شد اما پس از چند روز به علت لخته شدنِ خون، سکته مغزی کرد و در پاریس درگذشت.
اخبار مرتبط:
