نگهداری از گل دیفن باخیا سمی ترین گیاه در منازل

گیاه بسیار خطرناک ” دیفن باخیا “ که اکثر جا هادر منازل و دفاتر نگهداری می شود بسیار سمی بوده و می تواند به مرگ افراد بویژه کودکان منجر شود. در صورتی که قطعه ای از برگ آن خورده شود انسان را می کشد – دست زدن به برخی از انواع آن بعد از تماس با چشم انسان را کور می کند.

دیفن باخیا

این گیاه مانند برگ انجیری بسیار سمی است و باید از دسترس نوزادان و کودکان نوپا که احتمال می دهید برگ های آن را به دهان بگذارند، دور نگهداشته شود در صورت بلعیده شدن، به دهان و زبان آسیب می رساند و شخص قادر به تکلم نیست.

نام فارسی اصیل این گل ، دیفن باخیا است که اشاره به سمی بودن برگ آن دارد. گیاهی است برگ زینتی. زادگاهش برزیل است. ساقه‌ها نرم و آبکی و نقش و رنگ برگها سبز رنگ بوده و آراسته به لکه‌های سفید کرمی و زرد کمرنگ است که از دو طرف برگ دیده می‌شوند. ساقه‌ها غالبا بدون انشعاب و برگهای انتهایی همیشه در حال رشد و فعالیت می‌باشند و برگهای پایینی به تدریج ریزند و ساقه حالت سخت به خود می‌گیرد. نسبت به عدم تهویه هوای اتاق و آبیاری بیش از اندازه حساس است.

دیفنباخیا به انگلیسی: Dieffenbachia) گیاهی از خانوادهٔ گل‌شیپوریان (آراسه) است. این گیاه بومی آمریکای استوایی است. ساقه‌های ساده آن سرتاسر پوشیده از برگ‌های غلافی رنگارنگ وخالدار است.

برگ‌های این گیاه سمی است و چنانچه خورده شوند باعث مسمومیت و گاه مرگ می‌گردند.

گیاهی است برگ زینتی. زادگاهش برزیل است. ساقه‌ها نرم و آبکی و نقش و رنگ برگها سبز رنگ بوده و آراسته به لکه‌های سفید کرمی و زرد کمرنگ است که از دو طرف برگ دیده می‌شوند. ساقه‌ها غالبا بدون انشعاب و برگهای انتهایی همیشه در حال رشد و فعالیت می‌باشند و برگهای پایینی به تدریج ریزند و ساقه حالت سخت به خود می‌گیرد. نسبت به عدم تهویه هوای اتاق و آبیاری بیش از اندازه حساس است.

عوارض و درمان دیفن باخیا

سمی بودن گل دیفن باخیا

برگها زرد و تار عنکبوت زیر آنها مشاهده می‌گردد: عامل، کنه ریز قرمز است. هر دو هفته یکبار با سم کنه کش گیاه را سمپاشی نمایید تا علائم برطرف گردند.

برگها خشک شده و سقوط می‌نمایند: هوا خیلی گرم و خشک است. رطوبت خاک را بازدید و در صورت لزوم آبیاری نمایید. غبار پاشی را فراموش نکنید و گیاه را به محل خنک‌تری منتقل نمایید.

لکه‌های سوخته روی برگها است: در آفتاب غبارپاشی نموده‌اید، اگر چه گیاه به غبار پاشی نیاز دارد ولی بهترین موقع آن صبح و عصر در سایه‌است.

بعضی از برگها و ساقه‌ها می‌پوسند: عامل آن قارچ است. غبارپاشی را کمتر کنید. گیاه را در درجه حرارت ۱۶ درجه سانتیگراد نگه دارید و با سم قارچ کش سمپاشی کنید.

زخمهای سفید پنبه‌ای شکل روی برگها و قاعده آنها مشاهده می‌گردد: حشره آفت عامل آن است. گیاه را هر دو هفته یکبار با سم حشره کش نفوذی سمپاشی نمایید.

برگها رنگ پریده و به سفیدی گرایش نموده‌اند: یا نور زیاد است و یا احتیاج به کود دهی دارد.

برگهای پایین زرد و لکه‌های قهوه‌ای در حاشیه آنها مشاهده می‌گردد: آبیاری بیش از اندازه‌است. اجازه دهید سطح خاک گلدان در فاصله بین دو آبیاری خشک شود سپس با میزان کمتری آبیاری را انجام دهید.

برگهای پایین به طرف داخل می‌پیچند و خشک می‌شوند: کاملا طبیعی است با بالا رفتن سن گیاه برگهای پایین می‌ریزند. بهتر است گیاه را به محل خنک‌تری منتقل نمایید.

برگها رنگ پریده و سقوط می‌کنند: هوا خیلی سرد است. گیاه را به محل گرمتری منتقل نمایید.

خویشاوندی دیفن باخیا

تاکسونمی : گیاه دیفن باخیا برحسب خویشاوندی با سایر گیاهان رده بندی می‌شود و جایگاه این گیاه از نظر رده بندی در سطح گونه مشخص می‌شود.

مورفولوژی : تنوع ریختی گیاه دیفن باخیا مطالعه می‌شود. به عبارتی مطالعه تنوع ریختی این گیاه باعث می‌شود تا بدانیم که با شرایط متفاوت در زیستگاهای مختلف سازگاری این گیاه چگونه صورت می‌گیرد.

آناتومی: ساختمان داخلی گیاه دیفن باخیامطالعه می‌شود.

مورفوژنز: از ابتدای تشکیل سلول تخم گیاه دیفن اخیاتا بوجود آمدن شکل این گیاه مطالعه می‌شود.

فیزیولوژی: نحوه کار و فعالیت گیاه یاس از سطح اندامکهای درون سلول تا بافتها – اندامها و خود گیاه دیفن باخیامطالعه می‌شود.

میتولوژی: به مطالعه درباره رشد – تولید مثل و رفتار سلول گیاه دیفن باخیامی پردازد.

اکولوژی: به مطالعه چگونگی سازش گیاه دیفن باخیابا محیط و ارتباط آنها با یکدیگر می‌پردازد.

ژنتیک: چگونگی انتقال صفات وراثتی و عوامل انتقال دهنده و ساختار شیمیایی این عوامل را در گیاه دیفن باخیابررسی می‌کند.

احتیاط

این گیاه مانند برگ انجیری بسیار سمی است و باید از دسترس نوزادان و کودکان نوپا که احتمال
می‌دهید برگ‌های آن را به دهان بگذارند، دور نگهداشته شود (در صورت بلعیده شدن،
به دهان و زبان آسیب می‌رساند و شخص قادر به تکلم نیست).

جزئیات بیشتر در مورد گیاه دیفن باخیا

دیفن باخیا از گیاهان زینتی همیشه سبز و چند ساله است

نام این گیاه از نام فردی به نام جوزف دیفن باخ سر باغبان گیاهشناسی وین برداشت شده است.
دیفن باخیا از گیاهان زینتی همیشه سبز و چند ساله است. دیفن باخیا مقاوم بوده و به دلیل نگهداری ساده،
به عنوان گیاه آپارتمانی در خانه دیده می شود. ارتفاع گیاه دیفن باخیا به حدود
۱۰۰ تا ۱۲۰ سانتی متر می رسد.

دیفن باخیا دارای برگ های بزرگ، بیضی شکل، نوک تیز، سبز رنگ با نقوش زیبای سفید،
کرم و زرد در قسمت میانی برگ است که از دو سمت برگ دیده می شود. طول برگ تا ۵۰
و عرض آن تا ۲۵ سانتی متر هم می رسد. ساقه های این گیاه بدون انشعاب بوده و
برگ های انتهایی در حال رشد هستند. برگ های پایینی ریزتر هستند.
گل دیفن باخیا با بالا رفتن ظاهر می شود
و مانند گل گیاه اسپاتی فیلوم بوده که ارزش زینتی ندارد.

نیازهای مورد نیاز برای رشد بهتر دیفن باخیا

نور مورد نیاز برای دیفن باخیا متوسط و غیر مستقیم باشد. در نور کم گیاه بلند شده و
حالت علفی پیدا می کند. در واریته های برگ تیره، مقاومت به سایه بیشتر است.
درجه حرارت مناسب برای دیفن باخیا ۱۲-۱۸ درجه سانتیگراد است. در دمای بالاتر
اسپری برگی انجام دهید.

خاک مرطوب قلیایی تا کمی اسیدی، مخلوطی از سه قسمت خاک جنگلی و یک قسمت خاک معمولی
یا خاک باغچه یا یک قسمت خاک رس، یک قسمت کود حیوانی و دو قسمت برگ برای
این گیاه آپارتمانی ایده آل است.

برای تغذیه گیاه دیفن باخیا، کود را به صورت مایع و به اندازه ۳۰ گرم در لیتر
دو هفته یکبار از فروردین تا آبان استفاده کنید.
آبیاری دیفن باخیا را با آب بدون املاح در تابستان دوبار در هفته و در زمستان هفته ای یکبار انجام دهید.
دیفن باخیا نسبت به کمبود آب و خشکی مقاومت نسبتا خوبی نشان می دهد، ولی آبیاری
بیش از اندازه گیاه را از بین می برد. بین دو آبیاری سطح خاک باید خشک شود.

آفتاب و چیدانه