دوست خیالی کودکان ، با دوست خیالی در کودکان چگونه برخورد کنیم ؟

دوست خیالی کودکان ، همبازی یا شخصیتی خیالی است که توسط یک کودک خلق می‌شود. این شخصیت‌ها می‌توانند واقعی یا غیر واقعی، انسان یا حیوان، و برگرفته از شخصیت‌های داستان‌ها یا ساخته تخیل کودک باشند. داشتن دوست خیالی در بین کودکان نوپا و پیش‌ دبستانی، امری رایج و طبیعی است و تا سن ۷ سالگی، حدود ۲۵ تا ۳۰ درصد کودکان دارای دوست خیالی هستند.

دوست خیالی کودکان

دلایل مختلفی برای وجود دوست خیالی در کودکان وجود دارد، از جمله:

• رشد تخیل و خلاقیت: دوست خیالی به کودک کمک می‌کند تا تخیل خود را به کار بگیرد، داستان بسازد، نقش‌آفرینی کند و دنیا را از زوایای مختلف ببیند.
• کنار آمدن با احساسات: دوست خیالی می‌تواند همدم و رازدار کودک باشد و به او در کنار آمدن با احساسات مختلف، مانند ترس، اضطراب، شادی و غم کمک کند.
• تمرین مهارت‌های اجتماعی: کودک با تعامل با دوست خیالی خود، مهارت‌های اجتماعی مانند صحبت کردن، گوش دادن، همدلی و حل مسئله را تمرین می‌کند.
• جبران کمبودها: گاهی اوقات، دوست خیالی می‌تواند کمبودهای دنیای واقعی کودک، مانند تنهایی، کمبود توجه یا نداشتن همبازی را جبران کند.

نکاتی برای برخورد با دوست خیالی کودک:

• طبیعی و عادی رفتار کنید: وجود دوست خیالی را نفی یا مسخره نکنید، زیرا این کار می‌تواند به تخیل و عزت نفس کودک آسیب برساند.
• با دوست خیالی کودک بازی کنید: از کودک بپرسید که دوستش چه شکلی است و چه کارهایی انجام می‌دهد. با او در مورد دوستش صحبت کنید و با دوستش بازی کنید.
• محدودیت‌ها را مشخص کنید: اگر بازی با دوست خیالی کودک مشکلاتی مانند عدم تمایل به انجام کارهای واقعی یا اختلال در خواب ایجاد می‌کند، با کودک در مورد محدودیت‌ها صحبت کنید.
• در صورت نگرانی، مشورت کنید: اگر نگران رفتار کودک خود هستید، می‌توانید با یک روانشناس کودک مشورت کنید.

معمولاً، کودکان با افزایش سن و رشد مهارت‌های اجتماعی، به تدریج از دوست خیالی خود فاصله می‌گیرند. با این حال، اگر این اتفاق نیافتاد و دوست خیالی تا سنین بالاتر باقی ماند، یا مشکلاتی در زندگی کودک ایجاد کرد، مشورت با متخصص لازم است.

برای برخورد مناسب با کودکی که دوست خیالی دارد، باید موارد زیر را رعایت کنید:

دوست خیالی کودکان را بپذیرید

دوست خیالی کودکان را بپذیرید و با احترام با آن برخورد کنید. تلاش نکنید کودک را متقاعد کنید که دوست خیالی وجود ندارد، زیرا این کار باعث می شود کودک بیشتر به آن وابسته شود.

درباره دوست خیالی سوال کنید

از کودک درباره دوست خیالی اش سوالاتی بپرسید تا بیشتر با آن آشنا شوید. این کار به شما کمک می کند علایق، ترس ها و احساسات کودک را بهتر درک کنید.

کودک را درگیر کارهای عملی کنید

به جای انجام کارهایی که کودک برای دوست خیالی می خواهد، از او بخواهید آن کارها را انجام دهد. مثلا به جای باز گذاشتن در، از کودک بخواهید خودش در را باز نگه دارد.

فرصت تعامل اجتماعی فراهم کنید

اگر متوجه شدید کودک از تعامل با همسالان امتناع می ورزد، زمینه ای فراهم کنید تا با کودکان دیگر ارتباط بیشتری داشته باشد.

کودک را سرزنش نکنید

دوست خیالی کودک را مسخره یا سرزنش نکنید، زیرا باعث از دست رفتن اعتماد به نفس او می شود. به یاد داشته باشید داشتن دوست خیالی امری طبیعی در کودکان است.

مسئولیت کودک را یادآوری کنید

به کودک یادآوری کنید که او مسئول رفتار و گفتار خود و دوست خیالی اش است. اجازه ندهید با بهانه دوست خیالی، رفتارهای نادرست از خود نشان دهد.